•••⁹•••

351 21 8
                                    

Felix'den

Bıkmıştım artık. Hayattan tamamen bıkmıştım. Her zaman beni ağlatmıştı. Aşık olduğum kişi. Ağlamamın sebebi o olması kötüydü

Kötü hissettiriyor.

Onu düşünmek istemiyorum ama aklımdan çıkmıyordu. O cümleleri

Sürekli aklımdaydı kendisi ve dedikleri..

Çok sinir bozucu. Canımı yakıyor. Aşırı...

Aşık olduğum sevdiğim değer verdiğim insan artık şuan yok. Artık yoktu. Arkadaşlık olarak bile. Onu kaybetmiştim. Ondan nefret ediyordum.

Her geçen gün ona daha fazla nefret duymaya başlamıştım.

~~

Okula gelmiştim. Okuldan da nefret ediyordum.

Gerçi bu değişen birşey değil.

Ama hayattan komp ile nefret ediyorum.

---

Derse geçmiştik

Off! Neden bu kadar iğrenç bir hayat yaşıyorum. İlk iki derste matematik. Bıktım ya!

Neyse...

...

    ...

       ...

          ...

             ...

                 ...
   
                      ...

                             ...
              
                                 ...
            
                                      ...

                                                ...

                                                        ...

                                                            ...

                                                            ...
 
                                                        ...

                                                    ...

                                         ...

                               ...

                       ...

               ...

         ...
     
      ...

  ...

...

(Ne bok ile yaptığımı bilmiyom fjdkvjfmd. İşsizim galiba cndkgjk cnm sıkıldı ayol)

Ohhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!

Sonnnundaaa be!

92494828 saat gibi gelmişti bana 40 dkcık

Ahh!

Gerçi

Daha ilk dersi yeni bitirmiştik..

Sikeyim yaw

^^

Kantine uçmuştum.

Ah~! Keşke yurt dışında olan kankalarımda olsaydı. Güzel olurdu. Onları özlüyordum..

Neyse

■▪︎■▪︎

Sonunda ahirete kadar giden sıradan çıkmış ve yemeğimi alıp kantindeki masalardan birine oturmuştum.

▪︎▪︎▪︎

Bir anda Hyunjin üstüme doğru geliyordu.

Bu buraya ne ara geldi?

Ve ne hatlar karıştırıyordu??

Neden üstüme geliyor?

Acaba pişman mı oldu?

Umarım...

Yaa offf!

Onu yine görmüştüm. Ve yine aklımda kalacaktı.

Hyunjin bana dahada yaklaşmıştı.

"Hyunjin?"

"Hyunjin, ne old-"

Derkeeen al göt.

Beni yakamdan tutup kaldırmıştı..

"Ne oluyor Hyunjin ne yapıyosun?"

"Sus be!"

Anında kilitlenmiştim. Ve de bitmiştim. Kesin

"Gözümün önünde olmanı istemiyorum. Seni istemiyorum FELİX! git buradan git. Gerekirse bu okuldan çık git. Başka okula kayıt yaptır! Sevmiyorum seni Lee Felix"

"T-tamam Hyun"

"GİT!"

"T-tamam. Yyemeğim- yemeğim-i alayım gidiyorum şeey şş ee ben g-gidiyimm"

Korkudan sıçacaktım ya resmen. Sanki biz seni çok seviyoduk. Evet onu seviyodum ama dum. Seviyodum

"Bu yemek senin mi?"

"Evet o oo o. Benim!"

"Artık değil. Şimdi yere ait hahah!!"

Salak yemeğimi yere dökmüştü. Ben şimdi ne yiyecektim. Tek yemek arasıydı bu. Hem paramda yoktu. Belli ki bugün aç kalmıştım

"Git şimdi! Gözüm görmesin seni hadii!"

"T-tamam. Ben şimdi ne yiyeceğim"

Diye söylenerek gidiyordum kii. Sanırsam duymuştu.

Çelme takmıştı ve yere mal gibi yapışmıştım. Rezil olmuştum. Millet sadece mal gibi bakıyordu. Hiç kimse yardım etmiyordu

"Hahah şimdi o parkenin mermerlerini kemirebilirsin. Başka yemeğin bugünlük yokk!!!"

O orda bana gülerken diğerleri benim ile dalga geçerken ben hemen oradan kalkıp sınıfa gittim...

》》》

Ertesi gün
___________________________________________-

Yine bir sabahın günüydü. Artık hayat ölümdende kötü geliyordu bana.

Bütün sevdiklerimi kaybetmiştim hayat çok kötüydü.

~~

Okula gelmiştim

Artık benim için hiç birşey umrumda bile değildi. Ne zıkkım oluyorsa olsun. Artık ruhum yerinde olmadan hiçbirşey hissetmiyordum. Gerçi ruhum yerimde olabilir bedenimde gayet üstümde olabilirdi

Ama kalbim paramparça. Beynim algılamaz gözüm görmez kulağım duymaz haldeydi

Ve bu sevdiğim adam yüzünden olmuştu.

Arkadaşlarım kendi sevgilisi yüzünden onların sevgilileri yurt dışında olduğundan gitmişlerdi.

Ama Hyunjin. Hyunjin ne olursa olsun kalbimi çok kırmıştı. Belki arkadaşlarım yokken yaşıyo olabilirim. Ama artık yaşayamıyorum. Asıl sevdiğim adam. Hyunjin. Artık tamamen bitmişti benim için

Ondan o kadar nefret ediyordum ki. Bu anlatılamazdı.

Ahh~ keşke Hyunjin beni sevseydi. De bu durumlara düşmeseydim

Ah keşke

■▪︎■▪︎

Okula artık girmiştim.

Hyunjin bana çok iğrenç bakıyordu. Bana şuanda mal gibi sırıtarak bakıyordu.

Tanrım bu mala nasıl aşık oldum ben?! Kendisinin bir şeytan olduğunu bir gülüşü ile belli ediyordu...



_*_*_*_



From Bullying To Love // HyunLixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin