Tam bir hafta oldu amcamın bana karar vermemi söylemesi yani aslında çoktan karar vermiştim ama amcam hemen karar vermememi biraz düşünmemi söyledi onu birakmiycagimi biliyo ama yanlış karar vermemide istemiyo zaten hep beni dusunuyo ve suan odamın kapısının önünde dikiliyorum aşağı inicem tam bir yıl sonra evin solanina inicem kapıyı yavaş yavaş açtım bi kaç adım attım ama ayaklarım beni geri geri götürüyor hayır eliza bunu yapabilirsin diyor iç sesim yavaş yavaş merdivenleri inmeye başladım ve son basamak ne kadarda degismis salon tek değişmeyen şey ise elinde kahvesi ve gazetesiyle amcam beni fark etmedi etmemeside normal zaten sonuç olarak odamdan bir yıl sonra ilk olarak dışarı çıkıyorum.
-Amca.
Amcam benim sesimle irkildi ve bana döndü.
-El-eliza sen nasıl aşağı indim.
-Amca ben kararimi verdim ve bi yerden baslamam gerektiğini düşündüm.
Amcam elindeki gazeteyi ve kahveyide bırakıp koşarak yanıma geldi ve bana kocaman sarıldı bende ona sarildim sanırım herşey iyi olucak.
***
Evet yarin sabah uyandığımda tüm hayatım değişecek tam bir yıl sonra ilk defa dışarıya adım aticam yarin m.s.d kolejine başlıyacam amcam ceylin'le aynı koleje gitmemi izin vermedi çünkü Lili'nin gittiği kolej tam bir serseri yuvası amcam ben daha fazla erkeklerden tiksinmiyim diye oraya gitmemi doğru bulmadı onun yerine ülkenin seçkin kişilerinin gittiği seçkin m.s.d kolejine baslamami istedi bende kabul ettim zaten ceylin benim isteğim üzerine benim gittiğim koleje gelecek yani m.s.d kolejine amcam'a bedenimi verdim ve ondan kolej formalarimi almasını istedim amcam'da her ne kadar benimde onunla alışverişe gitmemi istesede ben sıcak bakmadım amcam'da zaten anlayışla karşıladı suan okul formalarimi bakıyorum kırmızı siyah dizin iki karış ustunde biten pileli bi etek ustune de siyah gömlek ve kırmızı kravat aslında firmalar çok güzel ama eteği benim için fazla kısa ama mecburen giyicem formalarimi sandalyenin üstüne bıraktım ve yatagima yattım gece lambasini kapatarak kendimi derin ve heyecanlı bir uykuya bıraktım....
***
Sabah alarmın alışık olmadigim sesiyle uyandim gozlerimi yavas yavaş açtım alışık değilim ya gidip banyoda rutin işlerimi hallettim akşam sandalyeye koyduğum formalarimi giydim. Saçınıza salaş bi topuz yaptım hava hafif yağmurlu olduğu içinde siyah hirkami aldim ve yavaş yavaş assagi inmeye başladım amcam beni görünce gözlerini kirpistirdi bende hafif gülümsedi amcam;
-Eliza çok güzel gozukuyosun.
-Teşekkür ederim amcacim.
-kahvaltı yapmayı sevmediğini bildiğim için sana meyve salatasi hazırladım.
-sağol amca.
Yavaş adımlarla masaya geçtim ve oturdum bu meyve salatasi cidden harika bişey kahvaltı yapmayı sevmiyorum nedenini bilmiyorum ama sabah o kadar şey yemek bence hoş değil her neyse meyve salatam bitince ayağa kalktım amcamin yanına gittim ve yanagina bi öpücük bıraktım.
-Görüşürüz amca.
-Görüşürüz Eliza.
Kapıya doğru yürümeye başladım yandan çantamı elime aldim ve spor ayakkabilarimi giydim ve kapıya elimi koydum ama çok korkuyorum bir yıl neler değişmiş olabilir ki ben böyle düşüncelere dalmışken amcam;
-Kendine dikkat et Eliza.dedi.
-tabi amca.dedim
Ama çok endişeliyim her neyse amcam bana daha hazır değilsin gibi saçma sapan konuşmalar yapmasın diye kapıyı açtım ve tam bir yıl sonra ilk defa dışarıya adım attım. UMARIM HAYATIMDA GUZEL SEYLER OLUR....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL HATUN
Teen Fiction"ciddenmi KIZIL bu kadar bekletmek zorundamiydin."bunları arkam donukken söylemiştim ona döner dönmez tutuldum o mahcup bi sekilde "özür dilerim kızların suçu"dedi dilimi bulamıyorum konusmam lazım artık "bekledigime deymiş KIZIL " dedim o bana sor...
