Kendime hayrım yok

14 1 0
                                    

Okulda içine 13 şeker attığım kahvemi yudumlarken. Kahvemde garip bir hareketlilik hissettim. Yer sallanıyor, DEPREM OLUYORDU?

"ANANISIKIYIM" olduğum yerden fırlamaya çalışarak çırpındım. İşlediğim günahların bedelini enkaz altında kalarak mı ödeyecektim? Tabiki hayır her şey böyle bitemezdi çünkü

Gökyüzü müsait değildi.

Oturduğum masaya kalkana kadar deprem bitmişti zaten. Memoşum hemen sınıfa girip beni kontrol etti.

"Haloooş"

Haloş ne amın evladı? Dik dik yüzüne baktım. Memoşumun yanakları pembik pembik olmuştu.

"Yani.. Halime nine"

Cilveli bir şekilde Godzilla Memoşuma baktım.

"Yaa şapşik nine deme lazım olur"

Memoş bu laflarımı beklemiyordu ki şaşırmıştı.

"Ney?" Mâna ettiğim şeyi anlamamışa benziyordu. Ama ben jeton düşmüştü ona.

Neyyyyse Memoşum bana doğru gelip yardım edercesine elimi tutup sınıftan çıkardı. Süs köpeği misali Mehmet kocişkomu takip ediyordum.

"Nereye gidiyoruz yakışıklı?"

Bu mükemmel harika kelime dudaklarımdan çıkarken sırıtmadan edemedim.

Mehmet beycim bana anlamaz bir şekilde bakıyordu.

"YA BOŞVER YÜRÜ HADİ ÖLECEZ"

Evet tahmin ettiğiniz gibi eski yıkık dökük olan Ahmet Kaya Ortaokulumuz yıkılıyordu. Hatta kolonlardan kopan küçük taşlar kepek misali kafama saçılıyordu.

Mehmet sonunda dışarı koşmayı akıl etti. Kolumu tutup beni peşinden çuval gibi sürükledi erkeğim.

Ta ki o olana kadar....

Peyko bağırana kadar.
Acıyla inliyordu şerefsiz. Gebersin de kurtulalım.

"Mehmet! Yardım et"

Malın bacağına kolon düşmüştü.
Mehmet hemen onun olduğu yere, okulun içine koştu. Ellerimi göğüsümde birleştirip onu izledim.
Hayır anlamıyorum yani alt tarafı 100 belki de daha ağır bir kolon yani en fazla ne olabilir ki?

Peyko acıyla inliyordu bacağı koptu sanki pezevenkin

Mehmetim kaslı kollarıyla kolonu hafifçe kaldırdı ve Peyko korkak bir sıçan gibi hemen aradan sıvıştı tipine sıçtığım.

Ayağa kalktı ve Mehmetle beraber bahçeye doğru koşmaya başladılar. İkisi de çıktı malesef ki.

"Ah, Halime hanım iyi misiniz?" Bu tabi ki Peykoydu başka kim olabilirdi ki zaten?

Gözlerimi devirdim "İyi" Mehmetime bakıyordum. Ne kadar kaslıydı bu sarı bomba.

Ama ben Mehmetin sikinde bile değildim. Gözleri Peyker muşmulasındaydı. Peykeri bile kıskanacak haldeydim yokluktan.

"İyi misin Peyker?"

"Evet sağ ol" Peyker gülümsedi.

Niye gülümsedi ki?!

Of Mehmet bu kadar yakışıklı olmasan seni bu maldan bile kıskanmak zorunda kalmazdım. Peyker moruğu yine konuştu,

"Kendime hayrım kalmamış işte. Yaşlandım iyice"

Mehmet

"Hayır, hayır oldukça çeviksiniz"

Çeviksiniz derken? Mehmet gay değilsin demi la.

Ulan yoksa gay mi?

_______________
17 gün ardından yeni bölümü anca atabildim kusuruma bakmayın artık. İlham gelmiyordu bana bu bölüm de diğerlerine göre daha ciddi oldu zaten yazamıyorum şu aralar kusuruma bakmayın. Birdahaki bölümde görüşmek üzere!

Alın yazımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin