Bal Yanak (Hayat Hikayesi)

Kalabalığın İçindeki Yalnızlık..

YENİ BÖLÜM GELDİİ.

İYİ OKUMALAR CANLAR..

...

İnsanın istemediği ot burnunun dibinde bitermiş. Bazen kim ot bilinmez, ya ben onun burnunun dibinde bittiysem diye düşünmelisin. Galiba ben onun burnunun dibinde bitmiştim çünkü o benden önce bu grupla beraberdi. 

Asel ile Furkan sarılmalarına son verip masaya geldiklerinde gerilmiştim. Furkan'da beni geren bir şey vardı sanki. Yada sabah gördüğüm şaçma ama korkutucu bakışı yüzündendi. Ben onu bu sabaha kadar hiç görmemiştim ama sanki o beni görüp tanıyıp benden nefret edecek bir şey bulmuş gibiydi. Saçma bir durumdu.

"Furkan sınav nasıldı?" masada yanı boş olan tek yer kahretsin ki yanımdı. Ama Allah sesimi duymuş olacak ki yanıma başka biri hızla yerleşip benim gerginliğimi bir nebze almıştı. Furkan çaprazımda boşalan sandalyeye oturdu. "Kötü." 

Sesi kalın ve ifadesizdi. Ne sınavı kötü geçmiş gibi ne güzel geçmiş gibiydi. Sert ve umursamazdı.

"Ha? Bebeğim sizi tanıştırmayı unuttum, Nur hukuk bölümünden benim sütlü tatlım olur kendisi." tam şuan yerin dibine girmek istedim. Asel'in beni sevdiğini ve bu hallerinin samimi olduğunu biliyorum ama gene de bu sefer utandığım için sinir olmuştum.

"Nur? Furkan, işletme bölümünden. Benim ilk okuldan beri en yakın arkadaşım, gerçi ben ilk okula başladığımda o ortaokul yeni başlamıştı. Ha, birde Furkan'ın ikinci üniversitesi burası. Yakışıklım benim için bir dört sene daha okumaya karar verdi." Asel sözünü öpücükle sonlandırırken Asel'i pür dikkat dinleyen tek bendim.

Yani sevgili değiller miydi? Ama bu yakınlık çok yakın arkadaşlığa bile fazlaydı bence. 

Hem birbirini bir daha görmeyecek iki insan için fazla bilgi olmuştu. Asel işte başladığında susmayı beceremiyor. Bu durumda onun kurtarıcısı güzel yeşil gözlerine eşlik eden tatlı sesi oluyordu. Furkan'a kısa bir an için baktığımda göz göze gelmeyi beklemediğim için hızla bakışlarımı ondan çektim. 

Şuan yaşam belirtisi vermeyen kızların üstüne atlamak istiyordum. Sınav o kadar zor değildi hangi cehennemdelerdi? Çağdaş neredeydi? İstemesem burnumda biterdi Allah'ın cezası. 

Bu gün başka sınavım olmadığı için kızlarla zaman geçiririz sanmıştım ama hanımefendiler sınavdan çıkmak bilmemişlerdi.  

"Nur?" yanıma ki daha ismini bilmediğim çocuk bana seslenince tırnaklarımla oynamayı bırakıp çocuğa döndüm. "Efendim? 

"Sen nerede oturuyorsun? Eğer yolumun üstüyse ben bırakabilirim seni."

"Çok teşekkür ederim, zaten arabayla geldim ben hallederim." gülümseyip tekrar önüme dönünce Asel masadaki elime vurdu. Asel'e baktığımda kantini işaret etti. İkimiz hiçbir şey demeden ayağa kalkınca herkes sohbeti kesip kısa bir an bize baktı. 

"Kantinden bir şey isteyen var mı?" Asel bakışlara kibar dille karşılık verince kantine girdik. Asel sıra beklerken hızla koluma girdi. "Bir şey soracağım? Siz Furkan'la tanışıyor musunuz?" Ne!?

"Hayır!" gerginliğim artınca bunu Asel'den saklamak için büyük gayret verdim. "Yani, terasta gördüm sabah ama tanışmadık." Asel imalı bakış atınca göz devirdim. "Kızım, yakışıklı ama demi?"