Buz Üstünde Dans

I.

"Şaka yapıyorsun değil mi?!"
Karşımda duran Cedric mahçup bir şekilde duruyordu. "Üzgünüm... Ülke dışına gitmem gerek. Ve buda başka bir partner anlamına geliyor.." 

Kaşlarım alayla kalktı "Turnuvaya ne kadar kısa bir süremiz var biliyorsun değil mi?" Cedric iç çekti. Kaptanımız ise sessizce bizi izliyordu. 

"Biliyorum, biliyorum! Ama gitmem gerek.." Yanıma gelip kolumdan tuttu. "Bak, bunun zor olacağını biliyorum. Ama Kaptanla ben, sana çok daha iyi bir partner bulacağız." Ben öylece durup ona bakarken devam etti "Turnuvaya az kaldığını biliyorum, eminim ki bu partner ile çok çabuk öğrenirsin. Güven bana.. Benden kat kat daha iyi olacak. Ülke dışında bile bunun için uğraşırım." İç çekti "Seni bıraktığım için özür dilerim.."

Elimle şakaklarıma masaj yapmaya başladım. Turnuvaya 1 ay vardı.. Bu bir ay içinde yeni partnere alışmam neredeyse imkansız geliyordu! Güven, haraketler, alışma süreci...  Resmen bitmiştim... Turnuvada ilk üçe girmek bile inanılmaz zor gözüküyordu..

Cedric tepkimi beklercesine bana bakıyordu. Kaptan yanıma yaklaştı "Erisson, bunun oldukça zor olduğunu biliyorum. Alışma sürecinde her zaman yardım edeceğim. Çalışmalarını daha iyi hale getireceğim. Yeni partnerin ile alışacaksınız bana inan."
Sesleri zar zor anlayabiliyordum. Aklımda olan tek bir soru vardı. Turmuvada ne halt edeceğim?

Cedric kolumu hafifçe sarstı"Erisson?" Başımı yerden kaldırıp ona baktım. "Gitmek zorunda mısın?.." Başını yavaş ve mahcup bir şekilde aşağı yukarı salladı.
İç çektim. Cedric beni bir sandalyeye oturttu. Kaptan diz çöküp benim hizzama geldi "Herşeyi halledeceğim, bana güven."
Başımı zar zor salladım. Yutkundum. Geri kaçışı yoktu. Cedric bana bir saat gitmesinin zorunlu olduğunu anlattı. Tabiki kafam bulanıktı..

 
Sonunda iki saatlik bir toplantıdan eve döndüm.
Eve geldiğimde ev arkadaşım Riley erkek arkadaşını uğurluyordu. Beni görünce endişeyle baktı. Beni içeri hemen içeri çekti.

"Ne oldu?" Cevap vermeden üzerimdeki paltoyu çıkardı. Askıya astı ve beni kanepeye oturttu.
Derin bir nefes alip konuştum "Cedric... Ülke dışına gidiyor." Kaşları kalktı "Geri gelecek değil mi? O aptal turnuva olduğunu bilmesi lazım?" İç çekip başını iki yana salladım. Konuştu "ne!? Turnuvaya ne kadar kaldı biliyor mu?"İç çektim "Aynısını dedim.. Ülke dışına gitmesi gerekiyormuş. Buz patenini bile bırakmayı düşünüyor. Bir tür 'özel sebepler' miş. Kaşları çatıldı. Ayağa kalktı ve salonda yürümeye başladı. "Bir kız meselesi yüzünden gittiyse yemin ederim döverim onu. Daha iki gün önce turnuva için heyecanlanıyordu! Birden ne oldu.." odanın içinde daireler çiziyordu. Ben ise halının desenlerini inceliyordum.

15 dakika boyunca Riley söylenmeye devam etti. Sonra yanıma oturdu. Elimi tuttu "Sana olabildiğimce yardım edeceğim. Buz pateninden pek anlamasamda her zaman burdayım" güldü. Bana baktı "Yeni partnerinin kim olduğunu biliyor musun? Pislik Cedric iyi bir partner verse iyi olur."

 
Normalde Riley, Cedric ve ben gayet iyi arkadaştık. Ama Riley beni daha çok koruyordu. Bir çeşit kız kardeşler gibiydik.
Konuştum "Kaptan mesaj atmıştı. Bakmamıştım." Telefonumu çıkardım. Kaptanın mesajına baktım.
Ekrana bakan Riley'in gözleri büyüdü.  "Ryan Connel!?"
Kaşlarım kalktı. "Eh, en azından turnuvaya çıkan isimlerden"
Riley hızla telefonunu çıkardı. Arama motorunda adamın ismini yazdı. Telefonu bana gösterdi "Bu adamın ülkeye geldiğini yeni duydum. Oldukça iyi bir patenci olarak biliyorum, en az senin kadar!"

 
Ekranı gözüme dikti. Siyah saçlı uzun boylu bir adamın havaalanında fotoğrafı vardı. Elinde valizi ve patenleri vardı. Bu adamı biliyordum. Turnuvalarda hep finale o ve onun partneriyle kalıyorduk. İyi bir patenci olması biraz rahatlatmıştı ama bu alışacağım anlamına gelmiyordu..
Riley'e baktım "Sen bunları nerden biliyorsun?" Omuz silkti "Ev arkadaşın bir buz patencisi olduğunda  birkaç ilgili sayfayı takip ediyorsun." Güldü.

Kaptan, adam ile yarın görüşeceğimi yazmıştı. Ryan ve partnerinin iyi kaydığını duymuştum. Ayrılmalarının nedeni olmalıydı. Ama açıkçası bu umrumda değildi. Turnuvayı geçmemiz yeterdi, ki bu çok zor..

Şakaklarıma masaj yapmaya başladım. Riley bana döndü. Elini omzuma koydu "hadi, uyu. Ben senin için araştırma yaparım." Ona hafifçe gülümsedim ve koltuktan kalktım. Kendi odama doğru ilerlerken derin bir iç çektim

Çalışma masamın başına oturdum. Günlüğüm elime aldım. Sayfaların arasında dolaştım. Yine tükenmez kalemimi elime aldım ve parmağımda döndürdüm. Berbat bir günün özeti nasıl olması gerekiyorsa, öfkeyle onu yazdım.

Gözlerim artık kendiliğinden kapanmaya başlamıştı. Uyumam lazım.. sonuçta yarın bugünden de berbat olacaktır.

***

Elime antrenman çantamlayım. Kaptanın odasında gergin bir şekilde bekliyorum. Ryan paşanın gelmesini bekliyorduk. Ayakabımın topukları titreyerek yere vuruyor, yeri izliyordum.
Sonunda kapı tıklandı ve içeri biri girdi. Başımı yerden kaldırdım ve baktım.

Elindeki antrenman çantası ile odanın içine göz gezdirdi. Kaptanı görünce dudağı hafifçe kıvrıldı. Bana kısa bir an baktı ve kaptanla el sıkışıp karşımdaki yerine oturdu.

Benden daha uzun boyluydu. Anreman sırasında beni düşürse sakatlanacağım kesindi. Siyah saçları hafifçe karışmış duruyordu. Yüzünde garip bir etki yaratan kahverengi gözleri vardı. Kaptanın konuşması ile onu incelemeyi bıraktım.

"Öncelikle, bu alışma antrenmanında sizi inleceleyeğim. Sorunlarda hep yanınızda olacağım. Bu büyük değişimde her zaman yanınızda olduğumu bilmenizi istiyorum." Göz devirmek üzereydim ki kendimi zor tuttum.

 
Ryan konuştu"Teşekkürler, bence gayet iyi anlaşacağız." Gözleri benimkilerle buluştu. Alaycı bir tavırla bana gülümsedi. Umarım ki antrenmanda buzun içine gömülürsün..
Kaptan bize birkaç bilgilendirme yaptı. Açıkçası baş ağrısından bir kısmını dinleyemedim. Sonunda antreman yapmak için ben ve Ryan ayağa kalktık. Sahaya ilerlerken ikimizde sessizdik. Bankalara oturdum ve ayağıma patenlerimi geçirmeye başladım. Ben iplerini bağlarken Ryan yanımda durdu. Sadece izliyordu.

Ayağa kalktım ve buzun üzerinde yürüdüm. Vücudumu esnetirken bir kenarda sigara içiyordu. Cidden mi... Ona göz devirdim ve bacaklarımı esnetmeye devam ettim. Birkaç dakika sonra yanıma geldi "Artık bitti mi hanımefendi?" Kaşlarımı kaldırarak ona baktım. "Orda keyif sigarası içeceğini gelseydin." Sabah sabah gerginlikle geldiğim yerde benle dalga geçmesine izin vermezdim..

Diğer elini arkasına koydu ve boşta kalan elini bana uzattı. Kaptan bizi bir köşede izlediği için elimi zarifçe avucuna bıraktım. Elimi hafifçe sıkarak beni buz pistinin ortasına çekti. İkimizde hazır olduğumuzda elini belime koydu. Bana baktı. "Bak, bunun zor olduğunu biliyorum ama. Emin ol ki seni asla düşürmeyeceğim. Daha yeni tanıştığın birine güvenmeyeceğini biliyorum. Sadece biraz olsun güven istiyorum." Sesi daha önceki alaycı tavrı dışında gayet ciddi bir tona bürünmüştü. Haklıydı, ona hemen güvenemezdim. Daha Cedric ile ilk antremanlarımızda arkadaş olmamıza rağmen vücudum titriyordu. Sadece güvenmeyi deneyecektim. 3 ay için..

Ryan onayladığımı görünce nefes verdi. Alışmak için klasik haraketlerle başladık.     Beni belimden sıkıca tutuyordu, güvence vermeye çalışıyordu. Kaptan gözleri parlayarak bizi izliyordu. İhtiyar.. Sadece  kupaları önemsiyor.
Yavaş yavaş zor haraketlere geçmeye başlamıştık. Aslında çok kolaydı.  Birbirine yeni alışan çiftlere zordu. İki elini belime koydu. Beni havaya kaldırdı ve etrafımda döndürdü. Bir elini kalçalarıma bastırarak eteğimin açılmasını önlüyordu. Bacaklarımı iki yana açtım ve etrafta dönerken omuzlarına tutundum. Siktir.. Yine ellerim titriyor.  Ryan ellerimin titrediğini fark etti. Beni olması gereken süreden kısa bir şekilde yere indirdi. Buzun üstünde süzülürken fısıldadı "İyi misin? Mola verebiliriz." Dudağımdan titrek nefesler kaçarken başımı salladım. "Bir su içsem iyi olur.." Başıyla onayladı. Elleri belimi bıraktı ve gitmeme izin verdi.

Derin nefesler verdim. Çantamdan mataramı çıkardım ve suyu yudumladım. Parmaklarım titriyor. Matara avucumun içinden düşecekmiş gibi hissediyorum..

Tanrım.. Bu çok zor olacak..

⛸️