bazen yaşarken ölür insan
.
.
.
körüm ben, göremiyorum ışığı
sağırım, duyamıyorum kuşları
ama yine de seviyorum seni,
senin beni sevdiğin gibi
ben görüyorum ağladıklarını
duyuyorum çığlıklarını
ama yaşıyorum yine de,
senin aksine
ölüme sevdalı ben hayattayım hâlâ,
yaşama aşık senin yerine
.
.
.
bazıları ise öldüğünde yaşar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
isimsiz
Poetrybu sağır dünyada attığım çığlıklar duyulsun diye yazıyorum, kör olanlara görünmek için uğraşmayı bıraktım. [ben profesyonel bir yazar/şair değilim, sadece isimsiz bir günlük okuyorsunuz]
