Alarmın sesi kulaklarımda yankılanırken yatakken kalkıp alarmı bile kapatmaya halim yoktu. Dün çok geç saatte yatmıştım, şimdi biraz daha uyumak istiyordum ama bu mümkün değildi. İş görüşmesine gitmem gerekiyordu. Daha görüşmede bile geç kaldı imajı çizmek istemiyordum. El mecbur uykunun güzel kollarından kendimi kaldırdım.
Telefonu elime aldığımda kaşlarımı çattım. Sena dan hala haber yoktu. Gece geç geleceğim dedi ama evde sessizliğe bakılırsa hala gelmemişti. Üç yıldır aynı evde kalıyorduk ve ilk defa böyle oluyordu. İster istemez tedirgin olmuştu. Aradığımda yine açmamıştı. Hayır, ailesini falan arasam merak ederler. Acaba polise falan mı gitsem?
Abart! Geçen ki gibi belki arkadaşında uyuyakalmıştır. Gelir birazdan.
Yani, inşallah öyledir.
Duşa girip kendime gelmem gerekiyordu. Hem belki ben işimi halledene kadar Sena da gelmiş olurdu. Çekmeceden iç çamaşırlarımı alıp banyoya girdim. Normalde sabahları duş almayı hiç sevmem. Saçlarımı kurutmam çok zamanımı alıyordu. Bugün iş görüşmesi olsa yataktan bile çıkmazdım da neyse...
Aslında tembel bir insan değilim. Sadece fazla üşengeç diyelim biz ona...
Evet, canım kesin öyledir.
Bu arada içsesimi de hiç sevmiyorum. Sürekli düşüncelerime ters şeyler söyleyip duruyor. Hayır, sen benden yanasın. Ne bu haller? Anlamış değilim.
Unutma, herkes gider ben kalırım.
He canım he ondan...
Kısa bir duş almak cidden iyi gelmişti. En azından uykum biraz olsun açılmıştı. Yinede her an yatağa girip tekrar uyuyabilirdim. Yani daha önce yapmışlığım var. O yüzden fazla yatağa bakmadan iç çamaşırlarımı giydim. İşe giderken giyeceğim kıyafetleri sonra giymeye kara verdim. Önce kahvaltı yapmam gerekiyordu. Kahvaltı yapmayı çok sevmesem de bayılmamak için yemek lazımdı.
Mavi Allah aşkına! Sen neleri seviyorsun. Sürekli onu sevmem bunu sevmem. Kendine gel hemen.
İç sesimi duymazdan geldim. Asla şımarık bir insan değildim ama bazı alışkanlıklarım var. Onların dışına çıkmayı sevmiyorum, yoksa gayet de normal bir insanım canım.
Mutfağa geçip önce kahve makinesine yöneldim. Ah! Her daim kahve içebilirim. Kahvaltıda bile. Kahve olurken de pratik ekmek arası bir şeyler yaptım. Dediğim gibi maksat bayılmayayım. Kahve mi de alarak balkonda ki masaya geçtim.
***
Kahvaltımı yapıp bulaşıkları makineye dizdikten sonra odama geçtim. Dolaptan ne giyebilirim diye kıyafetlerime göz attım. Gösterişli şeyler iş görüşmesi için asla uygun olmazdı. Kaldı ki zaten benim tarzım değildi. Elimde olsa eşofman ile giderdim. Yani aşırı rahattı. Bence moda olmalı, herkes her yere eşofman ile gitmeli.
Tabi canım. Evlenirken de öyle eşofmanla takıl sen.
Şimdi konunun evlilikle ne alakası var? İçses misin bela mısın belli değil...
Uzun bir süre dolabın önünde kaldıktan sonra şükür ki kararımı verebildim. Beyaz gömlek üstüne siyah kazak ve deri pantolonum bence gayet de uygundu. Yanımda Sena olsa büyük ihtimalle iş görüşmesine uygun bulmazdı. Hemen gidip kendi dolabında şu hiç de beğenmediğim patlak renkli şeyleri önüme dizerdi. Ay! Düşüncesi bile korkunç. Siyah ve Beyaz her zaman için iyidir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
