My Only Love

Görünemeyen Gerçekler

Abim ile kapının önüne yaklaşmıştık;

Kang Seojun: Yunjin beni eskiden yaptığın gibi korumaya çalışma canın yansın istemiyorum, sonuçta hepsini benim yüzümden yapıyorsun.

Kang Yunjin: Abi saçmalama artık küçük değiliz sonuçta.

Kang Seojun: Saçmalama Yunjin ne olursa olsun benden küçüksün babamı savunuyormus gibi konuşma.

Abimi korumak istiyordum eskiden olduğu gibi.

~2018~

Kang Seojun: Yunjin!! Baba ne yaptığını sanıyorsun! Yunjin uyan aç gözünü lütfen.

Kang Yunjin: Abi ağlama, ben iyiyim merak etm-

Kang Seojun: Yunjin uyan!! Aç gözünü lütfen! Pislik bir insansin neden Yunjin'e bu kadar iğrenç şeyler yaptın eğer yapacaksan bana yap senin kadar iğrenç ahlaksız bir baba görmedim! Kızını ölesiye dövmek ne demek ya kimsin sen! Kendine baba demeye hakkın bile yok çık git iğrenç pislik!

-Seul Hastanesi-

Kang Seojun: Yunjin!! İyimisn bir yerin ağrıyor mu?? Beni duyuyor musun ??Yunjin!!

Kang Yunjin: Ahh abii ben iyiyim

Kang Weob Yeok: Uyandığına göre sorun yok.

Kang Seojun: Sen daha ne konuşuyorsun sen yaa ayrıca senin burada durma hakkın bile yokken oradan konuşamazsın tamam mı!!

Kang Yunjin: Abi tamam iyiyim ben

~2023~

Kang Weob Yeok:  Neredeydiniz siz bu saate kadar??!!

Kang Seojun: Arkadaşlarla biraz takılmıştık.

Kang Weob Yeok: Haa öylemi peki benim bundan neden haberim yok haa!!!

Kang Yunjin: Son dakika karar verdik sende iş gezisine gitcektin ya o yüzden söylemedik

Kang Weob Yeok: Bugün şanslı gününüzdesiniz şu iş gezisi olmasaydı ben size yapacağımı bilirdim.!!

Kang Seojun: Ne yapacağını bilirdik bilirdik merak etme zaten en iyi yapabileceğini şeyi yap git.

-Yunjin, Seojun'un kulağına eğilip sessiz bir şekilde;-

Kang Yunjin: Soju yerine yürek yemişsin haberimiz yok..

Kang Weob Yeok: Biliriim, bilirim ben. Görüşürüz Seojun!

--

Aradan 2 buçuk saat geçmişti abim tek yürek zorba çetesini eve çağırmıştı. Ahh cidden birde bunlar eksikti. Odama gidip uzanmaya bile halim yokken abim gidip çetesini çağırmıştı. Abimle kavga etmeye halim bile yoktu o yüzden bir şey demedim. Evdeki hizmetlilerde gitmişti aslında evdeki hizmetçilerin gitmesi bir tuhaftı babam genelde buna izin vermezdi neyse bunları çok düşünüp başımı daha çok ağrıtmamak için mutfağa gidip ağrı kesici içtim. Ve işte o sırada kapı çaldı. Lanet olsun gelmişlerdi.

Jang Yeojin: Biz geldik! Evde sessizlik var hizmetlilerde mi gittiler?

Kang Yunjin: Hoş geldiniz. Aynen hizmetlilerde babam gelene kadar gelmeyecekler.

Jeon Han Young: Ahh şimdi ne şanslısınızdır!! Ev bana kalsaydı hayat vardı ya.

Kang Seojun: Yaa ne demezsin. Bu arada hiçbir gün ev sana kalmaz umarım yaşanacakları şimdiden tahmin edebiliyorum.

Oturma odasında oturuyorduk. Saat akşam 10.30'du. Dizi izliyorduk hep birlikte izlediğimiz dizide birşey olsaydı The Glory izliyorduk. Sanki hiç oradakilere benzemiyormuşuz gibi.

Kang Yunjin: Birşeyler içer misiniz?

Kang Seojun: Bir şey içmek istemiyorum Sejeong'u istiyorum..

Jeon Han Young: Ee olsun o zaman.

Hayatımda duyduğum en tuhaf muhabbetti. Seni istemeyen kızı niye istiyorsun ki.

Jang Yeojin: Seni seven bir sürü kız var neden o? Seni zaten se-

Kang Seojun: Kalkın gidiyoruz.

Kang Yunjin: Nereye gidiyoruz? Bu saatte hemde

Jang Yeojin: Nereye olucak hanımefendinin yanına gidiyoruz sanki kendiside Kraliçe Elizabeth.

Kang Seojun: Yeojin kimse seni burda zorla tutmuyor.

Jeon Han Young: Hadi hızlıca gidelim.

-Hepsi hızlı bir şekilde dışarı çıkar ve geçen gün okuldan ayrıldıklarında Sejeong'un gittiği yere giderler-

Jeon Han Young: Ah şu marke-

Kang Seojun: Sejeong? Min Hyuk!