F*CKBOY 2 18+

2

"Robert, het is belangrijk dat je tussendoor even rust neemt," hoorde ik Nathalie in de woonkamer zeggen en ik stapte naar binnen.

"Ryan," zei mijn vader hijgend en plofte op de bank neer. Ik keek toe hoe Nathalie mijn vader met een dekentje toestopte.

"Ik maak een kop thee voor je," zei ze met een glimlach en keek mij toen aan.

"In de koelkast ligt een schaal met wraps. Pak gerust als je trek hebt," zei ze vriendelijk en verdween naar de keuken om de waterkoker aan te zetten.

"Gaat het pap?" vroeg ik bezorgd en ging naast hem op de bank zitten.

"Ach, het is gewoon wat vermoeidheid, jongen. Het komt allemaal wel goed. Ik heb dan wel een zwak hart, maar je vader is een taaie," zei mijn vader tegen me.

"Je vader is zeker een taaie, maar ook koppig," reageerde Nathalie vanuit de keuken.

"Je moet het leven hard aanpakken, anders pakt het jou," ging mijn vader op haar in.

Ik keek naar mijn vader. Al sinds een paar maanden leek zijn gezicht een stuk ouder. Rimpeliger. De wallen onder zijn ogen maakten zijn vermoeide uitstraling erger.
Ik voelde me schuldig dat ik op vakantie wilde. Diep vanbinnen moest ik van mezelf hier blijven om voor mijn vader te zorgen.

"Wat speelt er in je hoofd?" vroeg mijn vader plots aan mij. Hij zag me denken.

Ik schudde mijn hoofd. "Kan wel een andere keer,".

Mijn vader drong aan. "Was het leuk met de jongens?"

Ik knikte.

"Ze willen op vakantie gaan," gooide ik het er uit.

"Gezellig. Wanneer? Deze zomervakantie?"

Ik knikte.

"Hoe veel geld heb je nodig?" vroeg mijn vader toen. Dit had ik niet verwacht.

"Wil je niet dat ik hier blijf?"

"Ik kan echt wel even zonder je," lachte hij en begon te hoesten.
Ik sprong gelijk op, maar mijn vader gebaarde met zijn hand dat alles prima was.

"Je gaat gewoon mee op die vakantie. Vertel. Waar gaan jullie naar toe? Verblijven jullie in een hotel?" vroeg hij enthousaist. Hij had een oprechte lach op zijn gezicht. "Kom op! Leuk nieuws is altijd welkom,".

Ik vertelde hem over het huis in Spanje en dat we daar twee weken zouden verblijven.

"Maar weet je zeker dat ik niet hier moet blijven? Natalie gaat misschien ook op vakantie," zei ik.

Nathalie kwam de woonkamer in met twee koppen thee. Ze gaf er een aan mijn vader en de andere aan mij.

"Je boft. Ik heb deze zomer niets gepland en ik ben het eens met je vader. Je moet lekker met je vrienden mee gaan. Dat kan je zeker gebruiken na de afgelopen maanden. Het is voor jou ook zwaar geweest. Je verdient het om er even tussenuit te gaan. Ik help je vader, desnoods slaap ik in de logeerkamer. De buurvrouw heeft me haar nummer gegeven en mijn dochter kan me ook helpen als ik hulp nodig heb. Ga nou maar," waren de woorden van de lieve Nathalie.
Yasmine bofte maar met zo'n moeder.

Jullie vragen je vast af of mijn vader en Nathalie meer voor elkaar voelden dan vriendschap. In het begin voelde mijn vader degelijk wel wat voor haar. Maar het bleek uiteindelijk een goede vriendschap te zijn. Door de situatie met mijn moeder was het ook beter voor mijn vader om rustig aan te doen.
Daarbij had ik hem natuurlijk gezegd dat ik Yasmine leuk vond en dat hij niets met haar moeder moest gaan beginnen. De gedachte dat Yasmine mijn stiefzus zou worden vond ik een walgelijk idee en nu we niets meer waren werd de gedachte erger.
Het was fijn dat mijn vader en Nathalie gewoon vrienden waren. Yasmine kwam hier toch niet en dat snapte ik maar al te goed.

"Zeker?" vroeg ik en Nathalie en mijn vader knikten.

Een brede lach verscheen op mijn gezicht en ik dronk van mijn thee.

"Heeft Yasmine plannen na haar examens?" vroeg ik om een beetje informatie te vissen uit Natalie.

"Ze blijft thuis, had ze gezegd. Zeg, ik vind het best jammer dat het niks is geworden tussen jullie. Jullie hebben elkaar sinds december niet meer gesproken, toch?"

"Het is beter zo," zei ik de woorden die me nog steeds raakten. Elke keer als ik het uitsprak voelde het zo definitief en ik kon het niet uit mijn hoofd zetten.
Er waren tig scenario's in mijn hoofd die me ideeën gaven hoe ik het moest goedmaken.
Ik had een brief geschreven waarin stond dat ik haar miste en altijd openstond om met haar te praten als ze dat wilde. Maar er kwam geen reactie. Hier uit begreep ik dat ze me echt nooit meer wilde spreken. Ik had haar hart gebroken.

"Maar het was toch maar een ruzie? Dat kan opgelost worden. Mijn dochter heeft temperament, maar jij bent een leuke, nette jongen. Geef niet op," reageerde Natalie.
Ze had geen idee, zoals Yasmine me toen op Oudjaarsdag zei.

"Ik heb seks gehad met een ander meisje," floepte ik er toen uit en het werd heel stil in de kamer.

"Ik heb uw dochters hart gebroken en daarom wilt ze me nooit meer zien. Ze wilde het u niet zeggen, vanwege de vriendschap die u met mijn vader heeft... en ook dat u mij niet zou gaan haten. Maar u heeft al het recht om mij te haten en daarom verdient u de waarheid," sprak mijn eerlijke mond verder.
De woorden rolden soepel uit mijn mond, omdat ze waarheid verdiende te weten.
Misschien was dat de derde reden dat Yasmine het niet aan haar moeder had verteld. Zodat ik het uiteindelijk zou zeggen. Zodat ik mijn grootste fout zou erkennen.
Op deze manier strafte ze me.

"Ryan," zei mijn vader zacht en zijn blik bleef mij in de ogen staren.

"Het spijt me, Nathalie," zei ik zacht en het enige wat de moeder van Yasmine deed was voor haar uitstaren.

Ik stond op en besloot mijn thee te laten staan. Dorst had ik nu toch niet meer.
Daarna ging ik naar boven om dit moment ook op me te laten inzinken.