თეკლა:მეც მომენატრე...
გიორგი:თეკლა იცი ზოგჯერ მიჭირს თავის კონტროლი როცა შენ ტირი არ შემიძლია გავუძლო როცა შენ რამე გტკივა ან ტირი თითქოს მეც მტკივა და ვიტანჯები შენს თვალებზე ცრემლის დანახვა ერთი კოშმარია აღარ იტირო გთხოვ
მითხრა თავი ამაწევინა და კარგად დამაკვირდა შუბლზე ტუჩები ნაზად შემახო და ისევ ჩამიკრა გულში.
თეკლა:აღარ ვიტირებ.
ვუთხარი და თვალები მივხუჭე ორივეს ასე ჩაგვეძინა დილით ადრე ავდექი და კაფეში ჩავედი რომ მეჭამა ძალიან მომშივდა...
*გიორგი*
როცა გამეღვინძა თეკლა წასული იყო ტელეფონიც თან ქონდა დავურეკე
თეკლა:გისმენ
მითხრა სიცილით
გიორგი:სად ხარ?
თეკლა:კაფეში ჩამო შენც
ისევ გაიცინა
გიორგი:ვინმესთან ერთად ხარ?
თეკლა:კი.
ტელეფონი გავთიშე და ჩავედი როცა თვალი მოვკარი თეკლას და ვიღაც ბიჭს ისინი იცინოდნენ გავბრაზდი როგორ აღიმებს ჩემს გოგოს რა უფლებით საშინელი მესაკუთვრე ვარ როცა ეს თეკლას ეხება ბიჭი თეკლას ხელზე შეეხო ეს კი ბოლო წვეთი იყო ამას ვეღარ ავიტანდი მთელ ტანში სიბრაზეს ვგრძნობდი თეკლასთან მივედი არ მინდოდა ენერვიულა ამიტომ თავი შევიკავე და უბრალოთ თეკლა წამოვიყვანე
გიორგი:ვინ იყო
ბრაზით მიმყავდა თეკლა გარეთ
თეკლა:გამიშვი
გიორგი:ვინ იყოთქო
ხმამაღლა ვეუბნებოდი და მერე გავიაზრე რომ ხელზე ძალიან ვუჭერდი მთელი ძალით მიმყავდა უცებ შევხედე ცრემლები გადმოყარა
თეკლა:მტკივა გამიშვი
მითხრა საწყლათ ეგრევე გავუშვი
გიორგი:მაპატიე უბრალოდ თავი ვეღარ გავაკონტროლე...
მისი სახე ხელებში ფრთხილად მოვიქციე
თეკლა:გიორგი...
გიორგი:მე უბრალოდ ძალიან ვიეჭვიანე ის ტიპი რომ შეგეხო ისიც ძლივს მოვახერხე რომ არ დამერტყა ბოდიში არ მინდოდა გთხოვ არ იტირო ხომ დამპირდი რომ აღარ იტირებდი ცრემლები მოვაშორე
თეკლა:გიორგი მგონი აღარ გიყვარვარ...
თქვა და ისევ გადმოყარა ცრემელები ეს როგორ მითხრა გულში ტკივილი ვიგრძენი არასოდეს მეგონა თუ თეკლა მეტყოდა ამ სიტყვებს ისარივით მესობოდა თითოეული სიტყვა "გიორგი მგონი აღარ გიყვარვარ..."
გიორგი:რას...რას ამბობ...
თეკლა:ყოველ დღე თავს ძლივს იკავებ რო...რომ არ მიყვირო...
ძლივს ამბობდა
გიორგი:თეკლა ამას რატომ ამბობ...
თეკლა:შენ მე აღარ გიყვარვარ უკვე კარგად ვხვდები ამას...
გიორგი:თეკლა ამას ნუ მეუბნები კარგად იცი რომ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ საკუთარ თავზეც კი პატარავ ამას ნუ მეუბნები არ მეკუთვნის ეს სიტყვები...
თეკლა:მაგრამ ეს სიმართლეა...
ჩემი ხელები მოიშორა და ჩვენი ოთახებისკენ წავიდა არ გავყევი შევნიშნე თავი ძმასთან შევიდა მე კი გარეთ ჩამოვჯექი
გიორგი:როგორ ამბობს რომ არ მიყვარს...მაგრამ დამშვიდდი გიორგი ის ორსულადაა უნდა გაუტარო დაწყნარდი
დამშვიდება ვცადე მალევე კი ჩემს გვერდით საბა დაჯდა
საბა:გიო რა შვები
გიორგი:რავიცი შენი დის ხელში მგონი მალე გავაფრენ
გაეცინა
საბა:იყო მოსული მოგვიყვა ხომ იცი ორსულადაა და ეგ რომ ორსულადაა პასუხისმგებელი შენც ხარ
მითხრა და გამიღიმა
გიორგი:მესმის მაგრამ ყოველ ნაბიჯზე მეუბნება რომ აღარ მიყვარს როგორ შეუძლია ამის თქმა...მე ხომ ყველაზე მეტად მიყვარს ჩემს გულში მხოლოდ მისი ადგილია...მხოლოდ ისაა...
საბა:მე მჯერა და ეგ თეკლამაც შესანიშნავად იცის მაგრამ ახლა ისე იქცევა თითქოს ბავშვი იყოს ხომ იცი ემოციურობა დაეწყო და უნდა გაუძლო მე დაგეხმარები სულ შენთან ვიქნები ახლა სალო და ლიკა ამშვიდებდნენ და იმედია მოვა გონს შენც დამშვიდდი და მითხრი ვინ ელაპარაკებოდა ჩემ დას
გიორგი:ვიღაც ნაბი*ვარი იცი...იცი ის შეეხო მას ხელზე შეეხო არ შემიძლია ახლაც მიკვირს როგორ შევიკავე თავი და არ დავარტყი იმ ნაძირალა ახვარს
საბა:დამშვიდდი თეკლამ რა თქვა ვინ იყოო
გიორგი:არ უთქვია...ეს კი უფრო მაგიჟებს როცა მას ეხება საქმე საშინლად მესაკუთრე ვარ გესმის...
ეს ვთქვი ისე რომ არც შემიხედავს საბასთვის ხელებში მქონდა სახე ჩარგული და ემოციებით ვლაპარაკობდი
საბა:მისმინე გიორგი უბრალოდ ხომ გესმის თეკლა ძალიან...
გიორგი:გავიგე გავიგე რომ თეკლა ახლა ძალიან ემოციურია მაგრამ მეც ადამიანი ვარ ოდნავ მაინც შემიცოდოს ყველაფერს ჯინაზე აკეთებს მე გავგიჟდები მაგიჟებს ადრეც მაგიჟებდა და ახლა კიდევ უფრო მაგიჟებს ნამდვილად გავაფრენ...
საბა:მე შენთან ვარ ძმაო მესმის შენი და ახლა ჩემი თავიც მეცოდება სალო რომ იქნება ორსულად
გიორგი:კაი საბა წავალ თეკლას დაველაპარაკები უნდა მივახვედრო რომ ცუდად იქცევა თან გადაუვლიდა ხასიათის ცვლილება
საბა:მიდი
ოთახში ავედი თეკლა წამოწოლილი იყო ეძინა სალო და ლიკა აქ იყვნენ
სალო:ჩვენ გავალთ ძინავს და მერე შენ იცი გამძლეობას გისურვებ
ლიკა:მეც გისურვებ
ორივე გავიდნენ თეკლას მივუწექი და ხელები შემოვხვიე მის თმას ვყნოსავდი ისეთი არომატი აქვს გულს მითვობს ფრთხილად შევახე ბაგეები თავზე უცებ კი აფხაკურდა რა ფხიზელი ძილი აქვს გადმობრუნდა ისევ ეძინა შევცდი მისი პატარა ცხვირი და მთელი სახე ჩემს გულმკერდს ეხებოდა გული სწრაფად მიცემდა ასეთი საყვარელი არაფერი და არავინ მინახავს ეს როგორაა შესაძლებელი ვერ ვიჯერებ რომ ეს ჩემი გოგოა ვერ ვიჯერებ რომ ამ არსებას ჩემი ჰქვია ჩემი შეყვარებული ახლა კი გავიაზრე რომ შეყვარებული ისე ვერრ ასახავდა ჩვენს მდგომარეობას და ფიქრი დავიწყე იქნებ კიდევ ერთხელ ვთხოვო ხელი...ამ ფიქრებში ვიყავი როცა შევნიშნე თეკლა მიყურებდა გაუღვინძია
გიორგი:საყვარელო მისმინე
წამოვჯექი და ისიც წამოჯდა
თეკლა:გიორგი ვიცი რომ ძალიან ცვალებადი ხასიათი გამიხდა და ზედმეტი მომდის უბრალოდ დავივიწყოთ რაც წეხან მოხდა შენს გრძნობებში არასოდეს შემიტანია ეჭვი მხოლოდ მაშინ როცა ერთად არ ვიყავით მაგრამ ვიც რომ ძლიერ გიყვარვარ...
მითხრა და ჩამეხუტა არ მეგონა ასე მარტივად თუ გამოვიდოდი
გიორგი:საყვარელი და რაღაც რომ გკითხო ხოარ გაბრაზდები?
ახლა მეშინოდა ამ კითხვაზეც არ წამომეკიდა
თეკლა:მკითხე
გიორგი:ის ნაბიჭ...ბიჭი ვინ იყო...
თავიდა ბრაზით მაგრამ ბოლოს შევცვალე ტონი
თეკლა:რავი გამეცნო ნიკო მქვიაო და მერე ხელზე შეხება მეც არ მესიამოვნა
ამაზე უფრო გავბრაზდი ესეიგი შეეხო და თეკლასაც არ მოეწონა ის სირი როგორ ბედავს...
თეკლა:რაზე ჩაფიქრდი
გიორგი:წამო გავისეირნოთ
თეკლა:კაი
გარეთ გავედით საბამ როცა დაგვინახა თვალებით მკითხა რა მოხდაო და ვანიშნე ყველაფერი კარგადაათქო მერე ყველა ვსეირნობდით ბოლოს კი მე და თეკლამ მარტო განვაგრძეთ როცა უცებ ძახილი გაისმა
გეგა:თეკლაა
თეკლამ გაიხედა მეც გავიხედე ის ტიპი ახლა კი დაენძრა ნაღდად
გიორგი:რა ჯანდაბა უნდა
თეკლა:კაი გთხოვ დამშვიდდი
ხელი მომიჭირა და მივხვდი ეშინოდა რომ ვიჩხუბებდი ამიტომ გავშერდი და დაველოდე გეგა რას იზამდა
გეგა:ჰეი შენ დღეს რა ზრდილობა იყო რომ წამოიყვანე გოგო იქნებ რაზე ველაპარაკებოდი
გიორგი:და შენ ვინ მიგდიხარ
გეგა:შენ თვითონ ვინ ხარ ალბად ნათესავი ან ძმა...
ამაზე მართლა გადამეკეტა ესეიგი თეკლასთან ურთიერთობა უნდა თეკლასკენ წაიღო ხელი როცა მუშტი დავარტყი და მოულოდნელობისგან დაეცა უცებ წამოდგა
გეგა:ვინ ჯანდაბა ხარ ამდენს რომ ბადავ
გიორგი:თეკლას ქმარი ვარ!
თეკლამ გაკვირვებულმა შემომხედა
გეგა:იტყუები
გიორგი:გინდაც ძმა ვიყო არ შეგარჩენ მასთან დაახლოებას მის შეხებას ამის უფლება მხოლოდ მე მაქვს
ვუთხარი და ისევ ჩავახუტე მუშტი
