"Ne zaman uyanacak çıldıracağım meraktan."
"Kiraz salak misin abicim geç kenara otur uyanir birazdan." Duyduğum sesler kafamin icinde sanki bir duvara çarpıyordu ve bu duvar kemikten laflar ise tastandı.
Başımı ağrıtıyordu elimi basima götürmek istedim gucum yetmedi.
"Abi sanki sol eli hareket etti.
Su mu doksek uyanir belkii." Yakinimdan gelen ince kiz sesi beni sasirti basimda biri mi vardi bana ne olmustu?
Gözlerimi açmaya çalıştım açamadım. Yutkundum boğazım acıdı su istiyordum hemde çok."Su." diyerek bildiginiz inledim.
Gozlerim acilmiyordu.
Neden bilmiyordum, birisi agzima bir bardak degdirdi.
Ardindan boynumun tamamini sarabilecegini dusundugum kadar buyuk bir eli ensemde hisettim hafifce kafami arkaya yatirmam icin baski yapti. Bende kafami arkaya yatirdim ve suyu kana kana ictim."Simdi daha iyiysen sana sormam gereken seyler var, ayrica soylemem gerekende."
"G-gozlerimi acamiyorum gozlerim, lanet olsun gozlerimi acamiyorum." Dedim bu da neydi gozlerim acilmiyordu. Ya kafami carptigimda gozlerim kor olduysa diye dusunmeden edemedim.
"Bakın kimsiniz bilmiyorum ama ben gözlerimi açamıyorum lütfen biraz uzaklasin." Dedim ve sonradan fark ettim, fısıldayarak söylemiştim damarlarimda kan yerine korku dolaşıyor gibi hissediyordum."B-benden k-korkma ben korkulacak bir adam değilim. Ne olur benden korkma." Dedi o da kekeliyordu neden kekeliyrodu?
"K-korkmuyorsun değil mi kızılay.""Kızılay mi?"
bana kızılay mi demişti o bunu nereden biliyordu bana sadece annem kızılay diyebilirdi o da artık diyemezdi."Kızılay mi lütfen bunu söyleme." Dedim.
Şuan gram korkmuyordum hatta saçma bir sekilde göremesem bile iyi ve guvende hissediyordum.
"Sana bir soru sordum kizilay benden korkuyor musun?"öyle bir bağırmıştı ki ev sarsılmıştı sanki.
"Sen!" Dedim bastıra bastıra
"Sen kim oluyorsunda bana bağırıyorsun?" Diye bağırdım en sonunda hayırdır ya, kim oluyorduda bana bağırıyordu.
"Oh be rahatladım." Dedı kalın erkek sesı ayrıca kaba.
"Bir an sessiz sakin kalıp benden korkacaksın sanmıştım kızım."
Ve bu cumleyle devam ettırdı. "Ayrıca ben zatem korkulası bırıyım."diyerek kahkaha attı."Deli misin nesin ya." Dedim ve tekrar gözümü açmaya çalıştım,değişen bir şey yoktu açamıyordum.
"Evet sanırım şu an gözünü neden açamadığını merak edıyorsun." Dedi kalın erkek sesi.
Başımı aşağı yukarı salladım onaylarcasına.
"Bak bunu nasıl açıklarım hiç bir fikrim yok ama, geçici bir süreliğine artık körsun."
Bir dakika ne! Ben doğru mu duydum? Kör mü dedi o, kör mü...
"Ne körü be!" Diye saçma sapan bir tepki verdim. Şoktaydım gerçek manada."Baya baya kör işte bunda anlamayacak ne var? Görmüyorsun işte görme yetini geçici süreliğine kaybettın." Dedi ve ekledi
"Umarım artık anlamışsındır." Bir dakika ne? Şaka mı yapıyor?
Ay ben ne tarafa düşeyim? Benim canım gözlerim benim deniz dalgası köpüğü gözlerim. Tamam biraz abartmış olabilirim dümdüz mavi ama bu hiç bir şeyi değiştirmez yani bir dakika
"Kör mü oldum ben şimdi?" Allahım ne günahım vardı ya?"Evet." Diyerek sakince bir cevap verdi.
"Ayrıca bu körlüğün dolaylı yoldan benim sayemde oldu." Dedi bir dakika ben mezara atılmamış mıydım?"Beni mezara sen mi attın?" Dedim haklı olarak.
"Hayır, saçmalama seni mezara tıksam sence şu an burada mı olurdun, yoksa bir cehennemde mi?"evet bu bakımdan haklıydı."Tamam o zaman benim kör olmamın seninle alakası tam olarak ne? Bana açıklayabilir misin?" Diyerek çok mantıklı bir soru yönelttim.
"Seni mezara atan kişiler senin benimle bir bağın olduğunu düşünmüşler, bu nedenle seni öldürmeye çalışmışlar ama ben yetiştim." Ya yetişemeseydin be adam, ben senin yüzünden ölecek miydim? Diye sormak istedim ama onun yerine.
"Yani senin yüzümden kör kaldım." Dedim"Evet yani resmen benim yüzümden, ve ayrıca görebilseydin sana göstermem gereken çok önemli bir şey vardı ama göremiyorsun." Dedi, şaka mı birde yüzüme vuruyor hadsiz.
"Göremiyorsamda duyabiliyorum anlat." Haklıyım ama.
"Tamam bak şimdi, bu kişiler senin benim sakladığım sevgilim olduğunu sanıyorlar, ayrıca senin mezarda yatarken videonu çekip bir haber kanalına atmışlar ve şu an her kanalda sen varsın. Oh be söyledim."
Bir dakika ne? Ne? Ne?"İsmim biliniyor mu?" Diye sordum
"Hayır diyerek cevapladı kısaca ve ekledi
"Neden?" o da haklıydı
"Bak seni tanımıyorum ama anladığım kadarıyla çevresi olan bir insansın ve ben bir işe girerken zorluk çekmek istemiyorum." Evet onun sorunu yüzünden ben zorluk çekemem, zaten fenomen olmuşum."Tek sorun ismin mi sence?"Evet başka ne olabilirdi ki?
"Evet başka ne sorunum var ki?" Dedim ne vardı ki.
"Körsün artık,umarım bunu unutacak kadar geri değilsindir."
"Kabasın."
"Ne kabalığından bahsediyorsun ben gerçekleri söylüyorum." dedi ve devam etti.
"Ayrıca seninle bir anlaşma yapıcaz haberin olsun." Ne? Hayırdır. Ben evet dedim mi göremiyorum ama tipi kesin mal gibi eminim bundan.
"Ne?" Dedim sadece
"Bak şimdi şöyle. Bu insanlar seni benim sevgilim sanıyorlar ve bu yüzden öldürmeye çalıştılar eğer seni öldürselerdi ben kaybetmiş olacaktım.
Ama öldüremediler ve bunu onların gözüne sokmam gerekiyor, yoksa asla onlardan üstün olduğumu kabul etmeyecekler. Ayrıca sende geçici körlük yaşadığın için yanında mecburen biri olması gerekiyor yoksa çok zorluk çekersin. Ayrıca senin geçmişine biraz baktım kimsesizsin bir baban var diye gözüküyor şayet ona baba denirse. Yani uzun lafın kısası sen benim sevgilim rolu yapacaksın, bende seni koruyacağım." Dedi bu kadar anlaşılması zor bir şeyi hemencecik anlatıvermişti ama ben anlamamıştım. Ve bu yüzden şöyle dedim:"Ne?"
"Duydun bir anlaşma yapıcaz ve kabul ediceksin." Çok emin gibiydi etmiyecektim kabul falan.
Evett yine bir bölüm sonu
Lütfen oy verip yorum atmayı unutmayınn🤍
Bundan sonra her hafta bir bölüm atıcam sanırım daha tam oturtamadım kafamda🕯️
Kendinize iyi bakınn🦋
Ig hesabımm. @elyallbooks
Takip edebilirsinizz🪐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKİŞ TUTMAZ YARALAR
Novela JuvenilKüçük bir kız hayatın gerçeklerinden erken yüzleşmek zorundaydı, hemde tek başına kafasını sokacağı bir yuvası bile olmadan.