Bebeğine bakamayacağını düşünen bir anne bebeği gizlice babasına bırakıp kaçarsa?
Bir kapı zili ile hayatı alt üst olan bir mafya ?
Sizce bu ikisini neler bekliyor
Hepinize merhabalar arkadaşlar 🌺 Şuan beni kesmemek için zor duruyorsunuz farkındayım lakin kendimde sebeplerim vardı bunu yorumlarda da söylemiştim.
ÖNEMLİİİ!!!!
Şimdi gelelim bölüm günleri konusuna size tekrardan bir fikir ile geldim.
Bölümleri pazardan pazara gelecek şekilde haftada bir bölüm yapsak nasıl olur. Sadece fikir amaçlı soruyorum. Yorumlarda fikirlerinizi belirtirseniz çok memnun olurum.( Haftada bir bölüm olacak şekilde olursa günü illaki pazar olmak zorunda değil)
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum❤️ Desteklerinizi esirgemeyin lütfennn pamuk eller beğeni ve yorumaaaa
Şimdiden hepinize teşekkür edip keyifli okumalar diliyorummmmm❤️🌺❤️🌺❤️🤦🏼♀️
Sen benim gözlerime ışık kalbime heyecan oldun sen benim son nefesime kadar çok seveceğim canım eşim oldun.
Ölüm ile yaşam arasında görünmez bir ip vardı. İpin bir tarafına geçenler ya yaşar ya da ölürlerdi.
Ege bir kez olsun karısına doya doya sarılıp seni seviyorum diyememiş en önemlisi bütün yaptıkları için karısına kendini dahi affettirememişti.
Hava artık tam kış ayına girmese bile soğuktu. Su daha da soğuktu. Lakin Ege daha soğuktu. Bulmuştu karısını herşeye rağmen karısını o buz gibi suyun içerisinden bulup kıyıya kadar getirmiş ve kollarına alarak denizden çıkıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karısının nefes alıp almadığını bile kontrol edememişti. Yaşasın istiyordu. Herşeyden çok istiyordu. Kafasını tekrardan karısının yüzüne çevirdi. Yüzü bembeyaz olmuş dudakları soğuktan morarmıştı. Yüzü yara bere içerisindeydi. İçi parçalanmıştı Ege'nin. Böyle birşeye hiç hazır değildi. Kıyıya yaklaştığında gelen sağlık ekiplerine kollarındaki karısını vererek götürmelerini izledi.
Gözleri ölüm gibi bakıyordu. Ailesine cenneti yaşatacak düşmanlarına cehennemin dibini aratacaktı. Yağmur'unu bu hale getirenlerin yanına bırakmayacak diri diri öldürecekti onları. Etrafındaki sesleri yeni duyuyorcasına irkildi Ege. Kaç saattir burada ve suyun içerisinde arama çalışmalarına yardım ettiğini bile bilmiyordu.
Ambulansın siren sesiyle gerçek hayata dönüş yapmış kafasını sağa sola sallayarak arabasına doğru yürümüştü.
Uygar bir adım arkasındaydı hissedebiliyordu.
Yolcu koltuğuna geçmesi ile Uygar da şoför koltuğuna geçmiş hızla arabayı çalıştırarak yola koyulmuştu.
Sol tarafında acıyla kasılan neydi? Kendi canından kanından olmayan birisi için bu kadar acır mıydı kalp. Neydi Ege'nin bu yaşadıkları.
