Wicked Wages

8

After Dorazon freed me from being his worker, he gave me a laboratory so I can continue my life if I wanted to.

It was located here in manila. The exterior design looks just like a normal house, but it's not. Ito ang pagawaan ko ng mga tablet na ibinebenta ko sa bar ni Floch.

I know you think why I bring Nico here. Siyempre, ready ako. This two storey house have an underground, where I put all my equipments in creating drugs.

The first floor is the main laboratory room, and the second floor is the place where flowers are growing. I used them to make different perfumes.

Ginamit ko ang perfume thing just to cover up something here. Dorazon onced told me to be careful because someone might know what's happening inside this house.

Second floor was built to protect those flowers. Nagkukusang sumasara ang roof kapag may ulan na makakasama sa bulaklak, at kapag himdi na maganda ang sikat ng araw para sa kanila.

Ang tubig mula sa balon ay nagawa upang diligan sila araw araw ng sakto. Dorazon was hired someone to this for me, so that I don't need to come here everyday.

Alam kong napansin ni Nico 'yon dahil matagal siyang tumitig sa buong place, bago siya sumunod sa akin papasok sa loob ng lab.

I handled him a gloves, and face mask. Pagkatapos ay lumapit ako sa kaniya para suotan ko siya ng apron. Mukhang nagulat pa siya kasi ako pa nagtali noon.

"Do I need to wear this? gusto lang naman kitang panoorin, ah?"

Natatawa ako sa reaction niya habang nilalagyan ko siya ng hair net. Hanggang ngayon, gandang ganda pa rin ako sa hairstyle niya.

"Then you should asked me for a video."

Iyon na lang ang sinabi ko sa kaniya bago nagsuot ng sarili kong gloves at apron. Naramdaman ko naman na siiya ang naglagay sa akin ng hair net, kaya nginitian ko siya.

"Ayaw ko,"

Tinignan niya ako ng matagal sa ulo at pinaikot. He's checking if my hair fell out my net.

Hindi ako makahinga sa ginawa niya. Buti na lang talaga at nakuha ng white board ang atensiyon niya at nakabawi ako.

"You're good at chemistry."

It was a written structures of numeclatures. Ethanol ang pinakarami room, since component siya ng perfume.

Ako ang gumawa noon, dahil inaaral ko talaga ng mabuti ang mga organic compounds.

"Yeah."

Naglakad ako papalapit sa kaniya at tumayo sa tabi niya. He's now looking at the framed ingredients of perfume.

"Laude?"

His question makes me sad. Sa totoo lang, hindi ako nakatuntong ng college at pakiramdam ko nakakahiya sa harap niya.

"Hanggang second year lang ako, Forster."

Hindi makapaniwalang tinignan niya ako. Hindi lang naman siya ang may ganiyang reaction after knowing na I don't have a degree. Isa 'yon sa dahilan kung bakit hindi ako makakuha ng permit.

"It's okay, the world can wait,"

Ibinalik nito ang tingin sa pader na marami pang nakadikit. Hindi ako makapaniwala na hindi man lang niya ako kinagalitan dahil kung tutuusin, hindi legal 'tong ginagawa ko.

"If you wanted to, I think I can send you to college."

Gusto niya akong pag aralin?

"Ano kita, daddy?"

Natawa siya sa sinabi ko bago sumunod sa akin. Bumalik na ako sa lamesa, kung saan nakalagay ang mga equipment ko.

The large TV in front the desk is the selection camera. Hindi na ako aakyat sa taas para mamitas, dahil kusa na 'yon. All I have to do is to select.

"Tsaka paano kung nabuntis mo pala ako? Ayaw ko pa naman mag aral na malaki tiyan, hirap non."

Tumayo siya sa gilid ko paharap sa akin, pagkatapos ay bahagyang isinandal ang bewang niya sa lamesa.

Humalukipkip ito, pero hindi pa rin niya inaalis ang tingin sa akin.

"Kung mabuntis ka man, pwede naman ako mag alaga ng bata habang nag aaral ka."

Ang gaan ng pagkakasabi niya noon. Parang natuwa ang puso ko dahil sa lumabas sa bibig niya.

"Wala ka namang boobies, paano mo siya papadedehin?"

I don't know why it feels right when I'm talking to him about this matter. His words and humors makes sense, kaya pala siya binansagang social butterfly.

Natawa siya sa sinabi ko. Ang sexy ng ngiti niya para sa akin, nakakataba ng puso ang makisalamuha sa kaniya.

"Look, hindi ko akalain na mabubuhay ang saffron dito sa place ko. Ito na lang gamitin ko sa pabango mo ha, rare 'to."

It was a saffron flower. Sa totoo lang, imported siya, at akala ko ay hindi siya mabubuhay dito kaya inilagay ko lang siya sa tube na hindi siya maiinitan.

Pumuwesto siya sa likuran ko. Sa totoo lang, may stool naman pero nakatayo siya at nakadukwang sa tinatype ko.

Nagtayuan ang balahibo ko sa likuran dahil sa mainit niyang hininga na tumatama sa likod ng tenga ko. Nakakakiliti. Nakakanginig.

"Iyan 'yong hindi nag eexpire, right?"

Tumango ako sa kaniya dahil nagkakanda buhol buhol na ang hininga ko.

Nang mapansin niyang naiilang ako, ay umayos siya ng tayo at kinuha ang stool. Pagkatapos ay umupo sa tabi ko.

We are both wearing mask kaya hindi na ako nagsalita hanggang sa maghalo na ako ng iba't ibang compounds. Siya naman, nakatingin lang sa ginagawa ko at sa akin.

Madali lang 'yon, dahil isa lang naman ang ginawa ko. Pero mukhang lumagpas ako ng 300 ml kaya isinalin ko siya sa ibang lalagyan.

Nico watched me to lay out his personalized perfume's cover. Hindi siya nagsasalita pero alam kong hangang hanga siya sa akin.

"Eau de Aviel, huh?"

I chuckled when I let him see my lay out in the large TV. Nilagyan ko pa 'yon ng made by Dabria sa ilalim kaya mahina siyang natawa.

"Nicollo is not as cute as your second name, parang kid."

Hinintay naming matapos ng printing ng lay out sa mismong bote na pentagon ang shape, kusa na rin na ilagay ang pabango sa loob at naipasok sa karton.

"Then we should name our son after me."

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Grabe talaga ang isang 'to, masiyadong advance mag isip.

Pinagsama sama ko ang tatlong pabango sa iisang paper bag, pagkatapos ay bumawas ng isa para mag spray sa colar ng polo ni Nicollo.

I removed my face mask para naman malaya kong maamoy ang gawa ko. Pilot testing pa lang, pero mukhang mababaliw na ako.

"Ang bango, ah."

Iyon ang narinig ko sa kaniya bago ko isauli ang pabango sa karton at ilagay sa paper bag.

Kahit ako naadik sa amoy, kaya naman humarap ako sa kaniya at dumikit sa leeg niya para amuyin 'yon.

He stilled, but didn't pushed me. Parang gusto ko tuloy maging nanay na ng mga anak niya.

"Tapos ka na?"

Natawa ako sa sinabi niya kaya umayos ako ng tayo. Hindi ko alam pero nung tinanggal niya 'yong face mask niya ay bigla ko na lang siyang hinalikan na tinugon niya naman.