F*CKBOY 2 18+

4

De warme Spaanse zomerwind klapte tegen lichaam aan toen ik het gebouw van het Spaanse vliegveld uit liep.
Ik liet mijn koffer staan en mijn sporttas vallen. Daarna spreidde ik mijn armen en sloot mijn ogen om een diepe adem te nemen.

"Eindelijk," zei ik en een hand landde op mijn schouder.

"Het eerste wat ik ga doen is een biertje drinken," zei Thijs en ik keek hem aan.

"Dat lijkt me nou een uitstekend idee, Thijs," complimenteerde ik hem met een lach.

"Nee, hij gaat eerst helpen om mijn koffers uit te pakken," haakte Christiens stem in. "Hier," en ze gaf Thijs haar handtas.

Thijs haalde zijn schouders met een glimlach naar me op.

"Je zou maar single zijn," grapte ik en Christien wierp een boze blik naar me. "Grapje. Grapje," zei ik snel en niet veel later kwam er een taxi om ons op te halen.

Het raam van de taxi werkte als een vergrootglas in het zonlicht. Het was bloedheet en ik wapperde met mijn shirt. Het zweet droop langs mijn nek over mijn rug heen.
Ik was even vergeten wat pas echte warmte was.

"Ik heb wat flyers bekeken," begon Wessel.

"Flyers? Ben je een nerd of zo?" plaagde Lester hem en Thijs en ik lachten.

"Hey!" riep Ruby toen streng naar ons en haar latina temperament kwam bij haar naar boven. Ze zat achterin de taxi naast Talisha en Christien.
De jongens en ik schrokken, terwijl er een trotse grijns op Wessels gezicht verscheen. Het was stil in de auto.

"Dank je wel, schatje," zwijmelde hij bij Ruby.

Daarna keek hij ons aan.

"Er zijn wat tours die we kunnen doen. Of een hike?" stelde Wessel voor en pakte een stapeltje flyers uit zijn rugtas.

"Dat meen je niet," mompelde Lester en krabte aan zijn haar.

"Een hike? Bro," merkte ik met een klagende stem op.

"Wij willen gewoon leuke dingen doen!" riep Ruby door de taxi. Wat moest die chauffeur wel niet denken?

"Jullie willen alleen maar zuipen. Hebben de jongens jou en Lester niet verteld wat voor een vakantie het wordt?" ging Christien in Ruby's gedrag mee.

Ik keek Thijs, Wessel en Daan aan.

"We zitten niet te wachten op katers en bieradem," zei Ruby. "We gaan een échte vakantie hebben,".

"Een 'echte' vakantie? Dus we gaan nu wandelen en zeker een museum bezoeken zoals gezinnen mét kinderen doen?" reageerde ik.

"Dus je wilt alleen maar feesten, zuipen en luieren?" vroeg Ruby fel en ik voelde me onder schot gehouden.

"Eh, ja? Duh. Ik wil toch ontspannen? Lester ook. Je moet begrijpen dat wij geen relatie hebben," antwoordde ik.

"Ryan, laat het," probeerde Wessel de boel te sussen.
Maar Thijs gebaarde dat hij er zich niet mee moest bemoeien.

Ruby zuchtte luid en schudde haar hoofd overduidelijk afkeurend.

"Geen wonder dat Yasmine niks met je te maken wilt hebben," zei ze zacht.

"Wat zei je?!" vroeg ik met een verheffende stem en Ruby keek me strak aan.

"Doe wat je wilt, Ryan. Ga de vakantie hebben die jij wilt hebben. Wij doen wel wat wij leuk vinden. Als dat een museum is dan is dat maar zo," waren haar laatste woorden en haar blik gleed naar het raam.

"Laten we het gezellig houden. Kom op, zeg," zei Daan.

Wessel draaide zich om naar Ruby en vroeg of ze oké was.
Een zachte zucht ontsnapte uit mijn mond en ik keek voor me uit.
Thijs zat naast me.

"Vanavond vieren we sowieso een feestje," zei Thijs met een knipoog.

Ik bleef stil, maar vanbinnen kookte ik van woede.
Yasmine was hier niet eens en toch was ze aanwezig. Ruby nam het me kwalijk en ik begreep dat.
Het ging mij er om dat ze dit tegen me gebruikte. En nu ging Wessel zich zorgen maken om haar? Zij was degene die gemeen werd, terwijl ik mijn verwachtingen had gedeeld. Prima. Stik maar in die stomme museum van je, dacht ik.

"We zijn er!" zei Daan. Hij zat voorin, naast de chauffeur en wees naar een wit gekalkte villa met grote ramen en een muur dat het gebied omringde.

De chauffeur reed ons de oprit op en parkeerde de auto voor de grote zwarte deuren van het huis.
Een glimp van de achtertuin was al te zien en een zwembad trok mijn aandacht.
Dat was het eerste wat ik wilde doen. Een duik nemen.

Zo werd deze gedachte waar, nadat onze bagage uitgeladen werd en we allemaal onze eigen kamers uitkozen.
Ik sprong het zwembad in toen ik mijn zwembroek had aangetrokken.
De meiden gingen in hun bikini's op de strandbedden naast het zwembad liggen. Ze smeerden elkaar in met zonnebrand en toen Thijs de grote groene tuin in kwam bleef hij staren toen Christien Talisha's rug insmeerde.

"Het kwijl druipt van je lippen," merkte Lester op die in z'n zwembroek naar buiten kwam, gevolgd door Wessel en Daan.

Thijs lachte en rende naar het water toe. Hij sprong het water in en de spetters vlogen naar de meiden toe. Ze gilden en keken Thijs verontwaardigd aan.

"Jongens," zei Talisha luid.

"Mijn wimpers," klaagde Ruby en zat met haar vingers aan haar ogen.
Daan gaf Talisha een kus en ze gebaarde dat hij ook ingesmeerd moest worden.
Wessel complimenteerde Ruby dat haar wimpers zo goed zaten als net.

Ik bekeek Daan die zo braaf als een hond op het strandbedje ging zitten en zich liet insmeren door Talisha. Mijn blik gleed toen naar Wessel die ineens met Ruby aan het zoenen was.

Christien veegde de spetters van haar lichaam en ging vredig verder met zonnen.

"Vang!" riep Lester en gooide plots bal naar me toe. Daarna nam hij een duik in het water.
We gooiden de bal een paar keer over tot Daan ineens opstond en iets overduidelijk wilde aankondigen.

"Ik weet dat we net een discussie hebben gehad, maar ik ben nog steeds blij dat we hier allemaal zijn. Ten eerste: we zijn allemaal geslaagd!" zei hij en we begonnen allemaal te juichen.

"Gefeliciteerd allemaal," zei hij.

"Ja! Gefeliciteerd! We moeten allemaal trots zijn op onszelf!" riep Talisha vrolijk en Thijs floot met zijn vingers.

"Maar ik vind dat we het ook moeten vieren," ging Daan verder. "We hebben geen drank gehaald en geen vreten. Ik weet het dames,". Hij richtte zich naar de meiden. "Geen gezuip. Geen gefeest. Geen geluier. Maar vanavond... vanavond telt even als spek en bonen. Kom maar mee," riep hij en liep toen de villa binnen.

Thijs, Lester en ik zwommen zo snel mogelijk naar de rand van het zwembad en klommen er uit.
Wessel liep nieuwsgierig achter Daan aan.

De grote keuken van de villa had een enorme koelkast en Daan trok deze open.
Blikken bier en flessen drank kwamen te voorschijn en het voelde alsof we piraten waren die alle Zeven Zeeën over hadden gevaren om de grootste schat ooit te vinden.

"Zijn we in de hemel?" vroeg Thijs en zijn blik bleef aan de aluminium bierblikken geplakt zitten.