From Bullying To Love // HyunLix

•••¹³•••

Felix düşmüştü...

Oradan düşmüştü.

"Felix. Felix duyuyor musun beni?"

Hemen inmiştim.

"Felix lütfen uyan Felixxx!!!"

Ağlıyordum. Onu çok seviyorumm! Sanırsam bayılmıştı..

Küçük meleğim..

Of! Benim gibi biri yüzünden benim gibi bir şeytan yüzünden oldu hepsi...

Hemen kucağıma alıp hastaneye götürdüm.

En azından çok yüksek bir yerden düşmemişti. Canım benim...

▪︎▪︎▪︎~~~

"Felix iyi mi?"

"Bir dakika Beyfendi! Siz neyi olursunuz Lee Felix Beyin?"

"... ee bir arkadaşı. Sınıf arkadaşıyım.."

"Hmm peki. Ama hastanın normalde daha yakın kişilerine haber verilmesi lazım. Ama baya bir ağladınız siz. Sanırsam hastanın yakın arkadaşısınız?"

"Ee evet."

"Ne oldu Felix'e pekii. Lütfen söyleyin bir şey mi oldu???"

"Öyle kötü bir şey yok. Biraz burkulma gibi. Yani belki canı acıyor olabilir. Ama geçer merak etmeyin."

"Çok teşekkürler. Görebilir miyim?"

"Ee. İyi hadi pekâla"

"Teşekkürlerr"

Hızlıca Felix'in olduğu odaya girdim

▪︎▪︎▪︎~~~

"Felix"

"Felix. İyi misin??"

"Felix lütfen bana cevap ver. Özür dilerim"

"Git Hyunjin..."

"Felix beni hâlâ seviyor musun?"

"Neden? Neden soruyorsun? Ayrıca neden seviyim?"

"Merak ettim.."

"Belkide seni içimden az da olsun sevsem de. Artık hergün dile dökecek. Seni düşünecek ölüp bitecek kadar sevmiyorum"

"Felix ben özür dilerim lütfen. Affet beni."

"Neden?"

"Ben yanlış yaptım. Hemde çok"

"Hayır seni affetmiycem. İstemiyorumda. Bunları söyleyerek hiç bir şeyi değiştiremez ve ya silemezsin!"

"Biliyorum ama Felix be-"

Kapıya vurulmuş, sonrada doktor girmişti.

"Evet hastayı taburcu edebiliriz. Ama hastanın yakını lazım beyfendi.."

"Tamam ben yakınlarındanım. Yani bence. Lütfen taburcu edelim. Başka birisi yok..."

İlk cümleyi söylerken Felix göz devirmişti...

"İyi pekii. Gelin işlemleri yapalım"

"Tamam" dedim ve doktoru takip ettim.

^^

"Felix Bey artık çıkabilirsiniz"

"Pekii"

▪︎▪︎▪︎~~~

"Sen niye beni götürüyorsun evime kadar ya ben kendim gidebilirimm!"

"Felix yeter. Sus!"

"Bari beni kucağından bırak. Ben yürüyerek giderim"

"Hayır. Ayağın acımasın!"

"Hah! Sanki ben kendim düşmüşümde senin yüzünden olmamış gibi konuşma"

"Felix! Yeter sana kaçma dedim gitmeseydin."

"Ya birde kaçmsaydın, gitmeseydin falan diyorsun mal mısın? Hemde ne oldu sana. Daha birkaç gün önce bana zorbalık yapıyordun. Hatırlatırım"

"Offf. Felix lütfen sus. Pişmanım zaten. Söyleme öyle..."

"Bırak beni ya. Nereye gidiyoz??"

"Benim evime"

"Ne?!"

"Tamam. Senin evine"

"Tamam giderim bırak!"

"Hayır."

"Off. Bari eve bırak da git artık."

"Hayır."

"Pardon? Nedenmiş??"

"Sus konuşcaz"

"Sadece tek bir konuşman birşey değiştirmez"

"Sadece gönlünü alacağım"

"Alma! Yeter be istemiyorum seni! Gönlümü almaya çalışman bile birşeyi değiştirmez!!"

"Felix lütfen üzme beni..."

"Off!"

▪︎▪︎▪︎~~~

Böyle böyle biraz tartışmıştık. Fakat sonunda benim evime gelmiştik.

Şuanda benim yaptığım küçük basit yemekleri yiyordu.

İnanamazsınız ama çok tatlı görünüyor.

Yemek masasının karşısına oturdum.

"Felix konuşabilir miyiz? Lütfen. Gerçekten pişmanım Felix. Özür dilerim. Öyle şeyler yapmak istemedim. Çok pişmanım. Biliyorum. Sana çok iğrenç şeyler söyledim ve yaptım. Lütfen affet beni. Seni gerçekten üzmeyeceğim. Lütfen?"

"Off ne var?" Göz devirerek konuşuyordu benimle...

"Felix şuan benim iğrenç gerizekâlı bir bencil olduğumu düşüneceksin ama. Ben senden çok hoşlanıyorum. Sensiz yapamam... affet beni meleğim. Benim gibi bir şeytan bile olsa 1 şans veremez misin? Lütfen gerçekten seni çok seviyorum. Seni kandırdığım falan yok. Seni ölesiye seviyorum"

"Hah! Aynı şeyleri bende söylemiştim. Hatırlarsan eğer? Şimdi zamanı geriye alıp sadece oyuncuları mı değiştirmeye çalışıyorsun? Şimdide ben mi sana zorbalık yapayım? Özür dilerim ama senin kadar şeytan değilim"

"Biliyorum. Sen bir meleksin.. ama bunu değiştirsek. Sen bir melek değilde sadece benim meleğim olsan? Bende senin olayım. Sen benim ben senin olayım. Lütfen Felix"

"Sen ciddi misin be?!"

"Evet malesef böyle bir bencillik yapacak kadar kötü ve ciddiyim. Affet beni işte ya? Lütfen?"

"Olmaz Hyunjin yeterince yıprandım ve yaralandım.."

"O yaraları beraber kapatsak...? Hm? Lütfen"

"Hyunjin yeter sıktın. Gerçekten"

"FELİX! Beni sevdiğini biliyorum. Rol yapmayı bırak artık!!"

"Rol falan yapmıyorum. Senden nefret ediyorum! Sen bunu bildiğin halde bana rol yapma asıl!!"

"Ya Felix..."

"Bak Hyunjin lütfen GİT!"

"Hayır. Gitmiyce-" bana. Felix. Felix bana tokat atmıştı. Hayatımın şokunu yaşıyordum. Felix bana vurmuştu.

"Hyunjin git lütfen!" Felixim ağlıyordu..

"Felix 1 şans ver"

"GİT!!!!!"

"Emin misin? Lütfen. Beni seviyorsun. Deneyemez miyiz? Seni seviyorum"

"Git artık! Kaç kere tekrarlatacaksın??"

"Tamam. Gideceğim. Ama bu seni bıraktığım ya da seni sevmediğim için gittiğim anlamına gelmiyor. Tam tersi seni sevdiğim ve seni üzmemek, kızdırmamak için gidiyorum!"

"GİT!"

"görüşürüz..."

Ordan gitmiştim. Evime gittim. Oradada hüngür hüngür ağladım.

Sadece Felix'i düşündüm...

_*_*_*_