Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dün gece 3.00 sularında çıkan yangında üç kişinin ölümüne sebep oldu."
Hanma Shuji, uzun zaman sonra ilk defa keyfi yerine geldiğini hissediyordu.
Bu mükemmel bir histi.
Koltukta cenin pozisyonunda yatan sevdiği kıza sinirle baktı. O adam için bu kadar üzülmesini anlayamıyordu, ondan kurtulmakla iyi yapmıştı. Tabi ki bunda yardım eden dostuna da borçluydu. Sigarasını duduklarının arasına geçirmiş keyifle dumanı içine çekmişti. Genç kızın nefes alışverişleri düzene girince uyuduğunu anladı adam. Hiç yapmayacağı şeyi yaparak yanında duran pikeyi kadının üstüne gelişi güzel örtmüştü. Hanma ne aşktan anlardı, ne de sevgiden. Onun bildiği tek şey karşısında ki kadını zorla elde etmeye çalışmaktı. Ama bunun için problem çıkaran insanları ortadan kaldırmak gerek değil miydi? Şimdi geriye tek sorun kalmıştı, genç kızı elde etmek.
Bunun ne kadar zor olacağının farkındaydı, ancak elinden geleni yapmakta ısrarcıydı. Hanma düşüncelerinden sıyrılmış son kez uyuya kalan genç kıza bakmıştı, yüzünde yine o sinsi gülüş oluştuğunda aynadan kendisine bakmıştı. Gerçektende y/n'nin dediği gibi çökmüş haldeydi, ancak bu plan için değerdi.
Bir süre odasında takılan Hanma aniden kapının çalınmasıyla göz devirmenden edemedi. Yine neler geveleyip gidecektin merakla bekliyordun. Ama hiç beklemediği bir şekilde odaya girince Hanma'nın nefesi kesilmişti. Göz altların kızarık, düne göre de olsa fazlasıyla yıpranmış duruyordun. Gözleri genç adamla buluşunca genç kadının gözlerinden yaşlar firar etmişti. Desteğe ihtiyacı vardı genç kadının, her ne kadar Hanma'dan pek bir destek beklemesede sadecee onun yanında olmak istiyordun.
Fakat yanlış kişinin yanındaydın. Pişmanlıkla ona doğru ilerlemiş yatakta oturan adama satılmıştın. Dün söylediğin şeyleri yeni fark edebilmiştin. Karşılık almadığın da tam çekilecekken soğuk elleri çıplak bedenini bulmuş, ondan ayırdığın bedenini tekrar kendine hapsetmişti.
Ondan hiç beklenmeyen hareketle derin bir nefes aldın. Aniden seni kucağına çekmesiyle duduklarından küçük bir çığlık firar etmişti. Olduğunuz konum sana göre fazlasıyla yanlıştı, ancak onun için öyle değilmiş gibiydi. "Sorun ne y/n?" Hâlâ sana sorunun ne olduğunu soruyordu. "Sence? Bunun cevabını sende biliyorsun." Belindeki elleri daha da sıkılaşmıştı. Tam sorunun ne olacağını soracakken sen konuşmadan sözünü kesmişti. "Soru sorma y/n. İçini dökmeye geldiysen devam edebilirsin."
O gece bir çift laf etmemiştin, odada sadece senin dudaklarından firar eden küçük hıçkırıklar, genç adamdan ise geriye sessizlik kalmıştı.
