Yazar anlatımıylaKayuri ke di kendine " sen onu duydun mu ya ?" Dediğinde Aizawa , ''Duydum . Ve bana birdaha sen diye hitap edersen gerçekten ceza alıcaksın . '' dedi sesinin monotonluğunu korurken . Kayuri 'tch!' lyarak önüne baktı . Öte yandan sınıfın diğer ucunda üzüntüyle defterine bir şeyler karalayan Uraraka'yı fark eden tek kişi Midoriya olmuştu .
'Onunla zil çalınca konuşsam iyi olur ' diyerek kendi içinde konuşan Midoriya , Aizawa'ya bakmaya devam etti .
Aizawa dikkatlerin kendinde olduğunu anlayınca konuşmaya başladı .'' Yakında spor festivali başlayacak . ''Dediğinde diğerleri pür dikkat onu dinlerken umursamayan tek kişi Kayuri'ydi .
Kayuri'nin anlatımıyla
Bildiğim şeyleri dinlemek can sıkıcı . Ancak ceza almak istemediğim için de dinliyormuş gibi yapmalıyım . Nerdeyse bir ders boyunca süren konuşmanın ardından sensei gitti ve biz de zil çaldığı için teneffüse çıktık . Aptal Beagchi garip hareketler yapıp kendini gaza getirmeye çalışıyordu . Ona göz devirip telefonumla iıgilenmeye başladım .
Üzerime düşen gölgeyle başımı telefondan kaldırıp yanıma gelen kişiye baktım . Bakugo mu ? Bunun benle ne gibi bir işi olur lan ?
Kaşlarımı çatarak '' Ne istiyorsun ?" Diye sordum sertçe . Sınıfın tamamı sus pus olup bizi izlemeye başladı . Sanarım kavga çıkmasından korkuyordular . Korksalar iyi olur , çünki beni sinir ederse kavga çıkartırım .
''Dışarı gel benimle . Şimdi !" Dediğinde tek kaşımı kaldırarak ona baktım . Bu kim oluyor be ?! Bir de beni ayağına çağırıyor !
Tam ona kızacakken durdum ve bir kaç saniye düşündüm . Bu velet normalde böyle davranmaz . Kesin vardır bir karın ağrısı .Sıramdan ayağa kalktım ve onunla beraber dışarı çıktık . Okulun bahçesine çıkana kadar konuşmadık . Bahçeye çıktıktan sonra öğrencilerin az olduğu bir yere gittik . Bu niye beni tenha yerlere götürüyor lan ?
Onun omzundan tuttum ve '' Hop! lan velet . Ne diye buralara kadar geldik ? Sözün varsa şimdi söyle . Daha fazla yürümek istemiyorum . '' dedim . Sesim isteğim dışında biraz sinirli çıkmıştı .
Durdu ve bir kaç saniye bana baktı . Daha sonra konuşmaya başladı .
Yazar anlatımıyla
Midoriya sırasında oturan Uraraka'nın yanına doğru ilerledi . '' Uraraka-chan , sen iyi misin ? Usoro-san yine mi seni incitti ?'' Diye sordu .
Uraraka kararsız bir şekilde ona baktı . Ne söylemesi gerektiğinden pek emin değildi . Ancak ona güvene bileceğini düşündü ve konuşmaya başladı . '' Yok Yu-chan okula başladığımızdan beri beni incitmiyor . Beni üzen şey başka..'' dedi başını aşağı eğerken . Bir kaç saniye duraksadıktan sonra yeniden konuşmaya başladı . '' Yu-chan ve ben çocukken arkadaştık . Hatta en iyi arkadaşlardık . Ama onun çevresi büyüdükçe o da değişmeye başladı . '' dedi .
Kurşun kalemi eline alarak önündeki defteri karalamaya başlarken konuşmaya devam etti .'' Özgünlüğü çok erken çıkmıştı ve oldukça güçlüydü . İnsanlar onu övüyorlardı ve bu onun hoşuna gidiyordu . Okuma yazmayı da hepimizden önce öğrenmişti . Açıkcası ozamanlar ona hayrandım . Ama o değişmişti . Zamanla bana zorbalık yapmaya başladı . İlk başlarda buna aldırmıyordum . Fakat bir gün ona kahraman olalım dediğimde sinirlendi ve benliğimin yetersiz olduğunu söyledi . Ondan sonra da zaten arkadaşlığımız bozulmuştu . '' dedi kurşun kalemi elinde oynatarak .
'' Ama beni üzen şeyler bunlar değil . Ben onunla yeniden arkadaş olmak için üç sene boyunca çabaladım ancak....U.a'ye başladıktan sonra Mina-chan bunu bir aydan daha kısa sürede kolayca yaptı . '' dedi kalemi sıkarken . Artık gözleri dolmaya başlamıştı ve sesi titriyordu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eski Dostlar Yeni Düşmanlar (Mha fanfic )
FanficTedavi edilemez bir hastalığın pençelerine düşmüştü o . Malesef bunun farkına çok geç varmıştı . kalan son bir ayını kendini mutlu etmek için anime izleyerek harcamıştı . Ama sanarım şans ilk defa onun yüzüne gülmüştü . Çünki öldükten sonra yeniden...