Don't Forget (DUTCH)

430 8 1
                                    

Jason is aangereden schiet het door me hoofd. Ik hoor mevr. Jannsen schreeuwen en gillen maar het doet me niks ik blijf hopeloos staan en kijk toe hoe mnr. Jannsen de stiefvader van jason en austin zijn vrouw probeert te helpen. Jason is aangereden en ligt in het ziekenhuis en het is mijn schuld. Ik denk terug aan 3 dagen geleden toen onze zoveelste ruzie begon...

*flashback*

Ik loop het steegje af en loop richting mijn huis ik heb weer ruzie gehad met Jason en ben weg gelopen. niet dat iemand ongerust is dat ik tot 1 uur s'avonds niet thuis ben geweest, maar toch. Mijn vader is zeker in een of andere land voor zijn baan als regisseur en met mijn broer michael weet je ook nooit waar hij uit hangt. Mijn moeder die eens een beroemde actrice was is dood gegaan toen ik 2 jaar was en mijn broer michael 4. Ik schrik van het geluid van een auto die heel hard mijn kant op komt rijden. Ik kijk achterom en zie meteen dat het Jason is aan de auto hij heeft een bugatti galibier gekregen van zijn stiefvader voor zijn 17e verjaardag een paar maanden geleden en daar is hij dan ook erg trots op. Hij stopt naast mij en doet de raam open "Stap in" zegt hij. Ik negeer hem en loop door, hij gaat achter me rijden en ik voel de kentekenplaat tegen me been en val voorover hij rijdt verder tot mijn heupen en stopt. Ik barst in tranen uit en zie zijn nike's voor mijn gezicht, "of je stapt in of ik rij verder" zegt Jason en hij gaat in zijn auto zitten. Ik kom moeizaam overeind en stap in, door mijn betraande ogen kan ik bijna niks zien. Jason geeft me een doekje maar ik negeer hem. Hij gooit de doekje uit het raam en rijdt sneller. Ik zie zijn handen wit worden doordat hij kwaad is en hij vraagt me 'hoeveelste keer?'. Ik moet nog harder huilen waardoor hij sneller gaat rijden en zijn gezicht ook witter begint teworden , al sinds we vrienden zijn sinds groep 2 kan hij er niet tegen als ik huil vandaar dat hij in groep 4 een jongen een gebroken neus bezorgde. 'Hoe vaak heb je het met mijn godverdomme broer gedaan?!' Schreeuwt hij nu. 'Sorry' fluister ik. Ik kijk om me heen en zie dat we op de snelweg rijden, daarna kijk ik op de kilometerteller en zie dat we met 150 rijden. 'Stop!' Gil ik 'jason stop...alsjeblieft... stop', maar hij gaat nog harder rijden en we rijden nu met 165. 'Geef antwoordt als je wil dat ik stop' schreeuwd hij en we maken een gevaarlijke bocht naar rechts. '2!' Gil ik en de auto stopt midden op de snelweg en ik veer naar voren tegen de voor ruit aan, hij maakt me gordel los en schreeuwd 'GA MIJN AUTO UIT GODVERDOMME HOER!' hij duwt me de deur uit en rijd verder. ik loop naar de vlucht strook en ga daar op de grond zitten... *end flashback*

'ik wil naar het ziekenhuis!!' Gilt mevrouw Jannsen.'ik... ik bel austin en dan gaan we' mompelt meneer jannsen en strompeld de woonkamer uit.Ik sta er nog steeds hopeloos bij en denk terug aan gister avond toen ik hem weg stuurde...

*flashback*

Ik kijk in de spiegel en zie de enorme schaafwond op me voorhoofd van 3 dagen geleden. Ik smeer wat nachtcreme op me gezicht en stap in bed. Ik hoor na een tijdje geklop op mijn balkondeur en weet gelijk wie het is; jason. Al sinds we klein zijn hebben we een handige truc gevonden om handig op mijn kamer tekomen eerst gebruikten we hem om te verstoppen en tot laat te kunnnen spelen een paar jaar later om stiekem een film te kijken en om pizza naar binnen te smokelen als de kamermeisjes dienst hadden en me vader weer weg was, toen we in klas 3 wat kregen toen we alle 2 16 waren (hij is een keer blijven zitten en ik ben een jaar telaat ingeschreven doordat mijn vader niet wist hoe oud ik was en hij op een dag vroeg een kamermeisje hoe oud ik was en ik 5 antwoordde ging er een belletje rinkelen dat ik naar school moest). Ik twijfel of ik moet kijken of dat ik hem moet negeren, ik ben 2 dagen niet naar school geweest en dat is zijn schuld, maar ik loop toch naar mijn balkon en doe de deur open. Jason strompelt naar binnen en ik weet al gelijk dat hij dronken is. Hij loopt naar mijn bed en gaat er lang uit op liggen, 'waarom met mijn broer?' Mompelt hij. Ik loop naar hem toe en probeer hem van me bed te krijgen, 'jas je bent dronken'zeg ik en ik duw hem overeind, maar hij is me voor hij pakt alle 2 mijn armen en gaat op me liggen en begint me tezoenen. 'Jason hou op' zeg ik en duw hem van me af. Ik loopt met mjn arm om zijn middel naar beneden en doe de deur open 'mel ik hou van je' mompelt hij en probeert me weer tezoenen, 'je kan maar beter naar huis je bent dronken ik duw hem naar buiten en hij struikeld bijna,'mag ik niet blijven slapen ik neuk beter dan me broer'zegt hij lachend en ik knal de deur achter hem dicht *end flashback*

Meneer Jannsen komt terug met 2 jassen 'doe aan' zegt hij zo rustig als hij kan aan mevrouw Jannsen, ze doet haar jas aan en dan zegt meneer janssen opeens 'melissa, wij gaan ehm austin...ja austin hij komt zo naar huis om zijn autosleutels tehalen alle dienstmeisjes zijn al weg blijf nog even en kom dan gelijk met austin mee', en dan zijn ze weg...

Bedankt voor het lezen! xMel

Don't Forget (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu