Sabah uyandığımda güneşin doğuşundan daha çok erken olduğunu anlamıştım.
Bir kaç saniye yanımda uyuyan güzel bebeğe (yavru kurt,ama benim bebeğime) bakarak uyumaya devam etmek istedim.
Ama uykumu tam anlamıyla bölecek bir şey olunca bu pek mümkün olmadı.
Odamın iki kapısıda kırılacak şekilde vurulup güçlüce açıldığında yerimden zıpladım. Notte'de benim gibi yerinde zıpladı.
Kapıya döndüğümde zindan görevlisi,bir kaç asker,Eva ve onu gördüm...
Prens Hugo. Sinsice bana bakıyordu.
Odaya iki asker dalarken üstümde sadece gecelik vardı.
Omzumun yarısını kapatan diğer yarısını açık bırakan,askılı ve dizlerimin azıcık aşağısına gelen saten beyaz gecelik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neler oluyor sabah sabah,insan bir kapıyı çalar."
Doğru ya bunlar insan değil.
"Alın götürün bu ajanı."
neH?
Ajan?
Zindan görevlisi bana ajan diyince mal gibi kaldım. Hiçbir şey söylemek aklıma gelmedi bile.
Askerler ben daha yataktan kalkmadan kolumu yakalayıp beni sürüklemeye çalışırken bırakmalarını söyleyip demir yeleklerine vuruyordum.
Normalde kaçardımda bunlara işlemiyor ki...
"Lan bıraksanıza ben hiçbir şey yapmadım!"
"Dalga mı geçiyorsunuz? Şaka mı bu?"
Eva'nın yanından geçerken ona seslendim.
"Eva yavruya bak,sakın bir şey olmasın ona."
Eva kafasıyla onaylayıp odama girerken ben odadan çıkmış en alt katlara sürükleniyordum.
Odalardan diğer prensler çıkarak beni izliyordu.
En son odadan gözünü ovuşturarak Prens Cedric çıktı ve aniden kaşlarını çatarak askerlerin önünü kesti.
"Noluyor burda siz ne yapıyorsunuz! Onu hiçbir yere götüremezsiniz, o özel hizmetkâr sizden daha yetkili!"
"Benden de daha yetkili mi?"dedi Prens Hugo askerlerin yanından sıyrılıp prensin yanına giderken.
"Hugo?"dedi Cedric şaşkınlıkla.
"Bu ajana,ülkemize ihanetin nasıl bir bedeli olduğunu göstermeye gidiyorum sadece."dediğinde Cedric bana döndü ve kaşlarını kaldırarak şaşkınlıkla beni süzdü.
"Ne? O nasıl böyle bir şey yapar?"diyerek fısıldadı kendi kendine.
"Yemin ederim ben bir şey yapmadım Prens Cedric. Size ihanet etmedim ben!"
