Vete A Casa Yan-Yan

Casino

"Are you insane?!" Tanong ko sakanya habang galit na galit ang aking tono.

"Maybe." Sagot naman nito.

"Can you just stop?! And let go of me!" Tugon nang babae.

"No, I may be a villain but this prodigious affection that I feel for you makes it hard to not make you mine." He said as he looks at me seriously habang nakayakap sa akin nang mahigpit.

"Be mine... please..." Sabi nya at naiiyak na ang tono sa sobrang pagmamakaawa.

"H- hindi... you know we can't be together. Just stop, masasaktan lang tayo." Sabi ko habang pinipigilan na maiyak.

I tried pushing him off but he hugged me tighter and starts crying which is out of his villian character---

++++++++++++++++++++++++++++++++

She shut the book in frustration and nagdabog sa kama.

“ARGHHHH!!! Ano ba girl?! If I were you I would gladly accept him kahit na bawal!” Gigil na sabi ni Yanieah dahil sa librong binabasa nya.

“Yan-Yan! Lumabas ka d’yan sa kwarto mo at ipag-luto mo ‘ko nang makakain!” Sigaw nang dad nya na sobrang galit ang tono.

Napatayo siya bigla at itinago yung libro sa ilalim nang kama.

“Andyan na po.” sabi nya, diretsyo labas sa kwarto at pumunta sa kusina.

“Move faster! Gutom na ako!” Her dad yelled loudly sabay umupo sa sofa sa salas.

Mukhang natalo na naman sa sugal kaya galit and papa nya. Mayaman dati ang pamilya nila, pero simula nang mawala ang kuya ni Yan-yan nagbago ang lahat.

After 20 minutes I finished cooking, simple lang kasi wala namang masyadong sangkap na pwedeng ulamin. I served it infront of him sa salas and bumalik ulit ako sa kutsina para gumawa nang tinapay na may palamang butter and nilagyan ko nang asukal. Pumasok agad ako sa kwarto para hindi na ako mapagbuntungan nang galit ni Dad.

I ate there in silence and thought of my life. At least hindi ako ginugutom ni papa, although, hindi enough yung tinapay at konting karne at tubig na binibigay n’ya minsan kaya medjo malnourished ako. Nakatapos naman ako sa pagaaral but my dad doesn’t allow me to go out of the house kasi baka daw tumakas ako. Maganda naman ako at matalino, I always get compliments back then pero not anymore kasi di na ako makalabas… kahit man lang tumingin sa window bawal.

“Yan-yan!!! Get down here right now!!” Sigaw ni dad at agad naman akong lumabas nang kwarto.

“Ano po yun?” Tanong ko as I waited for his answer.

“Sumama ka sakin mag casino mamaya. Magbihis ka nang pormal at magayos kana din.” Tugon ni Papa.

“Pero, I don’t have a formal attire dad, saka wala din akong make up.” Sabi ko at bago pa ako makatingin kay Dad may tinapon sya sakin na paper bag.

“Ayan! Suotin mo yan, may make up na din d’yan para magmukha ka namang presentable.” Sabi ni Papa with a harsh tone at kinakamot yung ulo nya na para bang inis na inis sakin.

Aba! Parang timang to ah! ARGHHHHH!!! PASALAMAT KA LANG TALAGA AT TATAY KITA! KINGINA MO! Sabi ko sa isip ko at tumango na lang sabay balik ulit sa kwarto para magbihis.

Pagkatapos kong mag makeup dumiretsyo na akong magbihis. Medyo maluwag yung damit kaya kinailangan ko lang lagyan nang pin at naglagay na din ako nang coat. Black dress sya with red highlights, may black high heels na din na kasama kaya dinagdagan ko nung coat para kung malamig dun hindi ako masyadong lalamigin.