Lanetli Gece(Yazılmıyor)

1.Bölüm

Meraba.Ben Ariana.18 yaşındayım.Moda tasarımcılığı okuyorum.Bunları çok merak etmezsiniz diye düşünüyorum.Zaten birinin hayatı kimin umrunda olurki.Her kes kendi işiyle meşgül.Ama yinede birazda olsa diğer insanlarla ilgileniyolar.
Bir den annemin "Kızım uyan.Okula geçiceksin.Kız eşşek sıpası uyansana."dediyini duydum.Gözlerimi ovuşturarak açtım.
-"Tamam annecim.Zaten kalktım.Bir azdan gelirim yanına."diye söylendim.
Elime telefonumu aldım.Saate baktım.Saat 07:39 du.Sonra telefonu kapattım.Ve ayaklandım.Gardrobuma yöneldim.Gardrobun aynasındaki yansımama baktım.Gözlerimin altı şişmişti.Çünki,dün baktığım filmin sonu kötü bitmişti.Aslında hiç sulugöz biri değilimdir.Hem akşam-akşam duygusallığım tuttuğu için ağlamıştı.Bir az zayıflamıştım.Ama bunu aldırış etmedim.Gardrobun kapısını tutup açtım.İçerisinden annemin dün akşam ütüleyip astığı yeni kiyafetlerimi elime aldım.İyiki okulda istediyin kiyafeti giymeye izin vardı.Hemen ışık hızıyla kiyafetlerimi giydim.Makyaj masamın önüne gelip oturdum.Öncelikle yüzüme fondaten sürdüm.Gözümün altındaki morlukları yok etmeye başladım.Ve başardımda.Hafif göz makyajı yaptım.Dudağıma doğal gösteren bir ruj sürdüm.Saçımı tarayıp düzene soktum.İşim bittiğinde ayağa kalkıp çantamı götürdüm.Sonra kulaklığımı.Kendim okula gidiyordum.Otobüsle gitmek yerine yürüyerek gidiyorum.Hem böylesi daha iyiydi.O yüzden hep yanımda kulaklığımı taşırdım.Odamın kapısına yöneldim.Ve kapıyı açtım.Mutfağa doğru yöneldim.Burnuma yemek kokusu geliyordu.Mutfakın kapısını açıp içeriye girdim.
-"O yine döktürmüşsünüz Safiye hanım.Ellerinize sağlık."diyerek annemin yanına yöneldim ve yanaklarından tutup çekiştirdim.
-"Kız yeter.Şuracıkta ölüp kalıcam aa."diye itişti annem.
-"Kız tövbe de."dedim hemen.
-"Tamam.Tamam.Tövbe.Hala çok gencim.Ölmek için kaç yılım var benim."dedi annem.
-"Tabiki.Benim hatunum hala çok genç."diyerek yerime oturdum.
Masada kahve,çikolata,omlet,ekmek,çerez,nutella,şeker,çikolatalı süt vardı.Sade süt sevmediyim için çikolatalı süt koymuştu masaya.Sonra elimdeki çantayı sandalyeye astım.
-"Ariana bu gün kaçda gelirsin eve?"diye annem sordu.
-"4 buçuk gibi falan belki gelirim.Belki dahaa çabuk.Nolduki?Neden sordun?"
-"Hiç.Sadece bu gün Nur teyzenlere gidicem.Kısır yapmış.Çağırdı benide.Birazda dedikodu yaparız."dedi annem.
-"Anne bu Nur teyzenin yüzü neden nurlanmıyo?Bu gidişle dedikodudan o biri tarafa gidicek."dedim.
-"Kız!Öyle söylenmez.Hiç olmasa dedikoduları sarıyo."diye gülerek söyledi annem.
-"Tamam anne.Eğer güzel bir dedikodu varsa banada söylersin."
-"Tamam annecim söylerim.Sen gecikme çabuk yemeyini ye."diye yemeğimi göstererek söyledi.
Kafamı aşağı yukarı sallıyarak yemeyimi yemeye başladım.
-"Anne nutellayı uzatırmısın?Yetişemiyorum."diye anneme bakarak söyledim.
Annem nutellayı verdi.Elime aldı.Kapağını açtım ve ekmeğe sürdüm.Sonra ağzıma tıkıştırdım.Bir tane ekmek de elime alıp üzerine nutella sürdüm.Sonra anneme dönüp ağzına tıkıştırdım.Gülümsedi ve yedi.Son olarakta kahvemi içip ayaklandım.
-"Annecim ben kaçar."diyerek elime çantamı aldım.
-"Tamam annem.Hadi zihin açıklığıyla."dedi sadece gülümseyerek.
Karşılığında bende gülümsedim.Mutfağın kapısını açıp dışarıya çıktım.Dış kapının önüne geldim.Ve elime botlarımı alıp giydim.Hava yağmurluydu.Ama çok az yağıyordu.En sevdiğimden.Askılıktan ceket alıp üzerime giydim.Kapıyı açıp dışarıya çıktım.Asansörün önüne gelip tuşa bastım.Olduğum katı gösterince asansör açıldı.İçeriye girdim.Kapı kapansın diye tuşa bastım.Sonra 0-cı kata bastım.Asansör inmeye başladı.0-cı kat olunca kapılar açıldı.Bende dışarıya çıktım.Hava tamda istediyim gibiydi.Yürümeye başladım.Elime kulaklığįmı alıp taktım.Sonra telfonumu elime alıp rastgele bir şarkı açtım.Şarkıyı açtığımda fark ettim.En sevdiyim şarkıydı.Him&l dı.Mırıldana
mırıldana yürümeye başladım.2dakika sonra arkadaşımın evinin önünde bekledim.2 saniye sonra arkadaşım binadan çıkıp geldi.Yanıma doğru koşarak geldi Selin.Sonra bir-birimizle sarıldık.Yine her zamanki gibi çok güzeldi.Zaten her kes için kendi arkadaşı güzeldi.
-"Kız naber?Ne yapıyodun?Dedikodu varmı?"diye hemen soru sordu.
-"Kız bi soluklan.Hala bende yok.Ama akşam annemden dedikodu alıcam.Kısır yapmış Nur hanım.Onun yanına gidecek.Bilirsin mahallenin en çok dedikoducusu odur.Ondan iyi hiç kimse bilmez."diyerek güldüm.
Oda karşılığında bana güldü.
-"Tamam.Hadi gidelim.Aksi taktirde dersden atıla biliriz."diye söyledi.O söyledikten sonra önümüze dönüp yürüdük.
Kulaklığımı yeniden takıp başka bir şarkı açtım.Selinde benim gibi kulaklığını takıp müzik açarak yürüyodu.Bazen gerektiği zaman konuşmaz bazense hiç susmazdık.