AVARE

3.BÖLÜM

Keyifli okumalar.

Satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen <3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zihnim düşüncelerle boğulmuştu resmen derin bir nefes aldım ve buz gibi olmuş olan elimi kapıya uzattım ve tıklatıp içeriden onay alınca kapını kulpunu büküp girdim.

Küçük kızın başında kaan duruyordu tekli olan koltukların birinde gelen diğer adam oturyordu.
Kapı açılınca kızın deniz mavisi gözleri hemen bize döndü.
İçeriye girdim ve suratıma yeni bir maske çekip gülümsemeye çalıştım.

"Merhaba." Dedim kısık bir sesle
Başıyla selam verdi ikiside
Hastanın yanına ilerledim.
İçine doğru küçülmüştü kaana doğru gitmişti.
Onu korkutmamak için elimi uzattım ve " Merhaba." Dedim
Minik elini uzattı ve elimi hafifçe sıktı.
"Adın ne bakalım minik?" Diye sordum
"Lavin. Senin ne?"
Yine o soru aklıma ailemi getiren annemi geitren annemin nefretini getiren o soru.
"Adal. Çok güzelmiş ismin lavin."

İsmi gerçekten güzeldi huzur vericiydi bana göre ama lavin pek oralı değildi bana korkarak bakıyordu.
Bunun nedeni çok basitti. Gözlerim...
Bakışlarımı çektim ve ona ellerimi uzattım kaldırarak.
"Bak hiçbir şey yok elimde sadece sana soru sormaya geldim."

Kaana doğru durmaktan geri çekilmedi.
Dudaklarımı islattım ve ellerimi indirdim Kaana doğru döndüm ve gözlerimi fark etmemesi için içimden kendi kendime yalvardım.

"Lavinin sürekli kullandığı kalp ilacı dışında bir ilaç var mı?"
"Yok." Diye kesin bir cevap sundu bana.
"Kalp ritmi azaltıcı bir ilaç verilmiş olmalı ya da kalp ilacının dozu arttırılarak içirilmiş."

"Bunu anlamak için kan almamızı gerek lavin'den."

Lavin başını sallıyarak kaana baktı.
"Hayır abi olmaz istemiyorum." Dedi ağlamaklı bir sesle.
Kaan lavin e eğildi ve ona doğru sesizce konuştu.

Tam o anda Aysima tekli koltukta oturan adama doğru döndü.
"Sizin adınız nedir." Dedi oldukça tanışmak istediğini belirterek.

"Efkan." Sert ve soğuk bir sesle cevap verdi.

"Bende Aysima ama bana genel olarak ay derler sade adal bana sima der annem bu adı bana koyarken-"

"Sima." Dedim uyarıcı bir sesle sesizlik oldu. Burada durmak artık bana rahatız hissetmişti Efkan denen o adamın gözlerini üzerimde hissediyordum.
Başımı kaldırdım ve ona baktım.Bingo doğruca bana bakıyordu.

Gözleri maviydi sanki Lavin le kardeş olan kaan değildi de oydu.
Gökyüzü kadar açık deniz kadar koyu gözüktü gözüme o on saniyelik bakışmamızda.
Gözlerimi kaçırdım ve kaana baktım.
Başını salladı.

"Birazdan hemşire gelip kan alır sonuçlara göre ben sizi haberdar ederim geçmiş olsun."
"Sağ olun."
Dedi hafif bir gülümsedi gözlerim istemsizce Efkana döndü sonra aysimaya doğrudan efkana aşk dolu gözlerle bakıyordu. Yanına ilerledim ve kolunu çekiştirdim kapı kulpuna uzandım.
Zaten soğuk olan elim soğuk demirle buluşunca içim ürperdi.