"Yanımda kal artık, lütfen"
"Kalacağım güzelim, hep senin yanında olacağım."
"Hyunjin ben üşüyorum bir yere oturalım."
"Gel şuradaki banka oturalım."
Hyunjin üşüyen ellerimi kendi ellerinin arasına aldı ve baş parmağıyla okşamaya başladı. ''Senden ayrılmak istemiyorum Hyunjin." Ne kadar Hyunjin'e aşık olsamda eskiden yaptıkları yüzünden tırsıyordum, ama o beni gerçekten seviyordu galiba, gözlerine baktığımda gözleri parlıyordu kalp atışlarını hissedebiliyordum, neden zorbalık yapıyordu bana acaba? Eskiden o kadar nefret ediyordu benden şimdi ise aşık olduğunu hissedebiliyordum. Değişik, ama memnunum bu durumdan sevdiğim beni seviyor ve bunu hissedebiliyorum. Daha ne olsun? Onu görünce kalbim çarpıyor gerçekten aşkı hissedebiliyordum, bir zamanlar aşka inanmayan ben şu an aşkımdan ölüyorum. ''Bende senden ayrılmak istemiyorum cennet meleğim.'' Gözlerine seni seviyorum der gibi baktım ve oda anlayıp üşümekten kızaran burnumu öptü.
"Güzelim bu kadar üşüdüysen bana geçelim." (Eve karı atıyo piçe bak)
Gözlerimle onayladıktan sonra yavaş yavaş yürümeye başladık, gerçekten fazlasıyla mutluydum inanamıyordum çünkü sevgilim olmuştu
-
Hyunjin'in evine varmıştık, anahtarını çıkarıp kapı deliğine soktu (øĥ) ve kapıyı açtı yorgunluğumdan kendimi koltuğa attım ve yanıma gelmesi için koltuğa hafifçe vurdum yanıma geldiğinde kolunu omzuma attı, başımı kendi göğsüne yasladı ve saçlarımı okşamaya başladı, umarım hep mutlu olurduk.
Hyunjin kafasını benim boynuma yaklaştırdı ve kokumu içine çekti, kuş kadar hafif bir öpücük kondurup geri çekildi
-
Uyandığımda yanımda mutsuz ve huysuz duran bir çocuk gördüm,
"Noldu Jisung? Bir şey mi oldu?"
"Iı. Yok birşey"
"Vardır vardır. Bekle 5 dakika bi' hazırlanayım konuşacağız."
Her zamanki gibi normalce hazırlandım 15 dakika sonra Jisung'un yanına gittim. Konuşmak istediğimde pek konuşmak istemiyordu, gerçekten bir şey olmuş Jisung'a normalde hep bağırırdı, neşeliydi umarım Minho ile bir sıkıntısı olamamıştır. Aklımdan sürekli Minho geçiyordu.
"Evet, düşündüğün şey."
"Oh, kıyamam ben sana aşkım noldu anlat bir bakayım."
"Sınıf dışına çıkmıştım yürürken yanıma tanımadığım bir çocuk geldi, elime bir kaç fotoğraf verdi ve uzaklaştı fotoğrafa baktığımda Minho bir kızla öpüşüyordu, shop diyebilirsin ama değildi. Kesinlikle değildi bu shop olamaz olsa bile bu kadar gerçekçi olmaz."
"Minho yapmaz Jisung, seni ne kadar seviyor haberin var mı? Senin için ölebilir herşeyi yapar. Kaç kişi aşık ona ama o seni seçiyor genede, sevmese de seni sevmiyorum der kestirip atardı. Minho sert bir tip çünkü biliyorsun, bir tek sana sert değil aşık oğlum sana illa ki shoptur o"
Jisung hıçkırarak ağlamaya başladığında kafasını göğsüme yasladım ve sıkıca sarıldık, 30 dakika sonra sakinleştiğinde okula gittik.
-
Teneffüs olduğunda sınıftan çıkasım olmadığı için sınıfta kalacaktım aklım hep Jisung'taydı
"Meleğim noldu? İyi misin moralin bozuk gibi."
"Yok birşey ya, uykum var sadece."
"Uyuyalım o zaman."
Hyunjin yanıma yaklaşıp yanımda duran sandalyeyi çekip oturdu, ceketinin fermuarını açıp üsütümü örttü, benim gibi oda başını masaya yasladı ve kolunu sırtıma attı gözlerimizi kapayıp teneffüs bitene kadar kestirdik.
3 ders ardından 2. Tenefüs başladığında Hyunjin ile dışarı çıktık, kalabalığın arasından çıkmaya çalışırken Hyunjin'in birine çarptığını hissettim, kafamı kaldırdığımda birkaç aptal ucube gördüm hepsi aynı anda Hyunjin'e saydırıyordu, gene başımız belada amına koyayım.
___________________________________________
Arkadaşşaklar affedin beni😭
Yazmaya üşeniyorum falan filan
Bide bide
Bir sonraki bölümde semelix var
Kaptınız spoileri😉
Bu karı kaçarr
Baiiii
