30.bölüm- GERÇEK

287 17 0
                                    

Can: giyin

*Ne

Can: Araba aşağıda bekliyor giyin hadi şoför sana kıyafet getirdi.

Şoför mü? Daha Bilmediğim ne vardı?

*Neden giyiniyorum anlamadım?

Can: okul için güzelim bugün Perşembe ya

*Perşembe mi? Hayır yanlışın var bugün cumartesi

Can: Ahsen güzelim bugün Perşembe saat 7:50

*Ne?

Telefonuma baktığımda can gerçekten de haklıydı ama neden bugünü cumartesi sandım ki uyku sersemiydim galiba. Hemen koltuğun üstünde duran, kahverengi gömlek ile beyaz pantolonu üzerime geçirip saçlarımı topladım. Can ise çoktan arabaya binmiş beni bekliyordu. Hemen dışarı çıkıp arabaya bindim. Bana bakıp gülümseyen can'a bakıp bende gülümsedim.

*Niye öyle bakıyorsun?

Can: nasıl bakıyormuşum?

*Tatlı...

Can: güzelsin o yüzden bakıyorum. Birlikte resim çekelim

*Şimdi mi?

Can: evet

Hemen saçlarımı düzeltip can'ın elindeki telefona baktım. Yüzümden gözlerini çekip oda telefona baktı. Resim çekmek için telefonun kamerasını açtı. Resim çekmeden telefonu kapatınca yüzüne ters ters bakıp sordum.

*Niye çekmedin ne oldu?

Can: başka zaman çekeriz

*Neden?

Can: öyle canım şuan istemiyor

*Peki

Yine yapmıştı. Ani ruh hali değişimi beni korkutuyordu. Can kafasını diğer tarafa cam'a doğru çevirdi bende aynı şekilde çevirdim. Ne düşünmeliyim? Neyi sormalıyım kendime? Hiç bir şey? Düşünmek değil, akışına bırakmak daha uygun geliyor. Can da yanımdayken bu çok daha iyi. Okula varmıştık sonunda. Arabadan inip can'a doğru döndüm.

Can: Ee hazır mısın?

*Neye?

Can: hergün birbirimizden nefret ederek geldiğimiz okula sevgili olarak girmeye

*Hazırım

Can: tamam gidelim o zaman

Yanıma gelip elimden tutuğunda yüzüne tekrar baktım. Tanrım eğer bu bir rüyaysa lütfen, asla uyanmayayım. Okulun içine girip sınıfımızın olduğu kata doğru çıkmaya başladık. Tabi can resmen ilk geldiğinden beri okulun popüler, yakışıklı öğrencisi olmuştu bile. Doğal olarak bütün kızlarü bana iğrenerek ve öldürecek gibi bakıyorlardı. Sınıfa girdiğimizde öğretmen gelmemişti henüz. Sınıfa girdiğimizde bütün gözler bize döndü Yusuf, seda, Esila, Atakan, adem, Ali hepsi bize bakıyorlardı. İçimden bir ses bugün kötü bir şeyler olacağını söylüyordu- derken can kulağıma eğilip...

 EL MÂRİD ÂZÂB-Î CÂÂN 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin