My Neighbor ☆Minsung☆

☆5☆

Budzi mnie lekkie potrząsanie ramieniem. Otwieram oczy i widzę przed sobą przystojną twarz. Przez to jak blisko Minho jest, zaczynam się rumienić. Przypominam sobie poprzednie wydarzenia i czuję jak robi mi na twarzy bardziej gorąco.

-Film się skończył, więc uznałem, że cię obudzę, ale tak słodko spałeś...

-Och...- tylko to mówię. Zerkam na zegarek na ręce.- To ja chyba będę się już zbierał- dodaję wstając.

-Okej, a chciałbyś się spotkać jeszcze w weekend?- pyta brązowowłosy, podążając za mną.

-Bardzo chętnie, miło było, pomimo, że zasnąłem- odpowiadam wziąwszy plecak.

Idziemy do przedpokoju, potem zaczynam ubierać buty. Płaszcz biorę w rękę, bo w końcu nie wychodzę na dwór, tylko windą na niższe piętro i już w domu.

Czuję na sobie wzrok Minho. Patrzę na niego kątem oka i widzę, że się lekko uśmiecha. Podoba mi się ten uśmiech, chcę go częściej widzieć...

-Mogę cie przytulić?- pyta nagle.

-A tak, jasne- mówię uśmiechając się. Lee wyciąga ręce, a ja przybliżam się do niego. Na początku czuję się nieswojo, ale po chwili się rozluźniam. Minho chyba to zauważa, bo kładzie swoją głowę na moim ramieniu.

-Ładnie pachniesz, to szampon czy perfum?

-Um... Szampon- odpowiadam- No, to idę...

Chłopak otwiera mi drzwi. Wychodzę, ale od razu odwracam się i macham mu. On uśmiecha się i również się żegna.

Idąc do windy piszę wiadomość Felixowi.

Ji_Sung_ie
Ogólnie było fajnie
Pomógł mi z lekcjami
Jeszcze zasnąłem na jego ramieniu
I jeszcze prawie się pocałowaliśmy

fe_Lee_cja
OMG
Minsung is real

Ji_Sung_ie

Co to jest minsung

fe_Lee_cja
No Minho + Jisung

Ji_Sung_ie

Oh no

Felix's shipper mood is on

Boję się czego się spodziewać

fe_Lee_cja
Nie no wcale nie będę nic wymyślać

Ji_Sing_ie

Wcale

fe_Lee_cja 
No widzisz, nawet się z tym zgadzasz

Ji_Sung_ie

Chciałbyś

fe_Lee_cja
Felix chce, felix ma

Ji_Sung_ie

Yhm tak, tak

Zbyt cię znam

Btw co robisz?

fe_Lee_cja
Na zakupach

Ji_Sung_ie
To może od razu wpadnij na kogoś

Dosłownie

fe_Lee_cja
Dzięki

Pov. Felix

Muszę się spotkać z tym Minho i zobaczyć czy to dobry chłop dla Jisunga. Ahh... wózek mogłam wziąć, za duże zakupy robię, ale już trudno. No właśnie! Jisung na pewno obserwuje tego gościa na Instagramie! Zadowolony przeglądam profil wiewióra. Ile on osób obserwuje...

W pewnym momencie czuję nagłe zderzenie z torsem jakiejś osoby. Będąc w szoku wypuszczam z rąk wszystkie składniki wraz z telefonem. Szybko się kłaniam mówiąc przepraszam.

-Nic się nie stało. Oboje nie patrzyliśmy gdzie idziemy- odpowiada, kucając i zaczynając pomagać zbierać moje jedzenie. Sprawdzam stan telefonu, na szczęście się nie zbił, już mi tyle razy spadł, że wiem, iż raczej nic się z nim nie dzieje, ale mimo wszystko od kilku miesięcy mam pękniętą szybkę.

Pozbierawszy wszystkie produkty, zerkam w stronę chłopaka. On jest... Piękny. Ma jasną cerę, idealnie dopasowana do jego ciemnych oczu, które, pomimo zimnego odcienia, spoglądają na mnie ciepło. Włosy ma blond, częściowo spięte w kucyk. Jego nos jest prosty, niby delikatny, ale jednak dodaje mu wyglądu dorosłego mężczyzny.  Usta, pełne, w malinowym kolorze, uśmiechają się lekko w moją stronę.

-Hwang Hyunjin, a ty?- pyta nagle.

-Lee Felix- mówię pewnie.

-Felix... Bardzo ładne imię, ale nie jest z Korei, prawda?

-Tak, jestem z Australii, ale mimo wszystko mam koreańskie imię, które swoją drogą nienawidzę.

-Yhm... Rozumiem.- mówi kiwając głową. - A dałbyś się zaprosić na kawę?

-Bardzo chętnie!- odpowiadam. -O ile mnie nie porwiesz i nie zgwałcisz...

-Hmm... Zastanowię się, bo wiesz nawet teraz mogę to zrobić...-  stwierdza uśmiechając się chytrze.

-Po pierwsze jesteśmy w SKLEPIE, a po drugie jak to zrobisz, to będziesz miał wpierdol od wiewióra, Jeonginka i czytelników na wattpadzie, więc przemyślabym to najpierw.

-Oj tam nie dowiedzą się ,że to ja, nie będzie świadków. 

-A ja to co? I autorka, przecież ona jest przy całym moim życiu, rozpowie wszystkim.

Dobra macie rozdział...