Sonraki günler birbirine karışmış gibiydi ve sınavlar başlayınca haftalık toplantılar ertelendi, herkes kendi işine odaklandı. Merlin, Arthur'un flört hayatı hakkında bir daha asla soru sormadı ve Arthur buna neredeyse üzülecekti. Merlin daha fazla ilgi gösterseydi sorma cesaretini toplayabileceğini hissediyordu. Ancak hiçbir şey olmadı ve bu yüzden birlikte daha az zaman harcadılar ve sınavlar bitene kadar ders çalışmaya daha fazla zaman ayırdılar.
Morgana tüm grupla birlikte kampa gitmek istediğinde, son bir rahatlama için küçük bir ışık belirdi. Ve herkes bir süre tıklım tıklım dolu küçük apartman dairelerinden ve vakit geçirmeyi arzuladığından, kabul ettiler. Hava ısınıyordu ve Arthur nihayet düşünceleri tüm işten uzaklaştırmaya başlayabileceğini hissetti ve Merlin oturuyordu, Merlin gözlüklerini takmış ve saçları darmadağınık bir halde odasından çıkıyordu. Merlin işten eve dönmüştü. Gözlerinin altında gölgeler olan ama Arthur'a sanki hayatının en güzel anını yaşıyormuş gibi sırıttığı bir başka bir yorucu gündü.
Morgana, Gwen, Percy ve Gwaine!in kendi iki arabası varken onlar sabah yola çıkmışlardı, geri kalanlar Leon'un devasa otobüsüne binmek zorunda kalmışlardı.
Arthur kendini, saatin erken olmasına rağmen heyecanla sohbet eden Merlin ve Mordred'in arasına sıkışmış halde buldu.
Yaklaşık üç saat sonra küçük bir köyden sadece bir mil uzaktaki küçük bir göle vardılar. Morgana ve Gwen yerel mağazadan malzeme satın almak için geride kalmışlardı, bu yüzden çadırları açma ve kurma işlerinde yalnız kalmışlardı. Merlin, açlıktan ölmek üzere olan gruba yiyecek almak için arabaya geri döndü ve geri döndüğünde onları umutsuzca kaybolmuş halde buldu.
Arthur'la bir süre dalga geçtikten ve çok eğlendikten sonra, hem çadırı kurmasına hem de diğerlerine yardım etmesine yardım etti.
Kampları ağaçlarla çevrili bir tepenin üzerindeydi ve tepenin aşağısında temiz suları ve çok yaklaştığınızda aceleyle uzaklaşan küçük meraklı balıkları olan bir göl vardı.
Morgana ve Gwen geldiğinde grubun aşçısı Percival, şöminenin üzerinde kocaman bir tencere güveç pişirmeye başladı. Herkes öğle yemeğini yediğinde güneş çok tan yükselmişti. İşlerini bitirdikten sonra mayolarını giyip göle doğru koşan ilk kişi Gwaine oldu, ardından da bulaşıkları yıkamaya gönüllü olan Merlin ve Gwen dışındaki herkes onu takip etti. Diğerleri suyun içinde birbirlerini kovalarken Arthur kendini yüzeyde sürüklenmeye bıraktı. Gwaine yanına gelip onu suya daldırıncaya kadar tüm yorgunluğun ve stresin vücudundan silindiğini ve üzerine bir huzurun çöktüğünü hissetti.
*15.02.2024*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
To finally ask you out /Merthur
Fanfiction*Çeviridir *** Arthur yürürken mırıldanıyordu; bu, geceleri eve yaptıkları yürüyüşlerin ortak yönüydü ve Merlin, sesini yükseltip yürümeyi bırakana kadar onun söylediklerine aldırış etmedi. "Yine her şeyi berbat ettim, değil mi?" Merlin adımlarını...
