Akçın

1. bölüm

Bu benim ilk kurgum amotör bir kurgu olduğu icin yazim yanlişlarini pek takmazsaniz sevinirimm iyi okumalarr :))

...

'Anne ben çıktım' geç kalmak üzereydim, ve geç kalırsam büyük ihtimal Atilla beni öldürecekti.

'Baba beni bekle lütfen' Normalde hastaneye hep atilla ile otobüsle giderdik. ama bu sefer gotumuz donmak istemediği için babamdan bizi bırakmasını istemiştim.

Hızlıca Atillanın kapısını çaldım,
Uykulu bir şekilde kapıyı açtı.
'Sen daha uyuyormusun?, doktor olan sensin ama ben seni uyandırıyorum'

Atilla benim çocukluk arkadaşımdı, ailelerimiz çok yakındı, babası Erdem amca edebiyat öğretmeniydi. Atillanın isminide bu yüzden o koymuştu.

Erdem amca ve Babam aynı okulda çalışıyorlardı.
Babam tarih öğretmeniydi ve işinide çok severdi, küçüklüğümden beri bana destanları, savaşları, anlatarak uyutmuştu.
Atilla ise benim staj yaptığım hastanenin doktoruydu, ama beyfendiyi hala ben kaldırıyordum, bide doktor olacak.

Atillaya bir cimcik attım.
'Hadisene hemen git üstüne bir şeyler giy ne dikiliyorsun'

Ağzında birşeyler geveledi,
Nazlı nazlı esnediğinde kafasına bir şaplak atmıştım.

'BARÇINNN!!'
Diye baĝırmasıda bir olmuştu zaten.

'Bağırmaa be sabah sabah, hadii Babam bekliyorr'

Kapıyı yüzüme kapatığında neredeyse burnuma çarpıyordu,
'Bu Kıt beyiniyle nasıl Doktor oldu bu salak ya' diye söylenmiştim.

Babamın yanına gittiĝimde Arabanın camını siliyordu.

'Kızım Erdemle Amcanla Attila nerde'

'Geliyorlarmış baba'

'Tamam bin sen arabaya üşüme, gelirler şimdi'

Aralık ayının ortalarındaydık ve kar yağıyordu, hava aşırı soğuktu.

Arka kapıyı açıp arabaya atladığımda, Atillanın uykulu suratının kapıdan çıktığını gördüm.
Ayakabısını bile doğru düzgün giyemiyordu, uyku insanı salaklaştırıyordu.
Arabaya doğru uyuşuk uyuşuk yürümeye başladı,
Babam kahka atarak Atillaya seslendi,
'Atilla oğlum Ne o? ayakta duramıyorsun'

Atilla homurdandığında,
Babamın yanına ulaşmıştı.
Babam Atillanın saçlarını düzeltiğinde Atilla hala ayakta uyuyordu.

Babam kahka attığında, Atilla arabanın kapısını açıp çoktan dizime uzanmıştı.

Erdem amcada geldiğinde hep beraber arabaya binmiştik,

'Atilla beyfendi bari burda uyumayın'

Erdem Amcanin Uyarıcı tondaki bu isyanıyla, Atilla sonunda gözlerini açmıştı.

Cimili ibo eşliğinde Hastanenin önüne geldiğimizde, Babamlarla vedalaşıp kendimizi dışarı atmıştık.

Atilla yüzünden epey geç kalmıştık, ama beyfendinin umrunda bile değildi.

'Senin yüzünden yine geç kaldık'
Diye homurdandım,

'Görende yoklama alınıyor sanacak, kızım uyan artık burası lise değil yoklama alınmıyor'