A Secret | SB19 Ken (Series #1)

Chapter 18

KATHLEEN

Flashback..

"Kathleen, nasabe mona ba sa kuya mo na uuwi kana?" tanong ni mommy habang busy sa pag hahanda ng dinner namin.

"mommy, suprise nga po e bakit kopo sasabihin sakanya?" Umiling ito, ayaw niya talaga yung suprise suprise, hindi naman siya yung is-suprise ko e.

Hay nako mommy.

"mas okay na alam kong alam na ng kuya mo para safe kana at hindi ako mag aalala" patuloy parin ito sa pag hahanda ng pagkain. Hindi talaga supportive na nanay tss

Ganito kami ni mommy mag kasundong mag kasundo sa bagay na gusto namin ayaw ko nga sana umuwi kay kuya kaso kailangan e mas maayos daw ako pag kasama ko si kuya pablo, ginagaslight ko nalang ang sarili ko na maganda yung school dun.

"Mom, i'm not a kid anymore kaya kona po ang sarili ko" lumapit ako sakanya at niyakap siya mula sa likod. Sanay na kami sa ganyanan namin ng nanay ko

Simula kasi ng mamatay si daddy nung bata ako, pinag tuunan na niya ako ng pansin pero syempre hindi palagi may time na wala kaming time mag bonding pero i understand naman. Kailangan mag work ni mommy para sa mga anak niya

May dalawa pakong kapatid pero hindi ko sila kapatid sa tatay, sabihin na nating ako lang ang nag iisang wala tatay sa aming tatlo pero okay lang masakit parin na wala na ang favorite daddy ko pero meron paring tumatanggap sakin at tinuturing na rin akong isang anak. Si papa Leo ex husband na siya ni mommy pero nag kabalikan ewan ko kung bakit may pag ka M.A.R.U.P.O.K kasi yung nanay ko.

"Anyway, where's yuna?" ngayon ko lang rin napansin na onti lang ang niluto niya. Bakit kaya?? "Teka, bakit ang onti naman ng niluto mo my?" Nag tatakang tanong ko.

"May dinner daw kasama mga kaibigan" malungkot na saad ni mommy. Araw araw nalang wala dito si Yuna busy kasama mga kaibigan pero hindi magawang mabusy sa family.

Ewan ko ba takbo ng utak nung babaeng yun, i know na galit yun sakin dahil akala niya lahat ng attention ng tao sakanya ay kinukuha ko, hindi ko naman kasalanang may mahal nila ako kesa sakanya. Choss di ako selfish like her.

"Nanaman? Pakisabe sakanya wag na kamo siyang umuwi" inis na sabe ko. Nakakainis naman talaga laki na ng tampo ni mommy sakanya. Hinampas ni mom ang kamay ko dahil sa sinabi ko

May badwords bakong nasabe? Tss

"Shh ikaw ah ate mo parin yun" sabe niya habang nilalagyan ng kanin at ulam ang pinggan ko. Mag tampururut si yuna dyna never niya kasing naranasan toh kay mommy arte niya kasi.

"Kahit kailan talaga masyado kang nag mamarunong e noh"

Luh? Sino yun? Multo bayun?

Parehas kaming lumingon ni mommy sa likod, akala ko multo si Yuna lang pala. Ay wait ano ulit sabe niya

"anong pinag sasabe mo?" Mahinahong sabe ko. Unti unti itong lumapit sakin. Shit! Bakit ako natatakot para akong susugudin ah–––– aray! Potaa kakasabe lang e

"Lahat nalang inagaw mo sakin! Sa paningin nila ikaw ang tama!" Galit na sigaw nito habang hinihila ang buhok ko.

Pag nabunot kahit isang buhok sa anit ko, kakalbuhin kotoh.

"Tama nayan, yuna bitaw na!" Awat sakanya ni mommy, nahagip ko ang mukha nito na nahihirapan pigilin si yuna maluha luha nadin ang mata nito. No mommy please