F*CKBOY 2 18+

6

Met hoofdpijn werd ik wakker en het eerst wat ik zag was de fles vodka die ik mee naar boven had genomen op het nachtkastje staan. Hierdoor kreeg ik een vlaag van misselijkheid over me heen. Mijn bed was zeiknat door zweet en ik voelde mezelf bijna stikken in de kleding die ik van gisteren nog aan had en in was gaan slapen. Mijn natte shirt en broek vlogen uit en ik ging bovenop het deken liggen dat koel aanvoelde.

Een stekende pijn schoot door mijn hoofd en ik sloot hierdoor direct mijn ogen. Kreunend legde ik mijn hand op mijn hoofd en ademde diep in en uit.
Afgelopen nacht... wilde ik daarover praten?

Langzaam ging de deur open en Thijs en Lester stapten de slaapkamer binnen.
Ze hadden een bordje waar een broodje met gebakken ei op lag en een grote glas melk in hun handen.
Ik wist niet of ik kon eten.

"Goedemiddag," groette Lester en Thijs zette het ontbijt op het nachtkastje. Hij keek heel even naar de fles vodka en pakte deze op om het uit mijn zicht te plaatsen. "Talisha heeft dit voor je gemaakt,".

Met een zucht staarde ik voor me uit.

Thijs ging op het bed zitten, terwijl Lester bleef staan.

"Hoe erg was afgelopen nacht? Ik weet niet alles meer," zei ik zacht.

"Wat weet je nog?" vroeg Lester.

"Ehm...," begon ik en krabte achter mijn oor. "Ik weet dat ik een beetje boos was en... véél heb gezegd. Alleen... ik weet niet meer wát ik gezegd heb,".

"Je was best wel... heel erg boos," zei Thijs toen.

"Wat Thijs wilt zeggen is dat je tegen Ruby en Christien bent uitgevallen over Anna," reageerde Lester.

"Echt?" zei ik verbaasd, maar toen herinnerde ik me weer wat kleine dingen. Woorden die ik gezegd had. Het ging inderdaad over Anna.

"Ik had teveel op jongens. Sorry," zei ik, want meer wilde ik er niet over kwijt.

"Ik denk niet dat je tegen ons sorry moet zeggen," zei Lester ongemakkelijk.

"Tegen Ruby en Christien," zei ik toen en de jongens knikten.

"Prima," zei ik en keek weer voor me uit. Dit was zo dom van mezelf. Ik moest mezelf leren indimmen. Maar al deze gevoelens van de afgelopen maanden leken nu hun tol te eisen. Al helemaal in combinatie met alcohol. Het was ook een lange tijd geleden dat ik weer zo heftig gedronken had. Rustig aan doen was geen slecht idee.

Nadat ik een verfrissende douche genomen had ging ik naar beneden en liep de tuin in waar de meiden weer lekker in de zon lagen en mijn vrienden in het zwembad met een bal aan het overgooien waren.
Flesjes koud bier stonden langs de rand van het zwembad en Daan zei dat er ook voor mij in de koelkast stond.

"Ik sla even over," zei ik en twijfelde of ik eerst het water in ging of naar de meiden toe zou lopen. Waarom? Om je weet wel te zeggen.

Ik besloot het verstandigste te doen. Ik wilde geen wereldoorlog starten en dit zo snel mogelijk vergeten.

"Dames," zei ik luchtig toen ik op ze af liep. Ze hadden alledrie hun zonnebrillen op en keken op toen ze me zagen.
Ik ging voor ze staan.

"Dank je wel voor het ontbijt, Talisha. Christien en Ruby, sorry dat ik zo tegen jullie uitgevallen ben. Ik had alcohol op en ik heb... overduidelijk ehm... 'issues'. Dit zeg ik niet om het goed te praten, maar om uit te leggen waar het vandaan kwam," zei ik de woorden die ze wilden horen.
De meiden keken elkaar even aan.

"Jullie moeten beslissen, ladies," zei Talisha met een lach.

"Excuses geaccepteerd," zei Christien.

Ruby kwam ietsjes overeind en keek me lang aan. Door haar zonnebril zag ik haar ogen niet, dus dit voelde super ongemakkelijk. Eerlijk gezegd was ik wel een klein beetje bang voor haar.
Ze was fel, snel en vloeiend met haar reactie en zag snel door dingen heen. Temperament noemde men dit natuurlijk. Ik noemde dit een obstakel.

"Ik accepteer je excuses, alsssss," zei ze met een brede grijns en ik hield mijn hart vast. "Als je het oké vindt dat Yasmine ook langskomt op deze vakantie?"

Met grote ogen keek ik haar aan. Zei ze dit nou echt? Yasmine?

"Wat? Hoe bedoel je? Komt ze hier naar toe?" vroeg ik.

"Ik wilde haar uitnodigen, omdat ze in het koude Nederland zit. Alleen. Zonder haar beste vriendin die lekker in de zon geniet. Maar ik wilde jou niet voor de leeuwen gooien door haar uit te nodigen zonder het te melden," zei Ruby.

"Dit wilt ze zelf ook?" vroeg ik en nog steeds kon ik niet geloven wat Ruby had gezegd.

"Hoor je me wel?" lachte ze. "Ik heb nog niks gezegd. Ik wil het eerst van jou weten,".

"Eh. Ja, natuurlijk. Ik bedoel... het is prima. Ze kan gewoon komen als ze wilt. Z-Ze heeft jullie, toch?" zei ik en ik wist dat dit een te lang antwoord was om te geven. F*ck.

Ruby moest lachen. "Oké Ryan. Het is duidelijk. Je bent vergeven,".

Met een ongemakkelijke lach draaide ik me om en de jongens keken me vragend aan toen ik naar het zwembad liep.

Snel dook ik het zwembad in en liet het koude water me omarmen.

Toen ik boven kwam zwom Thijs naast me.

"En? Hebben de meisjes je vergeven?" vroeg hij nieuwsgierig en ik knikte.
De jongens begonnen te joelen en Daan gooide de bal over naar Wessel.

Ik keek Thijs even aan.

"Heb jij tegen Ruby gezegd dat ze Yasmine moet uitnodigen?" vroeg ik en refereerde naar dat moment voordat we op vakantie gingen. Toen Thijs zei dat Yasmine gewoon mee moest gaan. Misschien had hij het wel tegen haar gezegd. Het zaadje geplant wat nu een boom dreigde te worden.

"Nee? Nee, echt niet," zei Thijs, maar ook hij was verbaasd. "Ze had me vannacht wel gezegd dat ze het leuk zou vinden als Yasmine ook zou komen, maar ik wist niet dat ze er echt werk van zou maken,".

"Gast, ze vroeg me net letterlijk of ik het erg zou vinden als Yasmine komt,".

"Meen je dat?"

"Ja, bro!"

"En wat zei je?"

"Wat?"

"Wat je zei?"

Toen viel ik even stil en wreef mijn vinger langs mijn neus.

"Bro," begon Thijs en zijn mondhoeken trokken langzaam op. "Je hebt sowieso gezegd dat je het niet erg vindt,".
Toen begon hij hard te lachen en ik bleef met een ongemakkelijke blik gemixt met een grijns voor me uitkijken.

Thijs spetterde met zijn handen rond van het lachen en liet zich achterover in het water vallen.

"Wat is er?" vroeg Lester toen hij Thijs hoorde gieren.

Ik beet op mijn lip en Thijs kwam weer boven water.

"Bro, jij bent zo grappig," lachte Thijs. Hij kwam echt niet meer bij.

Het duurde even voor ik weer wat hoofdstukken ready had voor dit boek. Het staat momenteel op een laag pitje, maar deze wordt 100% zeker weten afgemaakt!
Ik heb namelijk al een verhaallijn voor dit boek en jullie gaan het niet verwachten mwuahahaha

Hoe denken jullie dat het gaat aflopen? Laat het me weten in de comments!