Hyunlix: Sansür Yok Kardeşim Kaldıramıyorsan Napak

Hissizlik Hissi 🖤

"...LAN AYIII!!! KALKSANAAA!!! GEÇ KALICAZ FELİİİİX!!"

jisung'un gürlemesi sayesinde uyandım ve neden ben diye düşündüm

Seung yanıma gelip "hadi sonra çok düşünürsün!" Dedi ve beni dürttü

Çaresizce kalkıp hazırlandım

Jisung hâlâ kalktın mı diye bağırıyordu

+" FELİİİXX KAAAAAALLLLKK"

-" LAN KALKTIM KALKTIM KAAALLKTIMMM SUSS!!!"

salona geçip çantamı aldım ceketimi giydim ve merdivenlere oturup ayakkabımı giymeye başladım

Daha sonra hepimiz çıkıp okula ulaştık

Seung kendi sınıfına gitti, jisung ve bende sınıfa girdik ve o an sıramızda minho ve hyunjin'in oturduğunu gördük

-" a.. minho burası.. benim sıram..." Dedim

Minho " artık benim" dedi ve jisung'a bakarak sırıttı

-" ama sen bu sınıfta bile değilsin ki?"

" Artık hep burdayım... Felix" dedi ve konuşurken gözleri hep jisung'un üzerindeydi

Jisung kolumu tuttu ve arka sıraya çekti

" Boş ver şunları!" Dedi

Tamam anlamında kafamı salladım ve kitaplarımı açtım

Ders başlayana kadar herkes bir yere dağılmıştı, jisung kantindeyi o sırada yanıma hyunjin geldi

Hemen aklıma dün ki olaylar geldi ve anında "seviyem olmayan insanlarla konuşmuyorum kaybol!!" Dedim

Hyunjin dik dik baktı ve sıranın altındaki kitabını alıp geri gitti

~ yine olan bana oldu ağaga ~

Utancından sadece gülümseyebiliyordum

...
Ders başlamıştı aklım hala hyunjindeydi çok utanıyordum

zil çalınca koşarak kantine gidip soğuk kahve ve çikolata aldım kolidorda yürürken bir yandan kahvemi içiyordum

Ağzım hep çikolata olmuştu elimdekileri bitirip lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım o sırada hyunjin de oradaymış, farketmedim...

Farkettiğim an öylece bakakaldım

-" AA ... Merhaba.."

Yavaşca bana yaklaştı ben geri adım attıkca o bana yaklaştı

Arkadaki Duvara yapıştım, eliyle yüzüme dokundu ve yüzümü inceledi

" Çillerin var..."

-"e..e-evet"

Yüzümü incelerken arkadan minho
- HYUNJİN!!- diye çağırdı

Hyunjin geri adımlayarak gitti

Derin derin nefes alıp verdim oda neydi öyle

~ ohaa.. çok yakışıklııııı...~

Kendimi toparlayıp sınıfa geçtim hyunjin sırasında oturuyordu sanki hiç bir şey olmamış gibi

Zaten bir şey olmamıştı ama insan bi tepki verirdi

Sırama oturdum ve hyunjini izledim cidden Yakından bakınca çok yakışıklıydı

Jisung kolumu dürttü, "napıyon Felix!"

+"Noldu!"

-" dik dik bakma lan çocuğa!"

+" Ha! Tamamm"

+"jisung.."

-" Efendim "

+" Daha demin tovalette hyunjin yanıma geldi "

-" Ne! Ne yaptı sana?"

+"Lavaboda elimi yıkarken yüzümü sevdi hayır yani çillerimi yani yüzümdeki çillerimi ay sevdi işte"

-"ah bende bir şey oldu sandım"

+"Bu benim için garip bir şey hayatımda ilk defa birisi çillerimi sevdi, yani sevdi! anlıyor musun? Bu çok güzel bir şey, ah! ...sen nereden anlayacaksın ki!?"

O sırada jisung dik dik bana bakıyordu daha sonra hiçbir şey söylemeden dersine dönmeye devam etti bense arada bir hyunjin'e bakıyordum

Zil çaldığında okulun önüne çıktım, gökyüzündeki Beyaz bulutlar grileşmişti, rüzgar sert esiyordu ve yüzüme hafif hafif yağmur damlaları dokunuyordu

şemsiyem olmadığı için ıslanmak istemedim ve jisung'u beklemeden koşarak eve gitmeye başladım, arada bir durup arkama bakıyordum gelip gelmediğini kontrol ediyordum

o sırada changbin önümde duruyordu tam karşı kaldırımdaydı

bana el salladı ve gelmemi işaret etti

onu görünce çok mutlu oldum ve yavaş adımlarla ona doğru yürürken sağ tarafımdan gelen yoğun ışıklı aniden sağ tarafıma döndüm

yüksek hızlı bir tırın bana doğru geldiğini gördüm kocaman tırın fenerleri o kadar şiddetli yanıyordu ki, gözlerimi kıstım ve elimle yüzümü kapattığım an bilincimi tamamen yetiştirmiştim ve ne olduğunu anlamadan sadece derin bir acı hissediyordum

etrafta duyduğum Çığlık sesleriyle tamamen derin bir karanlığa girmiştim

Ne olduğunu asla çözemedim, derin bir çınlama ile kendimi boşlukta hissettim

farkında olduğum tek şey karanlıkta sürükleniyor olmamdı

ne vücuduma dokunan elleri, ne bana söylenen sözleri, ne de gri bulutların yeryüzüne gönderdiği yağmur damlalarını...

hiçbir şey hissedemiyordum hissizlik bu olsa gerek...

Peki ya hissizlik de bir his midir?

boşlukta hissettiğini hissetmek...

kimsenin elinden tutmadığını görmek ve bu duyguyu yaşamak bir his midir?

şu an hiçbir şeyden Emin değildim, neler düşündüğümden Emin olamadım

ambulans siren seslerini duydum, arada bir bilincim gelip gidiyordu ve derin çınlama sona erdiği an

hissizliği hissettim...