KAYBOLMUŞ RUHLAR

1.Bölüm

Evet yazdığım bölüm tanıtımdı şimdi 1. bölüme başlayalım bakalım iyi okumalarrr:))))

__________

Sarya gözlerini avluya dikip ona bakan babasına baktı oda ona inat gözlerini çekmedi. Görsün diyordu içinden olacakları yaptığı yanlışların sonucunda ödeyeceği bedelleri ama görünen o ki babası hiç bir şey anlamak istemiyordu. Babasından gözlerini çekip derin bir nefes aldı odasına doğru ilerledi kapıyı açıp içeri girdi. Yatağına doğru oturup uzandı. Yaşadıklarını düşünüyordu babası liseden sonra okumasına izin vermemişti ne kadar yalvarsa aldığı cevap"kızlar okumaz evde oturup çocuk bakar!"olurdu anlamıyordu. Bir insan töre için kendi adı için neden kızını okutmazdı ki.

Gözlerini tavandan ayırıp ayağa kalktı odasının küçük penceresini açtı nefes alamıyordu veya aklındaki derin düşünceler boğulmasına neden oluyordu, pencereyi kapatıp annesinin odasına doğru adımladı odanın kapısını çalıp içeri girdi,odaya girince annesini pencerenin yanında ağlarken buldu sadece sarıldı elinden ne gelirdi bilmiyordu"çok canım yanıyor kuzum dayanamıyorum sarya'm" sarya ne diyeceğini bilmiyordu,bunun nasıl bir tesellisi olurdu ki sarya annesine daha sıkı sarıldı hissetsin istiyordu, yanında olduğunu bilsin istiyordu.

Sarya annesinin uzun kahverengi saçlarını öptü sadece tek bir şey söyledi"geçicek"sarya başka ne diyebilirdi ki elinden bir şey gelmiyordu. Bu topraklarda kadının üstüne kuma geldiği zaman kadının isyan hakkı olmazdı, kadınlar kendisine bağlanan kaderi yaşamak zorunda kalırdı,sarya annesinin kaderinde ki kördüğümle bağlanmış ipleri açmak istiyordu ve yapacaktıda.
Sarya,annesini yatağa götürüp saçlarını öptü üzerine battaniyeyi örtüp odadan çıktı. Babasının yanına konuşmaya gitti her ne kadar düzgün bir konuşma olacağını da bilmesede elinden ne gelirdi ki babası çoktan annesinin kaderine hüküm vermişti.

Aşağıda oturan aile üyelerini göz ardı edip babasının yanına gitti"için rahat mı ha sadece adını düşünüp ağalığın elden gitmesin diye birinin hayatını mahfettin ama adar ağa unutma annemin ahı da sana benim ahım da"
Diyince saçına hissettiği elle acı içinde kıvrandı"ne haddim benimle böyle konuşuyorsun sen töre demiş laf demiş ne ahı lan şimdi git odana beni çileden çıkarma" babası saçlarını bırakınca ayağa kalktı ona doğru dönüp"töre senin için bir bahane adar ağa istediğin zaman tüm ağaları karşına aldığın zamanları da biliyorum ben ama sen görüceksin ne annemin bu acıyı yaşamasına nede benim böyle bir hayat yaşamama izin vermiycem"demesiyle yüzünde hissettiği acıyla kendisini yerde buldu."çık lan evden hadi denesene ben demesen bu konaktan çıkamayacağını sende bende biliyoruz bunu o akılsız kafana sok şimdi çık git odana o anana da söyle zırlayıp durmasın" sarya ayağa kalktı ve babasına aşağılayıcı bir şekilde baktı.

Sarya oradan ayrılıp terasa çıktı. Sanırım evde tek sevdiği yer burasıydı tek nefes aldığı ve kendiyle baş başa kaldığı tek yer ama maalesef aklındaki düşünceler ne tek başına kalmasına nede rahat olmasına izin veriyordu. Başını iki ellerinin arasına aldı annesinin bu hayatı yaşamasına izin vermezdi eninde sonunda onları buradan kurtaracaktı ama nasıl,sarya
derin bir nefes aldı. Küçüklüğünden beri sevmezdi bu şehri dışardan şehri gören bir insan ne kadar güzel olduğunu düşünürdü fakat sarya töre denen şeyin şehri kapkara bulut gibi kapladığını yağan yağmurların ise kadınlara, kız çocuklarına yağdığını düşünürdü,sarya'nın küçükken de rahat bir hayatı olmamıştı, arkadaşlarının hepsi okula giderken o konağın girişine oturur okula giden arkadaşlarını izlerdi, sonra babasının yanına gidip okula gidebilir miyim diyince ya döver yada azarladı...

Sarya sabah güneşle gözlerini açtı gece burada uyuya kalmıştı ayağa kalkınca her tarafının tutulduğunu hissetti, aşağı doğru adımladı ilk annesinin odasına bakınca odada kimsenin olmadığını gördü telaşlanmıştı. Hızlıca adımlarını aşağı doğru yöneltti aşağı inince mutfağa girdi mutfaktaki annesini görünce içinden derin bir oh çekti babasının annesine bişey yapma ihtimalinin düşündükçe deliye dönüyordu. Annesi sarya'yı görünce"günaydın sarya'm" diyince "günaydın anne"diyip annesine sarıldı. Annesi kızının yanağından öptü. Sarya annesine dönüp"seni odada göremeyince çok korktum" diyince annesi sarya'ya bakıp "korkma yeşil gözlüm benim" diyince içerden iğrendiği o sesi duydu babası sarya'ya sesleniyordu.

Sarya babasının yanına gitti babasına soran gözlerle baktı"bu akşam misafirlerim gelecek hazırlık yap"diyince sarya bişey demeden babasının yanından ayrıldı mutfağa gitmek için adımlamışken babasının annesinin üstüne getirdiği kumayla göz göze geldi

Rojin.

Sarya onu görmezden gelip yanından geçip mutfağa girdi...

_____________

Evet ilk bölümü nasıl buldunuz bakalımmmm:)
Alttaki küçük yıldıza basmayı unutmayınnn:))))