Geen vertrouwen als lmekteb

Wat nu?

We zijn 5 maanden verder...
Het is avond en ik pak mijn quran mushaf en zit op mijn gebedskleed. Het is tahajjud rond 03:45 op dit moment. Ik voelde me een tijdje alleen dus besloot 3 katten te adopteren. Sisi, Simba en Reus. Ik ben opnieuw Arabisch gaan leren lezen en heb een band kunnen creëren met Allah. Ik denk steeds vaker aan de dood en zie het allemaal niet meer zo zitten... niet op een negatieve wijze, maar heb gewoon heel wat gemist. Alles is drastisch gaan veranderen en weet mn plekje maar niet te vinden.
Ik was ooit dat meisje waar de spotlight op scheen en nu ben ik vergeten... ik ben maar een Hanane uit duizenden.

Ik lees nog wat uit mijn mushaf en vervolgens bid ik nog 2 rakaat... en ja hoor, daar vallen mn tranen weer naar beneden. Ik voel me nergens goed en kan mn verdriet niet verklaren. Iedereen is gelukkig en heeft een toekomst... hoe moet ik nu verder? Mama wil ik geen verdriet bezorgen dus ik blijf maar doen alsof alles oke is ookal is dat niet zo...

De volgende dag
Ik ben vroeg op en besluit het ontbijt alvast voor te bereiden. De katten volgen mij naar beneden en daar snij ik het fruit en bak ik het brood af.

Vandaag ben ik van plan om weer naar de moskee te gaan. Ik ga de laatste tijd vaak, maar vandaag ga ik voor iets heel anders.
Het is een droom om meer kennis op te doen over het geloof en het de jongeren mee te geven. Ik ben niet getrouwd en heb geen kinderen. Ik ben gek op kinderen!
Vandaag ga ik, omdat het mijn eerste dag lesgeven is in sha Allah....