Burası Diyarbakır kaç kadının gözyaşlarının gökyüzünde buluştuğu, hayallerini elinden aldığı kimilerinin eğitim hakkı kimilerinin ruhunun bedeninden ayrıldığı yer...
Herkese merhaba kar tanelerim yeni bir bölümle karşınızdayım, unutmayın sizleri çok seviyorum her okuyucumun bende çok özel bir yeri var. Kitapta eksik bulduğunuz, beğendiğiniz veya beğenmediğiniz yerleri yazmayı unutmayın sizleri seviyorum🌸💜
______________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adar ağa kızının soru dolu bakışlarına bakıp"yarın berzan ağa ile evleneceksin karısı var yani kuma olarak gideceksin" sarya duyduğu cümle beyninde yankı yaptı, kocaman konakta küçücük kalmış gibi herşey onun üstüne geliyor nefes alamıyor boğazında düğümleniyordu, Sarya'nın hayatı gözünden bir film şeridi gibi geçti, babası'nın bu kadar ileri gideceğini düşünmezdi hayır diyordu içinden bu kadar ileri gidemez,sarya "Ne kuması Adar Ağa sen neyden bahsediyorsun!"sarya'nın bağırarak söylediği bu cümle koca konağın taş duvarlarına çarpıyor tüm gerçekliğiyle sarya'ya çarpıyordu..
Adar ağa sert adımlarla sarya'nın karşısına dikilip"o sesini kıs!"sarya yediği tokatla yere savruldu,zorlukla ayağa kalkıp eliyle kanayan dudağını sildi sonra Adar ağa'ya bakıp"kabul etmiyorum Adar ağa fikrinin de canı cehenneme o kadının duyguları yok mu?siz sadece kendinizi düşünün ben kuma olarak gidip te başka birinin hayallerini çalamam Adar ağa!" Sarya babasına kesici bakışlar atarak devam etti"senin gibi insanlarda kızlarını okutmasın sonra evli bir kadına kuma olarak versin ya siz nasıl bir insansınız ya senin yüzünden Adar ağa okulumu bile okuyamadım senden ve senin gibilerden utanıyorum, yazık size hani kadınlar okuyunca utanıyorsunuz ya asıl siz kendinizinden utanın!"sarya orada bulunan herkesin şaşkın bakışlarına bakıp hızlıca odadan çıktı ama arkasında da sinirden deliye dönmüş bir Adar Ağa vardı.
Sarya odasına geçip hızlı bir şekilde yatağa oturdu. Başını ellerinin arasına alıp ne yapması gerektiğini düşündü.Her ne olursa olsun kuma olarak gitmeyecek ki annesi bu haldeyken,annesinin yaşadığını başka bir kadına yaşatmadı. Bir anda odanın kapısı açılınca ayağa kalktı gelen annesi Zehra hanımdı. Zehra hanım kızına bakıp hemen ellerini tuttu, kocası ona yaşattıklarına başka bir kadına yaşatmasını istemiyordu. Zehra hanım"kaç sarya kaç kızım yeşil gözlüm ne olursa olsun kaç töre filan umrumda değil senin ve başka bir kadının böyle bir hayat yaşamasına izin veremem,ben yapamadım ama senin bu hayatı yaşamana izin veremem!"sarya annesine sımsıkı sarıldı,annesinden ayrılıp başını kaldırdı"Zehra sultan anca beraber kanca beraber seni o adamla bırakmam" Zehra hanımda tebessüm edince Zehra hanım odasına geçti. Sarya hemen dolabını açıp içerisinden çantasını ve biriktirdiği bir miktar parayı alıp çantasına koydu,bir kaç parça da kıyafet koyunca babasından gizli arkadaşı Elif'in verdiği telefonu cebine koydu, hızlıca üstünü giyinip kapıya doğru adımladı.
Kapıyı açıp dışarı baktı kimsenin olmadığını görünce hızlıca annesinin odasına doğru adımladı. Kapıyı çalıp girince annesinin de hazır olduğunu gördü"sarya'm hazır mısın?"sarya duruşunu dikleştirip emin sesiyle"hazırım"diyince zehra hanım gururla kızına baktı. Zehra hanım çantasına kimlikleri koyup sarya'ya döndü. Sarya ona bakan annesiyle"anne dış kapıdan çıkamayız dışarısı koruma dolu en iyisi çatı katıdaki arka kapıdan çıkmak"sarya içinden oranın kilitli olmaması için dua etti. Zehra hanım kızının elinden tutup dikkatlice dışarı çıktılar. Sarya etrafa bakıp kimsenin olmadığını görünce zehra hanıma bakıp onaylar şekilde kafa salladı. Hızlı adımlarla yukarı çıktılar.
Sarya yukarı çıktığı gibi arkası dönük dışarıyı izleyen rojin'i gördü eğer rojin onlari görürse hiç iyi şeyler olmazdı,sarya annesinin elini tutup arkada olan büyük duvarın yanına çekti"rojin orda o gidene kadar beklemeliyiz" sarya sessiz bir şekilde konuşarak"anne mutlu olur muyuz biz?" Sanki küçük bir çocuk gibi konuşması Zehra hanımı güldürdü. Zehra hanım kızının ellerini tutup"evet kuzum oluruz sen benim yanımda oldukça ve bu şehirden gittikten sonra mutlu oluruz yeşil gözlüm yeter ki sen hep böyle cesaretli bir kız ol" sarya annesine gülümseyip kafasını duvarın arkasından çıkardı. Onlara doğru yaklaşan rojini görünce hemen duvara daha çok yapışıp onun onları görmeden gitmesini bekledi. Rojin yavaş yavaş merdinleri inip gidince sarya derin bir oh çekti. Sarya zehra hanımın elinden tutup onu teras katta olan kapıya doğru yürüdüler. Sarya kapının kulpunu tutunca kilitli olmaması için içinden bildiği tüm duaları okuyordu.
Sarya kapı kulpunu çevirince, açılan kapıyla mutulukla annesine döndü, annesi mutlu bakışlarla geri sarya'ya bakınca vakit kaybetmeden merdivenlerden yavaş yavaş inmeye başladılar. Son basamağa gelince sarya dışarıya bakıp arkası dönük olan berat abiyi gördü. Berat bu evin korumasıydı. Sarya arkasına dönüp annesine baktı"anne berat abi var ama ona görünmeden arka sokaktan çıkabilir ne kadar sessiz olursak o kadar iyi"diyince zehra hanım kafasını onaylar şekilde salladı. Sarya yavaş adımlarla sokağa çıktı hemen ardından anneside çıkınca yavaş yavaş yürüdüler sarya arkasına bakarak yürüyordu yakalanmak istemezdi. Bundan öncede kaçmaya çalışmış fakat korumlar yakalayınca işin sonu kötü bitmişti...
Sarya aklındaki düşüncelerden kurtulup hemen yan sokağa adımladı annesi zehra hanımda gelip kızının yanında durdu. Sarya arkasına bakıp kimsenin olmadığını görünce derin derin nefesler aldı,cebinden telefonu çıkarıp Elif'i aradı çünkü sadece onlara Elif yardım edebilirdi. -alo elif -buyur yeşil hanım -acil yardım etmen gerek biz evden kaçtık şuan bizim konağın arka sokağındayız bizi almaya gelebilir misin? -ne nasıl evden kaçtın sarya baban duyarsa ne olur biliyorsun değil mi? -onu boşver elif gelicek misin? -tamam bende dışardaydım zaten 10 dakikaya ordayım -tamam bekliyorum Sarya telefonu kapatıp annesi Zehra hanımla beraber beklemeye başladı. Elif'te arkadaşı sarya'nın aramasından sonra arabasına binip konağın olduğu yere doğru sürmeye başladı,ne oldugunu çok merak ediyordu ama zaten olacak şey olmuş diye düşündü biliyordu sarya'nın başına gelenleri sarya'nın babası izin vermediği için sarya ile konuşamıyordu bu yüzden sarya'nın kuzeni olan Ayşe, Elif'e herşeyi anlatıyordu.
Sarya'nın elleri annesinin ellerini kenetlenmişti,sanki bıraksa ondan gidecekmiş gibi hissediyordu bunun nedenini oda bilmiyordu aradan biraz daha zaman geçince sokağın başında yanan araba farını görünce annesinin elinde olan çantayı eline alıp elifin yanlarına gelmesini bekledi. Elif yanlarına gelip arabadan indi önce sarya'ya sarıldı ne de çok özlemişti arkadaşını Sarya'dan ayrılıp Zehra hanıma sarıldı,Zehra hanımda kızı gibi gördüğü Elif'e sarıldı. Elif sarya'nın elinde olan çantaları bagaja koyup, arabaya bindi sarya annesini öne bindirip arkaya geçti, kapıları kapatınca elif arabayı sürmeye başladı"elif çok teşekkür ederim sen olmazsan ne yapardık"sarya Elif'e minnetle bakınca elif dikiz aynasında sarya'ya baktı"her zaman canım arkadaşım ayrıca tabii ben gelicem başka kim gelecek"sarya tebessümle baktı Elif'e,"ama sarya neden kaçtın eğer Adar Ağa duyarsa tüm Diyarbakır'ı ayağa kaldırır biliyorsun değil mi?" Sarya Elif'in ona sorduğu soruyla derin bir nefes alıp"kuma olacakmışım elif Adar Ağa benim yüzüme baka baka kuma olacaksın dedi hayır elif ben başka bir kadının hayallerini yıkamam ve ayrıca anneme neler yaptığını biliyorsun"diyince elif şaşkına döndü Adar Ağa'nın bu kadar ileri gideceğini oda düşünememişti.
Sarya araba havalimanına durunca arabadan inip, önce annesinin inmesine yardımcı oldu,sonra elifle beraber bagajda olan eşyaları indirdiler"çok teşekkür ederim elif" elif dolu gözlerle sarya'ya bakıp"ağlatıcaksın ama Beni sarya ama unutma en yakın zamanda yanına gelicem"sarya arkadaşına dolu gözlerle bakıp son kez vedalaştılar. Sarya annesinin koluna girip havalimanından içeri girdiler. Sarya biletleri alıp annesinin yanına oturdu.
Evet üçüncü bölümün sonundayız bu bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı ve alttaki küçük yıldıza basmayı unutmayınnn diğer bir bölümde görüşmek üzere 💗🌸
