A Secret | SB19 Ken (Series #1)

Chapter 17

KEN

Ba't kailangan niya yun itanong?!

hindi ako makasagot. Mahahalata naman niya tong kinikilos ko para akong t^ngang palunok lunok dito dinaig kopa nauuhaw. Pero nauuhaw talaga ako sa kaba.

"anong klaseng tanong yan?!"

"so..simula palang niloloko mona ako?" mahinahong sabe nito. Ito nanamn tayo. "Mag salita ka!"

"O-oo! Simula palang niloloko na kita nung nag pakasal t-tayo, nakabuntis ako ng ibang babae!" hindi ko alam bakit lumabas yun sa bibig ko, pero ayaw ko lang talagang sabihin sakanya ang totoo. Kaya nag sinungaling nanaman ako?!!

Kitang kita yung mata niya na namumula habang tumutulo ang mga luha sa mata, Ang sakit makitang ganito yung taong mahal ko!!–– Yung tingin niya sakin may halong Sakit, Galit, Lungkot. Bakit Ken?!

Hindi ko alam ang gagawin ko. Napahilamos nalang siya ng mukha hindi alam ang sasabihin, ganun nalang rin ang ginawa ko dahil kahit ako naging speechless sa lahat ng sinabi ko alam kong kasinungalingan yun pero–– what the fvck!!?! Binato niya sakin yung mamahalin kong vase?!

"Walang hiya ka! Pinag mukha mokong tanga simula palang ken! Sana pala hindi nako nag pakasal sayo una palang.." galit na galit na sabe nito. "Ibang iba ka nung una pero ang gago mo! Ang gago gago mo!akala ko iba ka hindi pala sinaktan mo rin ako gaya nila" akala ko din hindi ko magagawang saktan ka pero lumabas pag ka selfish ko. Ngayon ko lang narealize na mahal ko parin pala talaga siya.

I'm sorry Kath.

"I'm sorry" tanging nasabe ko. Hindi kona alam ang sasabihin ko sakanya.

"Gusto kitang saktan! Gusto ko ibalik sayo lahat ng sakit na naranasan ko sayo! Pero hindi ko magawa dahil..dahil Mahal parin kita!" m-mahal? "Tatapusin kona tong usapan natoh, wag na wag kanang mag pakita sakin!" Pinunasan niya yung luha niya bago bumaba. Wait!

Gusto ko siya pigilan pero hindi ko magawa, Gusto ko siya yakapin pero hindi ko parin magawa! Kathleen i'm sorry, i'm very sorry.. gusto ko man bumawi pero andaming humahadlang sa isip ko andaming pumapasok sa isip ko! Bakit ganito?!

"Kath please"

"Ken tama na! Pwede ba!"

deretso siyang bumaba sinundan ko nalang siya, takang taka yung tingin ng lima habang si Josh nakatakip ang kamay sa tenga ni Yana. Kay Kath parin ang atensyon ko hindi niya pinansin ang sinasabe nung lima, kinuha niya ang gamit niya tsaka handa ng umalis.

"Mommy.." si yana

Sandaling lumingon si Kath sakanya. Tumakbo palapit sakanya si Yana tsaka ito niyakap. Nasasaktan nanamn ako sa asal nilang dalawa sa isa't isa. Hinarap naman ito ni Kath lumuhod ito at pinantayan si Yana

"I'm sorry yana"

"Why?"

"Mahirap iexplain maiintindihan mo ito pag big girl kana"

"But mommy"

"Kailangan ko ng umalis" Akmang aalis si Kath pero pinigilan nanamn ito ng anak ko. Yana. Umiiyak na siya

"Mommy, don't leave me again please" again. "Me and daddy needs you, mommy please narinig kopo usapan niyo ni daddy iiwan mo nanamn ako" umiiyak na sabe nito. Tinignan ako ni Kath na may halong pag tataka.

"Kath" tawag sakanya ng kapatid niya na parang may sinasabe at nag uusap sila mata sa mata

"I'm s–"