အခ်စ္ထူး
အပိုင္း (၇)
#အခ်စ္ထူး
07070355
“အစ္မ…”
အထူး ေမွ်ာ္လင္႕တဲ႕စိတ္နဲ႕ အတူ ေတာင္းဆိုတဲ႕ မ်က္၀န္းေတြျဖင္႕ ျကည္႕မိေပမဲ႕လည္း သနားပါ႕မလား မေသခ်ာ..။
ေဒၚေလးက လြဲလို႕ တျခား ဘယ္သူကိုမွ အားငယ္တဲ႕ မ်က္လံုး အသနားခံတဲ႕ မ်က္လံုးမ်ိဳးျဖင္႕ မျကည္႕ခဲ႕ဖူးပါ..။
ေဒၚေလး အရိုက္ခံရမွာ ေျကာက္သလို အစ္မနဲ႕ အေ၀းကို ျပန္သြားရမွာကိုလည္း အထူး ေျကာက္ပါသည္။
“ေနလို႕ေကာင္းေနျပီမလား..တစ္ရက္ကုရင္ ေပ်ာက္တဲ႕ အစာအိမ္ေရာဂါကို ဟုိမွာသာ ကုရင္ တလြဲျဖစ္ျပီး အသက္ပါ ပါသြားနုိင္တယ္ေနာ္…”
အထူး ေရာဂါ အေျကာင္းေတြ ေ၀ဒနာ အေျကာင္းေတြ အသက္ပါတာ မပါတာေတြ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး..။
တစ္ပတ္အတြင္း အထူးေလာကမွာ အသက္ရွင္ဖို႕ အေျကာင္းတရားက အစ္မပဲ က်န္သည္။
အစ္မဆီက ျပန္သြားရရင္ေတာ႕ အထူး လာခဲ႕တဲ႕ ေနရာကို ျပန္မေရာက္ခင္ သတ္ေသခ်င္ ေသပစ္လိုက္မွာပဲ..။
အဲလို စိတ္ထဲရိွတာ ေျပာရင္လည္း ညီမေလးလို႕ သတ္မွတ္မိတဲ႕ အစ္မ သူငယ္ခ်င္းက "အရူးပါဟယ္ ျမန္ျမန္ ျပန္လႊတ္လိုက္ပါ အမႈပတ္ေနဦးမယ္"လို႕ အစ္မကို ကုန္းတိုက္မွာ ေျကာက္ရသည္။
“ေဆးရံုက ဆင္းလို႕ရျပီ…အဟာရရိွတာေတြပဲ စားေနာ္…ဒါမွ ကိုယ္ခံအားေကာင္းလာမွာ…ဆရာ၀န္က ေပါင္ခ်ိန္လည္း အရမ္းနည္းေနတယ္လို႕ ေျပာတယ္…အစားမ်ားမ်ား စားရမယ္ေနာ္…ေသာက္ဖို႕ အားေဆးလည္း ဆရာ၀န္က ညြန္းေပးထားပါတယ္…”
“အစ္မ…ကၽြန္ေတာ္႕ကို ျကည္႕…”
အထူး ခပ္က်ယ္က်ယ္ ေျပာလိုက္ေတာ႕ အလံုပိတ္ အခန္းအျဖဴထဲမွာ ဟိန္းထြက္သြားလို႕ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မ်က္လံုးျပဴးသြားရသည္။
အစ္မက ေသာက္ေရခြက္နဲ႕ ခ်ိဳင္႕ခြက္ကို ဆြဲျခင္းေထာင္းထဲ ထည္႕ရင္း ေျကာက္စရာမေကာင္းပဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ မ်က္လံုးျပဴေလးေတြျဖင္႕ လွည္႕ျကည္႕သည္။
YOU ARE READING
အခ်စ္ထူး
Random"သူ႕ ကို တကယ္ျကိုက္လား..." "အင္း..ျကိုက္တယ္..." "ဘယ္ေလာက္ ျကိုက္လဲ.." "မေသခ်င္ေတာ႕ေအာင္ ျကိုက္တယ္..."
