Eski Dostlar Yeni Düşmanlar (Mha fanfic )

İlk karşılaşma

Yazar anlatımıyla

Kayuri evlerinin önünde durdu . Kapıdaki bir kaç koliyi görünce annesinin çoktan işe koyulduğunu anladı .

Zaten açık olan evin kapısından içeri girdi . Tam ayakkabılarını çıkarmaya yeltenmişti ki , Yoko mutfaktan aceleyle çıkarak ona doğru gelip '' Tatlım hiç çıkarmaya zahmet etme . Zaten ev toz içinde .'' Dedi .

'' Baban bu gün erkenden bana yardım etmek için geldi . Çoğu şeyi biz hallettik zaten . Sen sadece kendi eşyalarını toplasan yeter . '' diye sonuna eklemeyi unutmadı . Kayuri 'tch!' diye bir ses çıkartıp odasına doğru yürüdü .

'' Tanrım yine günü berbat geçmiş anlaşılan '' diye mırıldandı Yoko kıznın arkasından bakarken . Kayuri odasının kapısını açıp içeri girdi ve kapıyı arkasından kapatarak , kendini yatağının üzerine attı . Bir kaç saniye öyle kaıdıktan sonra uyuk hareketlerle ayağa kalkıp eşyalarını toplamaya başladı .

Annesi ve babası sandığından daha aceleci davranmışlardı . Sanki bu anı çoktan bekliyorlarmış gibi hızlıca taşınma işlemlerine başlamışlardı . Kayuri'nin düşüncesine göre anne ve babası onun sorun çıkarmaması için fikrini sormuşlardı .

Kendi düşüncesine göz devirerek eşyalarını toplamaya devam etti . Hava nerdeyse karardığında ve Yoko ona seslendiğinde ancak kendine gelmişti .

Odasından çıkıp oturma odasına doğru adımladı . Annesi ve babası kanapede oturmuş kendisini bekliyorlardı .

'' Kayuri yemek yapamadım bu yüzden bu günlük dışardan pizza sipariş ettik . '' dedi Yoko kızının tabağına üç dilim pizza koyarken . Kayuri ses etmedi ve başını tamam anlamında sallayarak yemeğini yemeğe başladı .

'' Ne o , neyi kaybettin de bu kadar sessizsin ?" Dedi Mahiru kızına bakmadan .

Kayuri ilk önce sessiz kaldı ama bir kaç saniye sonra konuşmaya başladı . '' Bu gün villain ve kahramanlar olarak takımlara ayrılmıştık . Kazanmaya çok yakındım ama aptal Beagchi yüzünden kaybettim . Bir de yetmezmiş gibi gelip bana arkadaş olalım dedi embesil ! '' dedi Kayuri yumruğunu sıkıp masaya vururken .

Ortama sessizlik çökmüştü . Yoko ne diyeceğini bilemez halde Mahiru'ya baktı . Mahiru karısını rahatlatmak adına ona sorun yok dercesine bir bakış attı . '' velet kalk hadi dışarı çıkalım . '' dedi Mahiru ayağa kalkarken . Kayuri itiraz etmeden ayağa kalktı . '' ben buraları toplarım .'' Dedi Yoko onları yalnız bırakma kararı alırken .

Kayuri ses etmedi ve babasıyla beraber bahçeye çıktılar . Mahiru cebinden sigara paketini çıkarıp ,  içinden bir tane sigara alarak onu yaktı ve içmeye başladı . Başını gökyüzüne kaldırıp , şehrin ışıkları yüzünden zar zor gözüken yıldızlara baktı .

''Senin yaşlarındayken ben de aynı böyleydim . Her halinle benim minyatür bir kopyam gibisin .  Hırslı olman iyi bir şey ama her şeyde olduğu gibi onun da fazlası zarar . Tek bir mağlubiyyet yüzünden bu hale geldiysen eğer senin işin zor . Kaybettiğin için öfkelenmen doğal ama öfkene odaklanırsan ilerleyemezssin . Ne dediğimi anladığını farz ediyorum . '' dedi Mahiru bakışlarını yıldızlardan çekip kızına çevirirken .

Kayuri sessizce başını salladı , '' dırıdrın bittiyse ben içeri giriyorum yaşlı herif " dedi ve cevap beklemeden arkasını dönüp eve girdi .

Ertesi sabah

'' Oi ! Ben çıktım " dedi Kayuri kapının önünde dururken . '' iyi dersler tatlım '' diye yanıt verdi ona annesi . Kayuri daha fazla oyalanmadan evden çıktı ve otobüs durağına doğru yürümeye başladı . Bu gün babasının işleri yoğun olduğu için kendisini okula bırakamayacaktı . Kayuri bunu pek sorun etmedi . Durağa vardığında kendisiyle aynı anda gelen Uraraka'yı yeni fark etmişti . Uraraka ne yapıcağını bolemez halde gergince yerinde kıpırdanırken Kayuri o yokmuş gibi davranıyordu .