2 arkadaş aralarında anlaşıp taşlı bir deniz kenarına gitmişlerdi. Denizin yakınına oturmuşlardı hatta dibindeydiler. Aralarında saçma konuşmalar dönüyordu.
-Mert.
-He?
-Oğlum bizim aşkta hiç şansımız yok lan.
-Çünkü ikimizde gayiz mal.
-Nalet olsun amınakoyayım.
-Benim amım yok ki.
-Ya orospu onu ben de biliyom. Mizah kaliten 0.
-Çok güzel kara mizah yaparım.
-Yap lan.
-142 dendiğinde aklıma ilk 1 parodi, 4 yıl, 2 ay geliyo.
-Ya piç aklıma getirme şu olayı.
-Ay çen üçüldün mü?
-Ya Mert bi siktir git.
İrfan kafasını denize döndüğünde Mert ona bebek muamelesi yapmak için yanağını öpecekti, ki İrfan'ın yüzüne sıcak bir nefes geldiğini hissettiğinde kafasını Mert'e dönmüştü. Şuan da Mert, yanak yerine dudağını öpüyordu İrfan'ın. Tam ayrılacakken ensesinin ona daha da bastırıldığında vazgeçmişti. Ani bir atak yaparak İrfan'ın erkekliğinin üzerine oturdu. İkiside gelen zevkten dolayı kısık seslerle inlemişlerdi. İrfan kucağında ki bedenin uyluklarından tutup arabasına götürdü. Oradan da evine.
Mert Hakan Yandaş, arkadaşı dediği kişinin gelecekteki sevgilisi olacağını bilmiyordu.
.
.
.
.
.
Taslakta buldum yarım kalmış bulanık görüyorum ama devamını yazdım senin için @hersaniyebesiktas
