From Bullying To Love // HyunLix

•••¹⁴•••

Felix'den

Biraz pişman olmuş gibiyim...

Bilmiyorum. Bana Hyunjin zorbalıklar yapmış olsa da.. bilmiyorum acaba reddetmemeli miydim? Gerçekten bilmiyorum.

Bu gecede uyuyamamıştım. Düşüncelerden dolayı.

Ne yapmalıydım ki?

En iyisi biraz düşünmek. Ve daha sonra kabul etmek.

Çünkü şuanda eğer onu kabul edersem. Değişik olurdu yani? Adam bana dün hoşlandığını söylemiş. Ondan sonra ben reddetmişim. Ertesi gün bende onu sevdiğimi mi söyleyeceğim?

En iyisi biraz zaman..

^

Okul için hazırlandım.

▪︎▪︎▪︎~~~

Okula geldiğimde Hyunjin'i görmüştüm

Bir süre resmen bakışmıştık. Daha sonra bakışmayı bozan o oldu ve kafasını sıraya koyarak uyur pozisyona geldi.

O hâlâ benim oturacağım yeri biliyordu ki.

Benim oturcağım yerin arkasına oturmuştu..

*

1. Ders bitmişti..

Hayret.

Hyunjin hiçbir şey yapmamıştı derste. Sadece uyur pozisyonda duruyordu hep.

Birde arkama oturdu diye tedirginleşmiştim.

Zaman geçirmek için kantine gittim.

Kantinde yemek yiyordum.

^

Bir süre sonra nedense Hyunjin kantine gelmişti?

Neden??

Hyunjin sırtımı sıvazladığında biraz irkilmiş gerilmiş. Ve ona dönmüştüm.

"Acaba dediklerimi düşündün mü? Merak ettim" yüzünde acınalık duygusallık kaygı soru işaretleri ve pişmanlıklar var gibiydi.

"Ee emin değilim:/"

"Ee düşünsen. Lütfen. Benim için çok önemli.."

"Bilmiyorum"

"Pekii"

"E bunun için mi geldin neyse görüşürüz."

"Hayır! E yani istersen beraber yemek yiyelimm°^°))"

"İyi."

~~~

Hyunjin ile şuanda yemekleri bitirmiş. Sınıfa gidiyorduk.

"Felix seni seviyorum~"

"Hmm."

"Felix cevap versen 'bende seni' falan gibiii"

"İstemiyorum"

"Neden?"

"Gerek yok."

"Ama benim ihtiyacım var. Yanii gerekte var. Hm? Bir kere desen. Zorlamıyorum. Yanlış anlama.."

"Ya Hyunjin istemiyorum."

"Lütfe-"

"İs-te-mi-yo-rum! İstemiyorum!! Anla!"

"Off!~ pekii~"

^^^

Şuanda son derste bitmişti.

Off~

Her yaptığımdan pişman olmak zorunda mıyım?

Neden böyle yaptım ki? Hyunjin'in kalbini kırmıştım. Keşke yapmasaydım.

Çıkışa kadar ne benimle ne de başkası ile konuşmamıştı..

Galiba bana çok kırıldı...

Ya off. Keşke yapmasaydım. Deli miyim ya? Salak gibi. Çocuğun kalbini kırdım.

Onu sevdiğim halde..

Onu seviyordum. Ama sanırsam beynim onu hâlâ bir zorba olarak gördüğü için korkuyordum.

Ama sanırsam o ciddiydi.

Çok dile dökmüştü beni sevdiğini.

Ve de benim için kalbi bile kırılıyordu..

*

Okuldan çıkıyorduk.

Daha doğrusu resmen bütün okul merdivenlerde sikişiyorduk.💀☠

Neyse..

Çıkarken Hyunjin çok üzgün çıkıyordu. Kafasını eğmiş yüzünü somurtmuş bi' şekilde

Ve bu benim yüzümdendi. Bunu düşününce içim sızladı.

Hemen Hyunjin'in yanına gittim koşarak;

"Hyunjin~!"

"Ne var Felix?"

"Ya Hyunjin öyle konuşma~ beraber parkı falan gezelim mi?"

"Neden?"

"Ya of! Neden olsun? İlla bir nedeni mi olmalı??"

"Evet? Başka ne olacaktı. O park dediğin yere göt gibi dikilmeye mi gideceğiz? Sebebi olsada olmasada gelmek istemiyorum"

"Ya nedeeen~?"

"İlla nedeni mi olmalı?"

"Ya Hyunjinnn! Hadi yaa~"

"Hayır Felix kendimi iyi hissetmiyorum görüşürüz"

"Hyunjin gitme! Ya Hyunjin. Bi' yarım saat falan lütfenn"

"Başka zaman git artık evine"

"Ya Hyunjin üzme benii"

"Hayır istemiyorum."

"Ya hadiii"

"Uzatma be! Yeter! İstemiyorsak istemiyoruz kıt mısın!?"

"Hyunjin! Kalbim kırılıyor ama...

"En azından senin kırılacak kadar kalbin varmış. Benimki aşk acısından kül oldu"

"Hyunjin.. öyle deme. Özür dilerim. Ben pişmanım..."

"Şimdide sen mi pişmansın? Neden sürekli yer değiştiriyoruz."

"Ya.. ya boşver lütfen beraber bir yerlere gezelim işte fark etmez lütfen"

"Hayır."

"Beni seviyorsan? Lütfen!"

"Olmaz. Felix zorlama"

Donmuştum. Nerdeyse ağlayacaktım kendimden dahada soğutuyordum adamı. Zorlamadım..

"... pekii"

"Ya belki başka zaman şuan istemiyorum"

"Hmhm görüşürüz:/"

_*_*_*_

Amk bu nasıl devam edecek!?