Mafya Babası

1

        Kapının sesine koşarak alt kata indim.saat 9'a geliyordu gelenin kim olduğu belliydi. Onu görmeden görücek olmamanın korkusu ve stresi sarmıştı bedenimi titrememi kontrol edemiyordum. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım ve karşımda tüm heybetiyle YALIN ASLAN POYRAZOĞLU duruyordu. Daha fazla ona  bakmaya tahammül edemeyeceğimi anlayıp kafamı eğdim ve kapıyı kapatıp hemen yukarı çıkmaya başladım. Merdivende birkaç basamak çıkmıştım ki aslanın sesiyle durmak zorunda kaldım.
" nereye Aslı?!" Sesinde korkutucu bir sakinlik ve gerginlik vardı.
"Odaya çıkacaktım" diyebildim kekelememeye özen göstererek
"Otur şuraya önce seninle biraz konuşalım olur mu? " dedi çok sakin bir tonda. Aslan için söyledikleri veya sorduğu her şey aslında bir emirdir sadece soru cümlesi kullanıyor ama seçenek hiçbir zaman sizin olmaz. Yavaş ve tedirgin adımlarla inip merdivenden koltuğa oturdum. Aslan tam karşıma oturmuş gözünü kırpmadan bana bakıyordu. Siyah takım elbisesi üzerine tam oturmuştu. Bakışları ve o karanlığın bir tonu olan gözleri üzerindeydi. Gömleğimin kollarını dirseklerine kadar katladı çok ağır hareket ederek, sonra korktuğum otoriter ve erkeksi sesiyle konuşmaya başladı
"Bugün okuldan aradılar senin için, okula devam edip edemeyeceğini öğrenmek istemişler"
"Sen ne dedin?"
" yarın kesin bir cevap vereceğimi söyledim"
"Peki gidebilir miyim okula?"
"Orası sana bağlı Aslı?" Dedi dirseklerini dizlerinin üstüne koyarak öne doğru eğildi ana asla gözlerini üzerinden çekmiyordu
"Nasıl yani?" Dedim merak içinde
"Benimle evleneceksin" duyduklarımı sindirememiştim şokla gözlerim yerinden fırlayacak duruma gelmişti ne evliliği delirmişti bu adam yıllardır bu cehennemde yaşattıkları yetmezmiş gibi birde evlilik diyordu.
"Ya teklifini kabul etmezsem?"
"Sana bir teklif sunduğumu düşünmüyorum"
"Yani seninle evlenmezsem ne olucak?"
" öyle bir seçeneğin yok Ev-Le-Ne-Cek-Sin!!"
" beni buna zorlayamazsın ASLAN!"
" İnan bana çok daha fazlasına zorlarım ASLI"  dedi sinirlenmeye başladığı belliydi gerçi aslan için sinirlenmeye sebep çoktu diye düşünürken bir an geçmiş anılara gitti aklım...yemek güzel olmamış diye masayı dağıtır, gömleğinin ütüsünü beğenmez gömleği parçalar,çamaşır asmaya balkona çıktım diye günlerce  dayak yemiştim ve siniri asla geçmezdi kafasında kurup kurup döverdi beni sebepsiz yere. Ben bunları düşünürken aslan aniden ayaklanıp odaya çıkmaya başladı. Söylediklerini hala sindirememiştim evlilikten bahsediyordu ve bu benim için onun hayatına esaret demekti şansım varsa bile kurtulmak için kaybedecektim. 19 yaşına geçen ay girdim daha ben okumak için çırpınırken aslan evlilik diyordu delirmek üzereydim. 4 yıldır istediği her şeyi yapıyordu zaten bana 16 yaşında yanına zorla kapatmıştı beni. Aslan o zaman 24 yaşındaydı bu eve getirdiği ilk gün yemiştim dayağımı onunla birlikte olmak istemiyorum dedim diye bayıltana kadar dövmüştü beni sonra ayıltıp utanmadan tecavüz etmişti bana defalarca hiç acımadan, çığlıklarımı duymadan yıllarca yaptı bunu her karşılık verdiğimde yapma, istemiyorum dediğimde zorla birlikte olması yetmezmiş gibi evire çevire döverdi,bu yüzden artık güçüm kalmamıştı ona karşı çıkmaya sindirmişti beni istediği buydu ve başarmıştı. Ben bunları düşünürken aslanın merdivenden inişini duymuştum ve hemen kendimi toparlamaya çalıştım bir sorunu daha kaldırmaya gücüm yoktu artık.
"Al bunları imzala" diyerek önümdeki sehpaya 3-4 kağıt fırlattı ve sigarasını yakıp karşıma oturdu. Ben kağıtlara ve aslana bakıyordum ne olduğu anlamamıştım
"Ne bunlar?" Diye cılız bir sesle sordum aslana
" bunları imzaladığın anda  karım oluyorsun,ASLI POYRAZOĞLU oluyorsun" dedi ve  rahat bir tavırla koltuğa yayılıp bana bakmaya başladı
"Aslan ben istem-"
"İMZALA LAN ŞU AM*NA KOYDUĞUMUN KAĞIDINI!!" Diye kükremesi ve elindeki kalemi üzerimi fırlatmasıyla ağlamaya başladım korkuyordum hemde deli gibi korkuyordum bu hayvandan. Kalemi yerden alıp kağıtları önüme çektim imzalamaya çalıştım ama elimin titremesine engel olamıyordum ama aslanın gazabı beni daha çok korkutuyordu derin bir nefes alıp sakin olmaya çalıştım ve hiç okumadan hızlıca imzaladım kağıtları sonra geri yaslanıp kafamı eğdim . Sessiz sessiz ağlıyordum bitmişti hayatım artık kurtuluş şansım hiç kalmamıştı hapsolmuştum bu cehenneme. YALIN ASLAN POYRAZOĞLU'nun cehennemine hapsolmuş ASLI POYRAZOĞLU'ydum artık.