My Only Love

Kimdi bu?

Kang Seojun: Yunjin peşimden gel konuşacaklarimiz var

-Yunjin Seojun'un peşinden gider-

Kang Yunjin: Ne var

Kang Seojun:  Yunjin bak yaptığımda cok pişmanım ama o anki sinirle ne yaptığımı fark etmedim cidden bak yoksa ben sana vururmuyum?

Kang Yunjin: Sorunda bu işte senin öfke kontrolün önüne gelene çakıyorsun sanki tum yönetmenlik sendeymis gibi digerelerin dusuncelerini umursamıyorsun git gide babama benziyorsun

Kang Seojun: Hayır hayir! Ben asla o adama benzemiycem hayir bu olmuycak!

Kang Yunjin: İster kabul et ister etme ama artik babama benziyorsun maalesef

Kang Seojun: Hayir Yunjin!!! Ona benzemiycem hayir bu olmuycak asla ama asla beni o adamala kıyaslama her seyi yap ama bunu yapma hayır ben o adama benzemiycem!!!

Kang Yunjin: Bende başta öyle düşünmüştüm abim benzemez demiştim o farkli dedim ama tam tersiymis sen resmen onun kopyasisin bak ben senin gibi annemi tanımıyorum cunku onun sadece olmunu hatırlıyorum ama sen annemle daha fazla vakit geçirdin bana hep annemin çok iyi biri olduğunu söylerdin keşke anneme benzeseydin

Kang Seojun: YUNJİN!! sus artik lütfen hayir hayir hayir!!

- Han Young gelir-

Jeon Han Young: Seojun noluyor burada.

Kang Seojun: Hayir hayir hayir hayir olmiycak oyle bir sey hayır!!

Jeon Han Young: Seojun iyimisin? Yunjin ne dedinde bu hale getirdin

Kang Yunjin: B-ben -

Kang Seojun: Hayir hayir hayir ona benzemiycem hayir onun gibi olmuycam hayır olamaz oyle bir sey hayir hayır!!!

Jeon Han Young: Yunjin kriz geçiyor baksana haline

Kang Yunjin: Abi...

Kang Seojun: Hayır Yunjin olmuycak o düşündüğün sey olmuycak tamam mi? hayirrrr!!

-Yunjin Seojun'un yanına yaklaşır ve ona sarılir-

Kang Seojun: Hayır oyle bir sey olmuycak yunjin olmasin oyle bir sey hayır hayır hayır.

Kang Yunjin: Tamam öyle bir sey olmuycak sana inanıyorum sen ona benzemezsin

-Seojun sakinler. Bu sırada Yeojin gelir-

Jang Yeojin: Yaa nerdesiniz siz - SEOJUN!!
Noldu ona noldu ona

Kang Yunjin: Yok bir sey. Neyse han Young sen abimi al götür sakinledi siz beni beklemeyin ben gelirim sonra.

Jeon Han Young: Tamam da Nereye?

Kang Yunjin: Soru sorma gelirim ben gidin siz

Jeon Han Young: Peki tamam

-Yunjin gider-

-Yunjin giderken yemekhanenin önünden geçerken herkes ona bakıyordu ve herkes olayi anlamaya çalışıyordu -

Kang Yunjin: DÖNÜN ÖNÜNÜZE!!!

-Herkes işine döner -

-Yunjin bahçeye çıkar ve okulun arka bahçesinde hep bos olan banka oturur -

-Yunjin içinden abisinin babasına benzedigini söylediği zaman bu kadar etkilenmesini düşünüyordu-

-Yunjin bunu düşünürken Sun Woo gelir-

Park Sun Woo: Yunjin oturabilirmiyim?

Kang Yunjin: Evet

Park Sun Woo: Hic soru sormucam ama istedigini sorabilir ve anlatabilirsin

Kang Yunjin: Sence abimi affetmelimiyim ?

Park Sun Woo: Bana kalsa evet. Çünku Yunjin adı üstünde o senin abin yani okul dışında aranızda ne geçiyor bilmiyorum ama ikinizinde birbirine ihtiyacı var

Kang Yunjin: anladım

-Yunjin'in telefonu çalar.Arayan bilinmeyen numaraydi-

Kang Yunjin:  Kusura bakma gene acayim acil bir sey olabilir

Park Sun Woo: Tamam

-yunjin uzakalsir-

Kang Yunjin: Alo

?: Eğer abini affetmeyi düşünüyorsan bence düşünme çünkü onun ne yaptığını dusunemezsin .

Kang Yunjin: kimsin abim hakkinda ne biliyorsun?

?: öğrenmek istiyormusun?

Kang Yunjin: Evet

?: Peki biraz daha düşün bakalım belki sonra öğrenirsin

-yunjin tam konusacagini sırada telefon kapanır -

-Yunjin geri sun woo'nun yanina gider-

Park Sun Woo: Umarim önemli bir şey yoktur

Kang Yunjin: Yok önemi değildi. Neyse hadi sınıfa gidelim

Park Sun Woo: Tamam gidelim

-Herkes ders işlerken Yunjin telefonuna bildirim yunjin siranin altında bakar ve mesaj gorur o bilinmeyen numaradandi mesajda;-

?: İpucu okuldan biriyim.

-yunjin şoka girer-

Kang Yunjin: Kimdi bu ?

----------------------------------------------------------------