Payback from a Werewolf [NL]

Hoofdstuk 2

POV Cally

*biep*biep*biep*
Ik word wakker door het vreselijke geluid van mijn wekker ik druk de snooze knop hard in en ik hoor een krak geluid, nee niet weer hè. Dat word een nieuwe wekker, ik sta op en ga naar beneden. je zal vast denken, naar beneden?

Ja ik ben de enige packlid, die geen normale bed of kamer heeft. ik slaap in de zolder tussen de dozen. Ik loop door de gang rechtstreeks naar de badkamer. ik open de deur en ik pak mijn tandenborstel, ik poets mijn tanden en ga weer naar boven. eenmaal boven kijk ik in mijn klerenkast, niet dat ik veel kleren heb. Ik heb 2 paar jeans en 3 sweaters. keuze in schoenen heb ik ook niet, het is gewoon zo dat ik maar 1 paar witte vans heb, meer niet. ik trek snel een paar zwarte jeans aan met een grijze sweater, ik kam mijn haar en doe het in Een hooge staartje. Ik doe ook meteen mijn vans aan, en loop naar beneden om het ontbijt klaar te maken.

*school*

Ik loop door de gangen van school, ik heb het eerste uur gemist omdat Brain en Micheal mij nog een paar klappen moesten geven. ja ik weet het.

Hoe kan ik helder denken over zo iets? Het is denk ik een gewoonte geworden. ik weet al wat er gaat gebeuren, elke dag weer hetzelfde;

ontbijt maken, hun slaan mij, avond eten maken, hun slaan mij, alles schoon maken en ontvetten ze slaan mij.

Zo gaat het eigenlijk wel. waarschijnlijk krijg ik nu ook nog op m'n kop van de leraar omdat ik 1ste uur heb gemist. Maar dat is minder erg dan Brain die mij van de ene kant van de kamer gooit naar de andere kant. De bel gaat en ik loop naar het lokaal van het 2de uur. onderweg hoor ik allemaal scheldwoorden,
'slet'
'hoer'
'gek'
'wijf'

Ik probeer ze te negeren maar diep in mij doet het wel een beetje pijn. ik kom ook Brain en Micheal tegen in de gangen, ze schieten mij boze blikken, ik kijk gewoon omlaag.

*avond*

Ik heb net het eten gemaakt voor de 'monsters'. ze eten echt als monsters, niet dat ik hun dik noem, nee ik zelf ben ook niet zo dun of gespierd....

Ik lig in mijn kamer op mijn zogenaamde bed, denkend over morgen. mijn zielsverwant, ik kan niet wachten...... ik wil echt weten wie mijn zielsverwant is, ik hoop dat ik dan verlost ben van die monsters.