Vallen en Opstaan

- 3 -

Hoofdstuk 3

Alessa glimlachte zwakjes. "Sorry, ik moest voor me kijken." zei ze zenuwachtig en wilde verder lopen maar de jongen hield haar tegen.

"Aless, het geeft niet. Ik lette zelf ook niet op." zei Joël en krabde achter zijn oor. Het was alweer een tijd geleden dat ze één van de jongens zag. Natuurlijk had Daley zijn vriendenkring verteld, een paar draaiden hun hoofd weg of keken boos naar haar als ze hen tegen kwam. Van hun allemaal waren Joël en Perry nog altijd aardig tegen haar blijven doen.

"Hoe gaat het met je?" vroeg Joël. Alessa keek naar de grond. "Ja het gaat goed. Met jou?" Het liefst wilde ze het gesprek afkappen maar dat was ook niet netjes.

Joël knikte vriendelijk. "Goed, heb een vriendin."

Alessa begon te glimlachen. "Ja ik zag het op Instagram. Lief hoor." Ook Joël begon te glimlachen, je zag aan hem dat hij er trots op was.

"Maar hey Jo, ik moet gaan. Mijn collega's wachten." zei Alessa en wees naar Olcay & co.

Joël keek even verrast. "Wow, werk je met Olcay Gulsen? Ik dacht dat je bij Moszkowicz werkte."

Alessa knikte. "Ja, dat dacht ik ook maar ze vonden me net niet goed genoeg."

"Niet goed genoeg? Zijn ze gek? Je hebt gestudeerd aan fucking Harvard." riep Joël. Alessa moest lachen om de gezichtsuitdrukking die hij erbij trok. 

"Achja, ik vind werken voor SuperTrash ook leuk hoor. Ik doe het met alle plezier."

"Gelukkig maar dat is het belangrijkste. Als je maar plezier hebt." antwoordde Joël. Alessa glimlachte. "Ik spreek je wel weer." Joël knikte en beiden liepen ze verder. 

"Dat is een leuke jongen." zei Olcay met een grijns toen Alessa weer bij hun stond. Ze lachte even en keek achterom. Tot haar grote verbazing zag ze Daley haar kant op kijken, hij glimlachte. Het leek alsof er niks aan de hand was maar bij die gedachte verdween Alessa's glimlach en draaide ze haar hoofd weer om. Het waren allemaal scenario's die toch nooit werkelijkheid zouden worden.

Met z'n vieren liepen ze naar Pacha, een bekende strandtent. Ze namen plaats en Olcay bestelde vier mojito's.

"Cheers! Op vier heerlijke dagen in Barcelona." zei ze en hief haar glas."Oh ja, en dat Alessa die knappe jongen aan de haak slaat."

Alessa die net een slokje van haar mojito nam verstikte zich en schudde gelijk haar hoofd.

"Nee nee, hij is niet mijn type." zei ze gauw. Jessie en Jason begonnen te lachen. Olcay haalde haar schouders op.

"Dan zorg je maar dat het je type wordt want het is een super leuke jongen."

-

De volgende ochtend werd Alessa met knallende koppijn wakker. Het was de bedoeling dat ze maar één drankje zouden doen maar het waren er een stuk of zeven. Olcay was al eerder weg gegaan omdat ze een afspraak had om de laatste dingen te bespreken voor de opening. Jason vond het een prachtig idee om nog één te bestellen en uiteindelijk werden het er meer. De hele dag hebben ze in bed gelegen maar daar kwam ook weer een einde omdat ze zich moesten klaarmaken voor het feest dat Olcay had georganiseerd. De opening van het nieuwe filiaal was een keer anders dan normaal. De Spanjaarden hadden iets moois verzonnen, in plaats van het lint doorknippen moest Olcay de juiste balloon kapot prikken waarin de sleutel zat. Het waren zo'n ongeveer 100 ballonnen dus was ze wel een tijdje bezig.

"Alessaaaaaa helpppp." riep Jessie keihard door het hotelkamer. Alessa die bezig was met haar haar draaide gelijk om en keek haar collega aan.

"Ik krijg mijn ritssluiting niet omhoog." Schuddend met haar hoofd stond Alessa op en liep ze naar Jessie om haar jurk dicht te ritsen.