𝘱𝘶𝘱𝘱𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵 / 𝙨𝙘𝙖𝙧𝙖𝙡𝙪𝙢𝙞.

the beginning of the tale.

Sana bir masal anlatayım mı? Ama bu masal diğerlerinden biraz farklı, kalbi olmayan bir kukla asker ile balerinin hikayesi. Dinlersin değil mi? O halde anlatmaya başlıyorum... Bir varmış bir yokmuş... Evvel zaman içinde...

Kukladan bir asker varmış. Bu asker, sahibi olan çocuğun tek kusurlu oyuncağıymış, çünkü tek kolu kırıkmış. Kusurlu olduğu için sahibinin çokta ilgisini çekmiyormuş. Bu yüzden onu diğer oyuncaklarının yanına koymak yerine pencerenin önüne yerleştirmiş.

Kukla buna çok üzülmüş ama belli edememiş, çünkü sahi, kuklanın kalbi yokmuş. Bir kuklanın nasıl kalbi olabilirmiş ki? Nasıl üzülebilirmiş?

Onun kaderinde kendisi gibi, tek farkla kusursuz kukla askerlerin yanında olmak değil, yalnız başına odanın en soğuk tarafında durmak varmış. Bu duruma ne ağlayabilmiş ne de bir şey hissettiğini gösterebilmiş, çünkü onun "kalbi" yokmuş! Hangi kuklanın kalbinin olduğu görülmüş şimdiye kadar?

Ama sonrasında, günlerden birinde, çocuğun doğum gününde, çocuk özel bir hediye almış. Bu hediye, durduğu yerde dönerek dans eden ışıltılı bir balerinmiş. Öyle ışıltılıymışki, karanlıkta bile balerinin orada olduğunu kim olsa fark edebilirmiş. Sahibide bu hediyeyi çok sevmiş olduğundan dolayı balerini her zaman görebileceği bir yere yerleştirmiş, masanın üzerine.

Ama balerini o açıdan görebilen tek kişi sahibi değilmiş, kukla askerde görebiliyormuş. Işıltısına o da hayran kalmış, kendisine itiraf edemese de. Hayatında hiç bu kadar güzel bir oyuncak görmemiş. Kukla asker, yalnız kaldığı o pencere kenarından artık balerini izleyebildiği için mutluymuş. Artık yalnız değilmiş. Kendisine ışıltılarla bakan bu balerin karşısında nasıl yalnız hissedebilirmiş ki?

...