Doğruluk mu Cesaretlik mi?

Hırsız çalmış..

Felix:
Hyunjin ben bişi dicem sana..

Hyunjin:
De sevgilim..

Felix:
Hırsızın bişey aldığından şüpheleniyorum..

-FLASHBACK-

Felix'ten:
Yarın sevgilimle tanışma yıldönümümüzdü.. Bu yüzden onun için elmas bir yüzük alacaktım.. Elmastan takılar satan bir mağazaya girdim ve oradan sevgilimin parmağına en çok yakışacak olan yüzüğü buldum ve onu satın aldım içerisine de ikimizin ismini yazdırdım.. Mağazadan çıktıktan sonra arabama bindim ve eve geldim.. Sevgilime çaktırmadan odamıza gittim ve odamızdaki makyaj masasının çekmecesine kutusuyla beraber koydum.. Çekmecenin arka taraflarına doğru koymuştum ki çekmeceyi açtığında bu güzel kutuyu görmesin..

-FLASHBACK END-

Hyunjin:
Nasıl yani?
Gördün mü aldığını?

Felix:
Görmedim ama alma ihtimali gerçekten yüksek bir şey..
Çok değerli bir eşyaydı ve gerçekten büyük bir anlam taşıyordu benim için..
Gidip bakabilir miyim?

Hyunjin:
Tabii ki..
Seni beklerim..

Felix:
Hayır hayır sen ye ben gelirim hemen..

Yazar'dan:
Felix kendi söylediği şeye sevgilisinin cevap vermesine fırsat vermeden yukarıya çıkmış ve odalarına girmişti.. Yüzüğün kutusunu koyduğu çekmeceyi açmış ve arka taraflara doğru didik didik aramış ve her yerini karıştırmıştı fakat yüzüğün kutusunu bulamıyordu.. Onu çalmış olamazdı.. Eğer onu çaldıysa tekrar alabilirdi evet tekrar alma şansı vardı ama o seçtiği kadar güzel olamazdı.. Üstelik içerisinde isimleri de yazıyordu.. Çekmecede kutuyu bulamayınca çekmecenin arka boşluğundan masanın arkasına düşmüş olabileceğini düşündü.. Bu yüzden masayı birazcık kendine doğru çekti ve duvarla masanın arasına baktı , masanın altındaki boşluğa baktı ama yine de kutuyu bulamadı.. Çekmecenin altındaki ufak dolaba baktı orada da makyaj malzemeleri vardı ama kutu orada da yoktu.. Başka bir yere koymuş olabileceğini düşündüğü için elbise dolaplarına baktı , komodinin çekmecelerine baktı ama yüzük kutusu hiçbir yerde yoktu.. Hırsız kutuyu almıştı.. Alabileceği en değerli şeyi bulmuş ve bu fırsatı değerlendirip o kutuyu alıp kaçmıştı.. Felix şu an hayatının şokunu yaşıyordu.. Çünkü sevgilisine aldığı yıl dönümü hediyesi ortalıkta yoktu.. Üstelik onu bir hırsıza kaptırmıştı.. Yatağa oturup derin düşüncelere daldı.. Çünkü ne yapacağı hakkında hiçbir fikri yoktu.. O yüzük sondu.. Seçtiği yüzüğün o modelinden başka bir tane daha yoktu.. Sadece elindeki kalmıştı.. Diğer modelleri sevgilisinin eline yakıştıramamıştı.. Bu model sevglisinin parmağına çok yakışacaktı ama artık yoktu..
Hyunjin gereğinden fazla beklediğini fark etmiş ve elindeki çatalı bırakıp yukarıya çıkmıştı.. sevgilisinin yatağa oturmuş ağlarken bulmaya beklemiyordu ondan yaşça büyüktü ve onu hiçbir zaman ağlarken görmemişti Çünkü sevgilisinin kendine göre daha dayanıklı ve daha güçlü olduğunu düşünüyordu.. hızla sevgilisinin yanına gitti ve sevgisinin yüzüne kapatmış olduğu ellerini açıp yüzüne baktı dudağına minik bir buse kondurup ona şöyle sordu..

Hyunjin:
Sevgilim iyi misin?
Neden ağlıyosun?

Felix:
Almış..

Hyunjin:
Neyi?
Kim neyi almış?

Felix:
Hırsız..
Çalmış..

Hyunjin:
Bebeğim neyi?

Felix:
Hyun..
Bugün tanışma yıl dönümümüzdü..
Ben de dün sana elmas yüzük almıştım..
Onu almış..
İçerisinde isimlerimiz yazıyordu aldığım yüzükten sadece son bir tane kalmıştı onu da ben almıştım..

Hyunjin:
Ne..
Söyleyecek bir şey bulamıyorum..
Başka bir yüzük alırsın olmaz mı ya da başka bir hediye..
Ben hediye..
Ya bilmiyorum..
Hediye almak zorunda bile değilsin..
Zorunda olmadığın halde bir de elmas yüzük almışsın o kadar para vermişsin..
Gerek yoktu sevgilim..

Felix:
Hyun gerek vardı işte..
Çok güzeldi..
Parmağına çok yakışıcaktı..
İçinde ikimizin ismi yazıyordu..

~BÔLÜM SONU~