Birini sevdiğimiz zaman neden sonunda hep üzülürüz acaba hayatın kuralı mı yoksa sadece insanlara özgü mü? Kim bilir.Benim tek bildiğim şuan sevdiğim kişiyi çok özlüyorum,regl döneminde parçalanan yumurtalıklarımı hissetmem bütün vücudumda.İğrenç hissediyorum kendimi yarı yolda kalmış,zorla aşık olmuş dalga geçilmiş gibi.Bu kadar güzel gülmesini ben istememiştim ya da bu kadar güzel benimsemesini.Yanındayken bana bir saniye bile dokunmadan yapamıyan adam.Gitti arkasından seni sevmiştim bile diyemedim.
Sanırım artık sevmiyorum sadece özledim.Bana küfür etmesini bile özledim.Ama hatırlamamak lazım ki yıpranmıyim bu hayat yokuşunda nefes nefese kalmıyayım.
Arkasından bidaha kimsenin köprücük kemiklerini öpüp sevemem.
Artık hedefim bir erkeğin beni bırakmayışını sevicem.16 yaşındaki bir kızın en güzel duası."Onu hiç bırakmıycak bir erkek".Gerçekleşmesi dileğiyle.
Üzülmemek
Hatırlamamak umuduyla.Ah yine Umut dedim aklıma geldi...
