Her gece yanına yattığın,
seni senden kaçırdı.
Üç satırdın,
çürümüş ölüydün,
taze ölümdün.
Dokunduğunu yaktın,
yakarken yandın.
Sana kaç denildi,
dönmen söylenmedi.
Sen ise,
şimdi başladığın yerdesin.
🕯️
Kemal Tanrıkulu'nun bir milletvekilinden ald...
BU KİTAPTA KARŞILAŞACAĞINIZ HER KARAKTERİN BİRER HAYAL ÜRÜNÜ OLDUĞUNU UNUTMAYIN.
İÇERİK UYARISI:Kitapta cinsel içerik, argo kelimeler, yaş farkı içeren ilişkiler, şiddet ve baskı izleri bulunmaktadır. Her ne kadar cinsellik içeren kısımlar uyarı işaretleri ile ayrılsa bile diğer unsurlardan etkilenecek ya da rahatsız olacak kimselerin okumaması tavsiye edilir.
31 TEMMUZ 2022
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
G Ü M Ü Ş Z E H R İ
Her gece yanına yattığın, seni senden kaçırdı.
Üç satırdın, çürümüş ölüydün, taze ölümdün.
Dokunduğunu yaktın, yakarken yandın.
Sana kaç denildi, dönmen söylenmedi. Sen ise, şimdi başladığın yerdesin.
Bir pencere paramparça oldu.
Duvarlara asılı resimler, tablolar kendilerine isabet eden mermiler ile bir bir yere düştüler. Yemek masası üzerinde kalan şamdan kırıldı, bardakları patladı.
Ölüm kendisini kıskıvrak, tek bir mermi ile yakaladığında yaşlı kadın el mecbur; tutunduğu masa örtüsünü kendisine çekerek yere devrildi. Masmavi gözleri son defa gecenin içinde bir gökyüzünün doğabileceğini ölü bedeninde kanıt gibi taşıdı. Ölü bakan gözlerinden düşen çaresiz bir damla kendisine bakan küçük torunun korku dolu hareleri altında yere düştü.
Küçük kız irice açılmış, masmavi gözlerini babaannesinden çekmek zorunda kalmıştı. Ona sıkıca sarılan dedesi çatlak eliyle gözlerini örtmüştü. Diğer eli sımsıkı sarmıştı torununu. Masanın altında, ölüm taşıyan mermilerden kurtulmak için mücadele edemiyorlardı. Saklanıyorlardı.
Dışarıda yüzlerce adam bu üç katlı evi merhametsizce tararken içeride bulunan aile fertleri bir bir ölümün zehirli dokusunu hissediyorlardı.
"Deniz..." diye hırladı annesi çaresizlik içinde.
Dedesinin gözünden kayan eli sayesinde görüş açısı tekrar açılan küçük kız, annesini gördü . Koltuğun kenarından sürünerek merdivenlere yönelmeye çalışıyordu. Kadın, evladının yukarıda savunmasız ve tek olduğu gerçeğiyle titriyor; aslında şu an içinde oldukları bu durumun ne kadar büyük bir nefretle ilerleyeceğini en iyi o biliyordu.
Ama o an kırık pencereden içeriye giren mermi, o kadının sol şakağına saplandı. Kadının elleri üzerinde güçlükle duran bedeni sertçe koltuğa çarptı. Ölüm, bir zehirdi. Bu gece en çok bu evdeydi. Bu evin her noktasında.
Ve küçük kızın gözleri tekrar örtündü.
Ama görmüştü.
Annesi de ölmüştü.
***
Yakında...
Arkadaşlar, öncelikle yeni kurguya, bambaşka bir evrene daha hoşgeldiniz. Umarım keyif alacağınız ve birlikte sonuna kadar ilerleyeceğimiz bir kurgu olur. Uzun zamandır düzenlediğim ve birkaç bölümünü yazabildiğim bir kurgu.
Bölümler belirli bir periyotla gelmeyecek. İlk iki bölümden sonra oy sayısı sınırı koyarak hem emeğimin karşılığını almayı hem de sessiz okuyucular canlandırmayı hedefliyorum. Maksimum bir ay içerisinde istenilen reaksiyona ulaşamazsam el mecbur bölümü yayınlayacağım, merak etmeyin
Şimdiden burada olmanız bile değerli. Bir sonraki bölümlerde görüşürüz.
