ik adem een paar keer diep in en uit. Maar dan komt er een vrouw naar buiten, 'Hallo!' zegt ze met een lach. 'Hai mag ik bij mijn vriend kijken?' vraag ik. 'Daarvoor moet je speciale kleren dragen, hij ligt hier nu voor 24 uur en er mag eigenlijk niemand bij hem naar binnen, over 24 uur wordt hij naar een andere kamer verplaatst' zegt ze. 'Oke zit hij nog steeds in de coma?' vraag ik. 'Ja helaas wel maar het gaat al wel weer beter met je vriend' zegt ze met een glimlach en loopt dan door. Ik bedenk me dat ik eens weer naar huis moet gaan en dat het geen enkele nut heeft om hier te blijven en ik loop naar de uitgang... Thuis heb ik een lange bad genomen en nu zit ik met een grote bak Ben&Jerry's in de bioscoopkamer naar LOL tekijken als ik voetstappen hoor denk dat het een schoonmaker is die elke dag rond deze tijd komt en zeg 'Je hoeft hier niet schoon te maken vandaag'. 'Dat was ik ook niet van plan' zegt een bekende stem. 'Hey pap' zeg ik. Hij gaat naast mij zitten en zegt 'hoe gaat het met mijn kleine meid?'. 'Goed' zeg ik terwijl ik me weer probeer te concentreren op de film. 'Ik heb van Michael gehoord dat Arvid in de coma ligt' zegt hij terwijl hij de lepel van me afpakt en begint te eten. 'Ik wist niet dat dat je zo zou intereseren' zeg ik, hij kent Austin al een jaar of 10 en hij denkt nog steeds dat hij Arvid heet. 'Nouja ik ken Arvid al een tijdje natuurlijk, en welke smaak is dit?' vraagt hij. 'Pap het is Austin niet Arvid en het is cookie dough' mompel ik. en op dat moment komt Michael de kamer binnen en ploft naast me op een bioscoopstoel. 'Yo' zegt hij en pakt de lepel af van pap, 'welke smaak is dit?' Vraagt hij. 'Cookie dough' antwoorden we tegelijk. we kijken even met zijn 3en naar de film en dan zegt pap opeens 'Ik ben verloofd met Chloe'. 'Pap je kent haar nog maar een week!' zeggen Michael en ik tegelijk. Hij staat op en zegt 'Boeit me niet' en loopt weg terwijl hij 'zo eindelijk opgelucht' mompelt. Ik kijk Michael aan en zeg 'Hoelang denk jij dat ze het vol houdt' 'ik geef haar 6maanden' zegt micheal met een grijns. 'neuh hooguit 4 maanden' zeg ik met een grijns en ik loop de kamer uit... Ik stop voor een rode stoplicht en denk ohgodd pleasee laat me optijd zijn. Ik rij meteen door als hij op groen staat en ga rechtsaf oxfordstreet in en parkeer ergens voor Starbucks ik doe de auto op slot en haast me naar binnen. 'Telaat zoals altijd' zegt Carther mijn beste vriendin sinds de eerste klas. Ik moet lachen en geef haar een knuffel 'altijd precies optijd' zeg ik met een grijns en we gaan zitten, carther begint gelijk over haar nieuwe vriend die model is ofso en na een tijdje vraagt ze 'de hele school heeft het over jason , hoe gaat het met hem?.' 'Hij ligt nog steeds in de coma' mompel ik. 'En wat about austin?' Vraagt ze, carther en Jack zijn de enige die het weet over austin en mij, en Jack heb ik al een paar dagen niet gesproken. 'Hij kwam er dus achter dat aus en ik wat hadden maar dat heeft hij niet laten weten aan austin maar werd wel facking kwaad op mij, ik heb in het ziekenhuis tegen austin gezegt dat Jason het wist over ons' zeg ik. Carther zegt na een poosje 'mischien werd hij zo kwaad op jou omdat hij het niet verwachtte, austin playt met elke meid die een kont heeft' zegt ze. 'Maar hij is verandert' zeg ik. 'Nadat hij wat rustiger deed en jouw heel leuk is gaan vinden was Jason heel vaak dronken' zegt carther bedenkelijk 'maar ik bedoel jason hadt nooit zoiets van jou verwacht, dat je vreemd zou gaan' zegt ze. ik denk even na en zeg dan na een poosje 'waarom is hij zelf dan vreemd gegaan?'
