21.10.2018

37 6 5
                                    

Yağmurlu havaları severim. Herkes günahlarını kabullenmiş gibi kafasını eğerek yürür, düşen her bir yağmur damlasından ecelmişçesine kaçarlar. Ayrıca sevgilim ile yağmurlu bir günde tanıştık.

Yarın sevgilim Jooyeon ile geçireceğimiz yeni dönemin ilk günü. Yani biz öyle sanıyorduk...

Chan hyung bizi evine davet etti. Bizim ekip toplandık, biralarımızı ve cipslerimizi alıp hemen eve geçtik. Biraz televizyon izleyip sıkıldık.

Hyunjin: Ya abi salak mısınız gelin şişe çevirmece oynayalım dökülsün eniştemizin geçmişi.
Ryujin: İlk defa doğru bir şey söyledin helal be

Toplu bi fırça çektim herkese. Korkutuyorlar benim minik sevgilimi. Kaçıp giderse gösteririm onlara günlerini.

İlk Changbin çevirdi şişeyi.
-Ee Seung düştün elime. Doğruluk mu cesaret mi?
-Çöp kutusu yalamaya niyetim yok bugün. Doğruluk tabiki bir de soruyor musun?
-Hiç altına işedin mi?
-Salak mısın herkes küçükken işiyor altına
-He doğru
...

Sevgilim sıkılmış görünüyordu. Bizim orangutanları dinlemeyi bırakıp Jooyeon'a döndüm.
-Sevgilim neyin var canın sıkkın görünüyorsun?
-Birşey yok Jisung saçmalama
-Ama...
Sanırım biraz sinirli yoksa sözümü asla yarıda kesmezdi.

Seungmin şişeyi çevirdi.Şişenin bir ucu bana bakıyor, diğer ucu ise Jooyeon'a bakıyordu. İçim kıpır kıpır etti Jooyeon soru sorarken.
-Doğruluk mu cesaret mi?
-Umm... Cesaret
(Umarım şu an ilk öpücüğümü veririm)
-Dışarı çıkalım ve beraber kaykay sürelim.
-Ama tehlikeli olmaz mı?
-Sence umrumda mı?

Dışarı çıktık. Jooyeon kaykayını aldı. Yağmur gitgide hızlanıyordu. Yağmuru çok severim ama çok huzursuz hissediyorum. Jooyeon bir şarkı mırıldanmaya başladı. Ve beni bırakıp ilerlemeye başladı. Beyaz bir ışık gözlerimi aldı. Şimşek çaktı sandım. Ama bu gürültü... Şimşekler gürültüyle çakabilirler mi?
Bir fren sesi duydum. Jooyeon'un çığlığı. Kaykay tekerleğinin çıkardığı iç gıcıklayıcı dönme sesi..

Korkuyordum ve ayakta duramıyordum. Dizlerimin bağı çözüldü. Yere düştüm. Jooyeon'un cansız bedeniyle göz göze geldim.
Kan sızıyordu. Kanın sıcaklığı bana kadar ulaşmıştı. Araba ise basıp gitmişti...
Bakıyordum ama göremiyordum. Algılarım açıktı ama vücudum kilitlenmişti. Sevgilim gözlerimin önünde öldü. Onun katili o araba değildi, onun katili cesaret diyen bendim... Ben aşkın kilitli duvarları, sevgilimin ise katiliydim.

Gözler de yalan söyler. (Minsung)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin