BASKETBOLCULAR

bölüm 12 YÜZÜK

Yine bir gün, günaydınn. BU sefer güne ilk defa enerji dolu başladım. Her sabah olduğu gibi yine günlük rutinlerimi ve kahvaltımı yaptım. Üzerimi giyinmek için odama gidecektim ki kapı çaldı. hızlıca kapıya gittim ve hiç düşünmeden kapıyı açtım.

Karşımda bir kurye vardı. "Alev KIZIL siz  misiniz?" kurye bana elindeki paket bilgilerini okurken " Evet buyurun " "Yeni formanız hayırlı olsun Özgür Bey gönderdi."  dedi. Ay ben bir şok . Ben kuryeye teşekkür ederken heyecanla zıplıyordum. Kapıyı kapatır kapatmaz içeriden telefonum çaldı . Sera kesin yine dayanamamış bizi aramıştı.

Koşarak telefonu almaya gittim ve ekranda kocaman " SeraCIK 💅"
yazısını gördüm. Serayı bekletmeden telefonu açtım. Açmaz olaydım kulağım sağır oldu. "Alev, o nasıl bir forma öyle!" Sera görmesede gözlerimi devirdim. "İzin verirsen bakıcam Seracım"
"Ay tamam ben İlayda'dayıda arayacağım belki hala uyuyordur , orada görüşürüz." Benim cevabımı beklemeden telefonu kapattı. İnsan bir nasılsın diye sorar insafsız. En kısa telefon konuşmamız olabilir galiba . Bende telefonu koltuğa fırlatıp paketi açmaya başladım.

Paketin içinden siyahlı morlu üzerinde siyah gül deseni olan bir forma vardı. Arkasında "BLACK ROSE" ve numaramla birlikte ismim yazıyordu. Bunu giymek için çok sabırsızlanıyorum.

Paket çöplerini topladıktan sonra hızlıca üzerimi değiştirdim. Kapıdan çıkmadan evin ve arabanın anahtarını alıp asansörü es geçerek merdivenlere yöneldim. Apartmandan çıkınca site güvenliği yanıma geldi. Ben anlam vermezken lafı uzatmadan "Alev Hanım dışarıda biri sizi sordu ismini vermedi şuan sizi bekliyor ." güvenlik bana bakış atarken güvenliğe teşekkür edip emin adımlarla dışarı doğru ilerledim. Beni kim niye beklesin ?

Kapının önüne geldiğimde güvenlikte arkamda nolur ne olmaz diye bekliyordu. Arabanın içine bakınca gözlerim fal taşı gibi açıldı. Arabanın içindeki beni şaşırtırken ağzımdan anlamaz bir ses tonu çıktı. "Duman?" Duman pencereyi biraz daha aşağıya indirince " Forma yakışmış , hadi atla gidelim birlikte." Dedi. " Ne alaka şimdi ben kendim gidebilirdim niye geldin?" Duman hafif sırıtınca " İki saat seni bekledim zaten içimden geldi ( icardinin sesi gibi okuyun jsjsjjsj) hadi atla geç kalacağız şimdi." Ben itiraz etmeden güvenliğe arabamın anahtarını verdikten sonra ön koltuğa bindim.

Duman yine sevdiğim parfümünü sıkmış üstüne de yeni formasını giymişti. Daha fazla dikkat çekmiyim diye bakışlarımı ondan çekip önüme döndüm . Kısa bir sessizliğin ardından lafa girdim. " Neden haber vermedin aşağıda olduğunu , çok beklemişsindir." Duman bana kısa bir bakış attıktan sonra yola bakmaya devam etti. " Sürpriz yapmak istedim olamaz mı?" garip." Yani olabilir de keşke haber verseydin." Dedim. Yolun geri kalanını havadan sudan konuşarak gergin bir şekilde geçirdim.

Onunla aynı arabada olmak çok güzel bir duyguydu ama beni fazla geriyordu. Bir kafenin önünde durunca Duman beni meraklandırmadan lafa girdi "hala zamanımız var kahve içelim dedim, hadi gel." Duman'nın dediğini onaylayarak arabadan indik. Kafeye doğru ilerlerken kızlara bir mesaj yazmam gerektiğini düşünüyordum. Şimdi gerçeyi söylesem boş imalarda bulunacaklardı, yalan söylesem kendimi kötü hissedecektim. 

En sonunda kızlara yazmaya karar vermiştim . Duman siparişleri söylerken bende güneş ışığı alan bir yere geçmiştim. Kasada çok sıra vardı Duman kasadayken kızlara yazabilirdim. Fazla oyalanmadan telefonu açıp hızlıca gruba girdim.

[Grup profili]