Payback from a Werewolf [NL]

Hoofdstuk 3

POV Cally

Ik zet alle borden neer op de tafel, daarna het bestek en dan de glazen. ik loop de keuken in en begin met het afdrogen van de borden van gisteren. ik denk nog steeds aan mijn mate, zak hij in deze pack zitten? Of moet ik nog lang wachten.

de keuken deur gaat luidruchtig open, ik ruik de meest lekkerste geur ooit; karamel en vanille. ik kijk vlug omhoog en ik zie dan iemand wie ik nooit verwachte.......Brain, hij is mijn mate, o gosh hij is mijn mate. Mijn wolf springt op en neer van blijdschap.

Brain kijkt me aan met een blik vol met verwarring

"Cally, kijk me aan"" zegt hij met zijn alfa toon. ik kijk in zijn ogen, zijn ogen.... die karamel bruine ogen zijn echt prachtig.
"j-ja Brain?" Zeg ik zacht

" Noem me geen Brain, ik ben jou alfa!" Schreeuwt hij naar me. ik schrik en deins achteruit.

"Maar we zijn mates"

"Luister Cally, ik ga dit maar 1 keer zeggen: ik Brain cresent wijs jou Cally hunterson af als mijn mate"

ik kijk hem aan alsof de wereld is vergaan, hij wijst mij af? Hij vind ons niet goed genoeg! Mijn wolf huilt binnen in mij. Bij mij zelf beginnen de tranen ook te vloeien.

"M-ma-maar ik ben je mate?" Zeg ik door mijn tranen heen. Brain draait zich om met geen enkele emotie op zijn gezicht en loopt de keuken uit. Ik val op de grond en barst uit in tranen, diep in mij wist ik dat ik gewoon een leven had dat hell zou worden, met of zonder mate. in dit geval zonder.

*school*

Het is pauze en ik heb de hele dag niet met Brain gepraat of nog naar hem gekeken. ik loop langs de tafels en ik zie Brain zitten, er komt een sl*t aan lopen en ze gaat op zijn schoot zitten, Brain grijnst naar mij voordat hij hevig begint te zoenen met de sl*t. mijn wolf gaat kapot hierdoor, eerlijk gezegd ik zelf ook. ik kan het niet meer aanzien. ik ga weg, voorgoed.......